Agnieszka Osiecka: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
Alessia (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne, int., poprawa linków
Linia 1:
'''[[w:Agnieszka Osiecka|Agnieszka Osiecka]]''' (1936–1997) – [[polska]] [[poeta|poetka]], autorka tekstów [[piosenka|piosenek]], także [[reżyser]]ka. Matka [[Agata Passent|Agaty Passent]].
[[Plik:Agnieszka_Osiecka_Polish_writer.jpg|mały|<center>Fotografia Agnieszki Osieckiej (1965)</center>]]
[[Plik:Agnieszka Osiecka wOpolu.jpg|mały|<center>Pomnik Agnieszki Osieckiej<center>]]
'''[[w:Agnieszka Osiecka|Agnieszka Osiecka]]''' (1936–1997) – polska [[poeta|poetka]], autorka tekstów [[piosenka|piosenek]], także [[reżyser]]ka. Matka [[Agata Passent|Agaty Passent]].
 
==Cytaty z tekstów literackich==
[[Plik:Agnieszka_Osiecka_Polish_writer.jpg|mały|<center>Fotografia Agnieszki Osieckiej (1965)</center>]]
[[Plik:Agnieszka Osiecka wOpolu.jpg|mały|<center>Pomnik Agnieszki Osieckiej<center>]]
* Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań.
** Źródło: ''Szpetni czterdziestoletni'' (1985)
Linia 25:
* Przyjaciele moi i przyjaciółki! Nie odkładajcie na później ani piosenek, ani egzaminów, ani dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. Nie mówcie jej: „przyjdź jutro, przyjdź pojutrze, dziś nie mam dla ciebie czasu”. Bo może się zdarzyć, że otworzysz drzwi, a tam stoi zziębnięta staruszka i mówi: „Przepraszam, musiałam pomylić adres…” I pstryk, iskierka gaśnie.
 
* Szczęście to jest radość powtarzania. Jeśli ktoś stanął nad ranem w porcie, spojrzał w morze i zobaczył nagle jak niebo pęka i ze stalowej jamy wynurza się rdzawa kreska – jak w rozpalonym piecu – to znaczy… no właśnie, to nic nie znaczy. Bo ten, kto znalazł tam się jeden jedyny raz i się ucieszył raz szaleńczo, to nie jest jeszcze człowiek szczęśliwy. To jest człowiek, któremu się coś udało. (…) Ale człowiek, który chodzi na brzeg codziennie i za każdym razem jest olśniony, to jest człowiek szczęśliwy.
 
* U mnie jest blisko z serca do papieru.
Linia 74:
** Źródło: ''Materiał'', s. 6
 
* (...) Mężczyzna na niepogodę,<br />Zwyczajny, nie odświętny,<br />Przywróci ci urodę,<br />Sekrety serca zna (...).
** Źródło: ''Mężczyzna na niepogodę'', s. 68
 
Linia 123:
* Dookoła noc się stała,<br />Księżyc się rozgościł,<br />Jeszcze ci nie powiedziałam<br />Wszystkich słów miłości.<br />Jeszcze z tobą nie zdążyłam<br />Na najdalsze gwiazdy,<br />Jeszcze ci nie wymyśliłam<br />Najpiękniejszej nazwy.
** Źródło: ''Dookoła noc się stała''
** Opis: piosenka wykonywana przez Łucję Prus.
 
* Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma.
Linia 155:
 
* O świcie każdy jest sam.
** Źródło: '' Ulice wielkich miast''
** Zobacz też: [[świt]]
 
Linia 172:
** Zobacz też: [[orzeł]], [[wróg]]
 
* Siądź z tamtym mężczyzną twarzą w twarz,<br />Kiedy mnie już nie będzie.<br />Spalcie w kominie moje buty i płaszcz,<br />Zróbcie sobie miejsce...miejsce…<br /><br />A mnie oszukuj mile uśmiechem, słowem, gestem,<br />Dopóki jestem, dopóki jestem.
** Źródło: ''Kiedy mnie już nie będzie''
** Opis: piosenka wykonywana przez [[Seweryn Krajewski|Seweryna Krajewskiego]]
Linia 204:
* Coca Cola – to jest to!
** Opis: hasło reklamowe Coca Coli wymyślone na konkurs.
** Źródło: [http://histmag.org/?id=1204 ''Historia marki – Coca-Cola'', Histmag.org]
 
* Do dupy.
Linia 211:
 
==O Agnieszce Osieckiej==
* Moje kontakty z Osiecką miały różne fazy intensywności, stały się bardzo częste, gdy została żoną mojego przyjaciela Daniela Passenta. (...) Miała niezwykłą cechę, mianowicie każdego wysłuchiwała z życzliwością i każdy nie wiadomo kiedy zwierzał się jej z najbardziej intymnych swoich spraw. Nawet ja, nieskłonny do zwierzeń, po chwili rozmowy z nią czułem, jak cała jest nastawiona na wysłuchanie opowieści o moich problemach, skupiona nie na sobie, a na mnie. O nikim nie mówiła źle, każdego starała się dowartościować. W tym towarzystwie, gdzie rywalizacja budziła duże napięcia między ludźmi, intrygi, ona zdawała się być aniołem. (...) Wokół niej wytwarzała się atmosfera radości życia i zabawy.
** Autor: [[Jerzy Urban]], ''Jerzy Urban. Rozmawia Marta Stremecka'', Wyd. Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, str. 144–145.