Wersja z 17:43, 17 maj 2011 edytuj Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji m Wycofano edycje użytkownika 89.229.135.61 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Alessia. ← poprzednia edycja		Aktualna wersja na dzień 00:55, 19 lis 2013 edytuj anuluj edycję Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji m poprawa linków, int.
Linia 1: '''[[w:Małe zbrodnie małżeńskie\|Małe zbrodnie małżeńskie]]''' (fr. ''Petits crimes conjugaux'') – dramat [[Éric-Emmanuel Schmitt\|Érica-Emmanuela Schmitta]] z 2003 roku; tłum. [[Barbara Grzegorzewska]]. * A może to, co powinno się mieć wspólnego w związku, to wcale nie prawda, a sekret. Sekret, że mi się podobasz. Sekret, że ja ci się podobam. Sekret, że to nie mija. ** Postać: Gilles Linia 30: * '''Gilles:''' Jestem tu. Nie umarłem.<br />'''Lisa:''' Nie. Ale przeszłość umarła. (''Zmusza się do uśmiechu przez łzy''). Bardzo cię kochałam, Gilles, bardzo.<br />'''Gilles:''' Mówisz mi to, jakbyś mówiła: „Bardzo cierpiałam, Gilles, bardzo cierpiałam”.<br />'''Lisa:''' Może. Nie potrafię kochać, nie cierpiąc. * Jeżeli mnie kochasz, przyjmiesz mnie oszpeconego, kalekiego, starego, chorego, pod warunkiem jednak, że będę sobą. Jeżeli mnie kochasz, pragniesz mnie, a nie tylko mojego odbicia. Jeżeli mnie ~~kochasz...~~kochasz… ** Postać: Gilles * (~~...~~…) każdy związek jest domem, do którego klucze znajdują się w rękach mieszkańców. Jeśli zamknie się ich od zewnątrz, dom stanie się więzieniem, a oni więźniami. Postać: Gilles Linia 84: Postać: Lisa * Ponieważ na ogół to kobiety czytują i pisują kryminały, twierdzisz, że to damski gatunek, w którym kobiety, znużone dawaniem życia, bawią się w wirtualne zadawanie śmierci. Kryminał, czyli zemsta ~~matek...~~matek… ** Postać: Lisa Linia 103: * '''Lisa:''' Zdaje się, że wymiotuje pan właśnie na mój samochód.<br />'''Gilles:''' Bardzo mi przykro.<br />'''Lisa:''' Ależ proszę, niech pan sobie nie przeszkadza. I tak nie cierpię jego koloru. Wolałabym, żeby był bardziej oryginalny.<br />'''Gilles:''' Teraz będzie wyjątkowy! * '''Gilles:''' Życie ze mną jest piekłem?<br />Kobieta, zaskoczona, zwraca się w jego stronę.<br />'''Lisa:''' Rozczulasz mnie, zadając to pytanie.<br />'''Gilles:''' A co z odpowiedzią?<br />Lisa milczy. Ponieważ on wciąż czeka, przyznaje w końcu z powściąganą czułością:<br />'''Lisa:''' Niewątpliwie jest piekłem, ~~ale...~~ale… w pewnym sensie...… zależy mi na tym piekle.<br />'''Gilles:''' Dlaczego?<br />'''Lisa:''' Jest w nim ~~ciepło...~~ciepło…<br />'''Gilles:''' Jak to w piekle.<br />'''Lisa:''' I mam w nim swoje ~~miejsce...~~miejsce…<br />'''Gilles:''' Niczym ~~Lucyfer...~~Lucyfer… * Żyjesz obok mnie. Ale nie ze mną.

Małe zbrodnie małżeńskie: Różnice pomiędzy wersjami