Wojna polsko-bolszewicka: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
przen. cytatu |
m ort., format, dr zmiana |
||
Linia 2:
'''[[w:Wojna polsko-bolszewicka|Wojna polsko-bolszewicka]]''' (wojna polsko-rosyjska 1919–1920) – wojna pomiędzy odrodzoną II Rzeczpospolitą a Rosją Radziecką.
* Bohaterscy żołnierze Armii Czerwonej!<br />Nadszedł czas rozrachunku.<br />Armia Czerwonego Sztandaru oraz armia drapieżnego Białego Orła stanęły naprzeciw siebie przed bojem na śmierć i życie.<br />Przez trupa Białej Polski prowadzi droga ku ogólnoświatowej pożodze.<br />Na naszych bagnetach przyniesiemy szczęście i pokój masom pracującym.<br />Na zachód!
** Autor: [[Michaił Tuchaczewski]], ''Na zachód!'', Rozkaz do oddziałów Frontu Zachodniego Nr 1423, Smoleńsk, 2 lipca 1920, cyt. za: [[Norman Davies]], ''Orzeł biały. Czerwona gwiazda. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920'', przeł.
** Zobacz też: [[Armia Czerwona]]
Linia 11:
* Napisałam Leninowi, co czuła awangarda niemieckiej klasy robotniczej, gdy towarzysze z radziecką gwiazdą na czapkach, w starych wystrzępionych mundurach i cywilnych ubraniach, w plecionych łapciach i zdartych butach kierowali swe małe, dzielne koniki prosto w kierunku niemieckiej granicy.
** Autor: [[Clara Zetkin]], ''Reminscences of Lenin'', Londyn 1929,
* Nie da się zaprzeczyć, że najbardziej sensacyjnymi skutkami wojny polsko-bolszewickiej były te, do których nie doszło.
Linia 19:
** Autor: [[Włodzimierz Lenin]], ''Czerwony Sztandar'', 1920 r.
* Ojczyzna w potrzebie! Wzywa się wszystkich zdolnych do noszenia broni, by dobrowolnie zaciągali się w szeregi armii; jak jednolity, niewzruszony mur stanąć musimy do oporu, o pierś całego narodu rozbić się ma nawała bolszewizmu! (
** Źródło: apel Rady Obrony Państwa, 3 lipca 1920, cyt. za: [[Norman Davies]], ''Orzeł biały. Czerwona gwiazda. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920'', przeł.A. Pawelec, wyd. Znak, Kraków 2000.
* Przymrozek, jakim był odwrót Armii Czerwonej z Polski, zwarzył kwiat rewolucji.
** Autor: [[Clara Zetkin]], ''Reminscences of Lenin'', Londyn 1929,
* Rozumie się, że dotychczas nie nadarzyła mi się okazja do ujawnienia mych sympatji do Polski Piłsudskiego, czyli do Polski ucisku i gwałtu, przysłoniętego płaszczykiem frazesu patrjotycznego i bohaterskiego samochwalstwa. Bez zbytniego trudu można zebrać sporo moich oświadczeń, w których uprzedzałem, że nie zatrzymamy się w połowie drogi, jeżeli Piłsudski narzuci nam wojnę. Podobne oświadczenia wynikały z sytuacji ogólnej. Ale wyciągać z nich wniosek, żeśmy pragnęli wojny z Polską, albo przygotowywali się do takiej wojny, znaczy tyle, co zadawać kłam faktom i zdrowemu rozsądkowi. Pragnęliśmy uniknąć tej wojny za wszelką cenę.
** Autor: [[Lew Trocki]], ''Moje życie. Próba autobiografji'', przeł. J. Barski i S. Łukomski, wyd. Bibljon, Warszawa 1930.
* W tej bitwie [pod Chocimiem] zabito mi konia.
** Autor: [[Izaak Babel]], rosyjski pisarz i żołnierz Konarmii.
** Źródło: cyt. za: [[Norman Davies]], ''Orzeł biały, czerwona gwiazda'', Kraków 2000.
* Zajęcie Kijowa przez Polaków, pozbawione samo przez się wszelkiego sensu wojskowego, wyświadczyło nam wielką przysługę: kraj ocknął się. Znów objeżdżałem armję i miasta, mobilizując ludzi i środki. Odzyskaliśmy Kijów. Powodzenie zaczęło nam sprzyjać. Polacy rzucili się do odwrotu z szybkością, na którą nie liczyłem wcale, gdyż nie przypuszczałem, że wyprawa Piłsudskiego była przedsięwzięta tal dalece lekkomyślnie. Ale i po naszej stronie, wraz z pierwszemi znaczniejszemi zwycięstwami również wyrobiono sobie zbyt wygórowane pojęcie o otwierających się przed nami możliwościach. Zrodziła się i krzepła chęć przekształcenia wojny, która początkowo nosiła charakter obronny, w zaczepną wojnę rewolucyjną.
** Autor: [[Lew Trocki]], ''Moje życie. Próba autobiografji'', przeł. J. Barski i S. Łukomski, wyd. Bibljon, Warszawa 1930.
==Bitwa warszawska==
* 15 sierpnia 1920 był realnym zwycięstwem nie tylko militarnym, ale także społecznym, bo dzięki PPS, ruchowi ludowemu, endecji, które jeszcze w czasie zaborów wykonały w Polsce pracę demokratyzacji świadomości narodowej wcześniej zarezerwowanej dla szlachty (albo części szlachty), miliony chłopów i robotników poszły na ochotnika do polskiej armii zamiast przyłączyć się do Armii Czerwonej. Oczywiście niektórzy folwarczni czy bezrobotni żałowali tego przez kolejne 20 lat II RP. (
** Autor: [[Cezary Michalski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/Katastrofaicud/menuid-291.html krytykapolityczna.pl, 18 sierpnia 2011]
* Cała akcja rozwija się korzystnie (
** Autor: gen. [[Tadeusz Rozwadowski]]
** Źródło: [[:s:List generała Tadeusza Rozwadowskiego do marszałka Józefa Piłsudskiego|Depesza do marszałka Józefa Piłsudskiego, 15 sierpnia 1920]]
Linia 53:
** Autor: dr hab. [[Grzegorz Nowik]], pracownik naukowy PAN, UKSW i Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku, [http://wyborcza.pl/1,76842,8250017,1920__Jak_Pilsudski_pobil_Lenina.html#ixzz1Np1wwnHz wyborcza.pl, 13 sierpnia 2010]
* Gdyby Karol Młot nie powstrzymał inwazji Saracenów po Tours, dziś w szkołach w Oksfordzie nauczano by Koranu. (
** Autor: [[Edgar Vincent D'Abernon]]
** Źródło: ''The eighteenth decisive battle of the world: Warsaw, 1920''.
* Pomoc śp. gen. Maksyma Weyganda była zapewne pożyteczna ale to śp. gen. Tadeusz Rozwadowski, szef Sztabu, nie tylko był autorem planu Bitwy Warszawskiej (słynny „Rozkaz Nr 10.000”), ale pod nieobecność Piłsudskiego przejął całkowicie osobiste dowodzenie, i – wedle słów samego Weyganda: „i tak robił, co chciał”. I tak geniusz Rozwadowskiego, niesubordynacja bolszewików
** Autor: [[Janusz Korwin-Mikke]]
** Źródło: [http://korwin-mikke.blog.onet.pl/1,DA2007-08-15,index.html ''Zwycięstwo nad Czerwoną Zarazą'', blog, 15 sierpnia 2007]
* Spór powstał po publikacji
** Autor: dr hab. [[Grzegorz Nowik]], historyk wojskowości, [http://wyborcza.pl/1,76842,8250017,1920__Jak_Pilsudski_pobil_Lenina.html#ixzz1Np1wwnHz wyborcza.pl, 13 sierpnia 2010]
* Nie był to też żaden „cud” tylko tryumf myśli nad zmasowanymi hordami. O „cudzie” mówiono, by umniejszyć rolę Polaków. Byśmy nie byli dumni z naszych rodaków, którzy powstrzymali i rozbili „czerwona hołotę”. O „cudzie” mówili (
** Autor: Janusz Korwin-Mikke, [http://korwin-mikke.blog.onet.pl/ ''„Cud nad Wisłą”?'', blog, 15 sierpnia 2011]
* Zasadnicza decyzja nie dotyczyła wszakże szczegółów; w istocie chodziło o osąd moralny: czy można ważyć się na przegrupowanie całego wojska w ciągu jednego tygodnia; czy armia może ryzykować naruszenie szyku bojowego w sytuacji, gdy wróg puka już do wrót stolicy? Taka decyzja mogła należeć tylko do Wodza Naczelnego, i tym, który ją podjął, był Piłsudski.
** Autor: [[Norman Davies]], ''Orzeł biały. Czerwona gwiazda. Wojna polsko-bolszewicka 1919–1920'', przeł.
[[Kategoria:Wojna]]▼
[[Kategoria:Historia Polski]]
▲[[Kategoria:Wojna]]
|