Franz Danimann: Różnice pomiędzy wersjami

* Straciłem przytomność, nie wiem, na jak długo. Ktoś karmił mnie jak małe dziecko; podano mi basen i butelkę; nie mogłem wstać. Polski lekarz-więzień niepoprawną niemczyzną mówił coś o pneumonii z powikłaniami i kiwał przy tym głową. Najważniejsze jednak, że nie był to dur, który stanowił największy postrach wśród chorób obozowych. Lekarz-więzień we wzruszający sposób troszczył się o mnie. (...) Szeptał mi do ucha, że w Brzezince w ogóle nie ma szpitala, a tym bardziej oddziału dla ozdrowieńców, natomiast są komory gazowe, dokąd będzie sortował więźniów lekarz obozowy.

** Źródło: ''W obozie oświęcimskim'', „Przegląd Lekarski – Oświęcim”, nr 1, 1968, s. 189.