Violetta Villas: Różnice pomiędzy wersjami

** Źródło: ''Kulisy sławy'', program ''Uwaga'', TVN, 22 marca 2007.

* Kiedy słucham „Traviaty”''Traviaty'' w innych wykonaniach, „Libiamo”''Libiamo'' jest śpiewane tak ciężko. Mi się to nie podoba. Uważam, że powinno się to śpiewać lekko. „Pijmy za zdrowie naszej miłości” – to nie może być ciężko zaśpiewane.

* Po występach w Las Vegas zostałam zaangażowana do Wytwórni Filmowej Metro-Goldwyn-Mayer. Tu wspólnie z Glen Fordem grałam w pełnometrażowym kolorowym westernie ''Niebo z pistoletem''. Część zdjęć do tego filmu kręciliśmy w Colorado, a część w atelier Hollywoodzkim. Film ten wejdzie na ekrany Ameryki w 1969 roku. Gram w nim francuską dziewczynę. Wystąpiłam także w drugim filmie amerykańskim pod tytułem „Malowany''Malowany wagon”wagon'' to western-musichall. Gram w nim amerykańską dziewczyną obok znanego aktora Lee Marvina. Ten kolejny film kręciła wytwórnia Paramount w Colorado i w Oregonie.

* Począwszy od drugiego dnia świąt do Nowego Roku będę występowała przed warszawską publicznością ze swoim recitalem w Sali Kongresowej. Będzie to recital zorganizowany w oparciu o moje amerykańskie doświadczenia z towarzyszeniem dwóch orkiestr, 20 -osobowego baletu i 10 -osobowego chóru. W styczniu wyjeżdżam znów na 3 miesiące do Las Vegas, gdzie będę występowała wraz z Connie Francis w znanym rewiowym teatrze „Sahara”. Podpisałam także umowę z Wytwórnią Płytową Columbia. Jako pierwsza Polka nagram w wytwórni tej polskie piosenki.

* To naturalne, że kobiety chcą być ładne. Wprawdzie zegar wszystkim bije, ale jedna pani ma problemy wcześniej, inna później. Często zupełnie niezależnie od chęci czy woli. To niezwykle przykre, że młodość tak szybko przemija… Na szczęście nie mam tego typu problemów. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym. Mimo to ważniejsze wydaje mi się pytanie o motywację zrobienia operacji plastycznej, o stopień ryzyka z tym związanego. Czy zabieg jest całkowicie bezpieczny, czy nie grozi komplikacjami i powikłaniami?

* Nie pragnę złota i diamentów<br />ani bukietów róż, nie pragnę już<br />… ja pragnę ramion twych<br />od zmroku, aż po świt<br />przy Tobie piękne chcę mieć sny<br />diamentów oddam stos<br />by wtulić się w twój głos<br />bo najcenniejszy skarb to ty

* Znów chcecie bawić się mną<br />znów chcecie słyszeć mój głos<br />wiem, że laleczką mnie zwą<br />cóż taki widać mój los<br />i znów pięknie ubrał mnie ktoś<br />ktoś mnie nauczył dwóch zdań<br />cóż być maskotką to dość<br />dość dla mych panów i pań.

** Źródło: wywiad „L‘Humanite”„L’Humanite”, 1966

* Miłą niespodzianką był dla mnie program TVN pt. ''Kulisy sławy'', który w 2008 roku został nadany dwukrotnie. A było to tak. W Polsce wciąż sławną postacią jest Violetta Villas, której losy różnie się układają, ale to, że jej skala głosu jest fenomenalna i przewyższa tę, którą dysponowała Yma Sumac, to pewnik. Sumac bowiem czarowała publiczność trzema oktawami a Villas – czterema. W dawnej telewizji, która działała przed okresem „trzęsienia ziemi” w latach 1989-19901989–1990, reżyser telewizyjny Ferudin Erol (imię i nazwisko ma tureckie, ale to Polak, prawie od urodzenia) nakręcił kilka odcinków telewizyjnych z Violettą Villas i ze mną – ona śpiewała, a ja, w roli detektywa-muzyka, rozwiązywałem zagadki różnych zbrodni, grając na… bębnie. Dowiedziała się o tym pani Dorota Pawlak z TVN, której wizytówka głosi, że jest ona dziennikarzem. W rzeczywistości jednak, ona – to coś dużo, dużo więcej. Pani Dorota łączy w sobie umiejętność inspiracji z wykonaniem tego, co inspiruje. O Violetcie Villas zrobiła tyle programów, że jej koledzy z TVN zwracają się do niej per „Dorotta”, opierając się na dwóch „t” „Violetty”. Najpierw więc Dorotta zaprosiła mnie do jednego ze swoich programów o Violetcie, również dlatego, że kiedy Violetta występowała w Las Vegas (1966–1969), ja byłem korespondentem „Trybuny Ludu” przy Białym Domu w Waszyngtonie i prowadziłem z nią długie rozmowy telefoniczne.