Adam Michnik: Różnice pomiędzy wersjami

* Czy pan ma świadomość, że to samo Hitler mówił o Żydach? Że trzeba zlikwidować przywilej pewnej grupy (...…) Pieniądze, biznes, adwokaci, lekarze, wolne zawody, media. Tak mówili hitlerowcy. Pan mówi to samo o komunistach. Ja nie mogę tego słuchać w ogóle.

** Opis: odpowiadając na argument [[Jarosław Kaczyński|Jarosława Kaczyńskiego]], że „Dekomunizacja jest po prostu likwidacją przywileju pewnej grupy, niczym więcej. Ale to musi być zrobione, żeby w Polsce mógł być normalny system ekonomiczny i normalny system społeczny.” w debacie z 1993 r.

* Dla mnie relatywizmem moralnym jest kompletne zapominanie o tym, czym był dla Polski Okrągły Stół. To jest dla mnie niemoralne. (...…) Jeżeli 1989 r. to był spisek, to najszlachetniejszy spisek w moim życiu. Przecież Okrągły Stół pozwolił Polsce wyjść z dyktatury – bez ofiar, szubienic, plutonów egzekucyjnych. Gdy po śmierci pójdę na Sąd Ostateczny, św. Piotr spyta mnie: – Co dobrego, synu, zrobiłeś? A ja odpowiem: – Mojego synka Antosia i Okrągły Stół.

* Dla Polaków mord na Trockim nic nie znaczył. Dla nas na tej drodze ważny jest Katyń i rok 1968 (...…).

** Źródło: ''O teczkach i lustracji'', w: ''Piekło nas wyzwoli. Piotr Najsztub rozmawia z Adamem Michnikiem'', „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

** Źródło: ''Nasza przemoc, nasza zaraza'', „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

** Opis: powszechna wersja odpowiedzi w rozmowie zatytułowanej „Pożegnanie z bronią”; w oryginale: ''Czy gen. Kiszczak jest dla pana człowiekiem honoru?'' – AM: Tak. Jest człowiekiem honoru. Gen. Kiszczak dotrzymał wszystkich zobowiązań, jakie podjął przy Okrągłym Stole. To były najważniejsze dni w jego życiu. Szef bezpieki negocjował ze swoimi więźniami. Przyjął zobowiązania i dotrzymał słowa aż do bólu. Po 1989 r. nigdy nie zawiódł zaufania. – ''Gen. Jaruzelski też?'' – AM: Też.

** Źródło: [http://www.niniwa2.cad.pl/wywiad3.html ''Pożegnanie z bronią. Z gen. Czesławem Kiszczakiem i Adamem Michnikiem rozmawiają Agnieszka Kublik i Monika Olejnik'', „Gazeta Wyborcza”, 3–4 lutylutego 2001]

** Źródło: ''Sobie zawdzięczamy wszystko'', „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia 2010.

* I chcę powiedzieć Wysoka Izbo, że w niektórych wystąpieniach, niestety także moich kolegów posłów z OKP, z przerażeniem usłyszałem ten ton, który słyszałem w prokuratorskich przemówieniach wtedy, kiedy sam siedziałem na ławie oskarżonych. Znam ten ton dobrze, bardzo się go boję… chcę powiedzieć, że w niektórych głosach, o czym mówię z bólem, usłyszałem coś co bym nazwał antykomunizmem jaskiniowym. Jestem antykomunistą, mówiłem o tym wielokrotnie i chcę powiedzieć, że jako antykomunista tej jaskiniowości się boję. I dziś popisywanie się tymi deklaracjami gdzie się PZPR miesza z błotem, przyrównywanie do katyńskich morderców, mówi się że gorsi niż Hitler...Hitler… ja z tym nic wspólnego nie mam i mieć nie chcę. I chcę do tego jeszcze dodać, że w stanie wojennym po 13 grudnia i siedząc w kryminale nie byłem aż tak odważny, żebym dzisiaj musiał być aż tak odważny.

* ...… IPN od początku był pomyślany jako instrument walki politycznej.

** Źródło: ''Piekło nas wyzwoli. Piotr Najsztub rozmawia z Adamem Michnikiem'', „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

** Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, ''Ile dać wolności przeciwnikowi?'', „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012.

** Źródło: ''Piekło nas wyzwoli. Piotr Najsztub rozmawia z Adamem Michnikiem'', „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

** Źródło: tekst wygłoszony w Krakowie w czerwcu 1995 na konferencji „Pamięć polska – pamięć żydowska”, „Tygodnik Powszechny”, nr 29, 16 lipca 1995, cyt. za: [http://www.dialog.org/dialog_pl/michn01.html dialog.org]

** Źródło: ''Nasza przemoc, nasza zaraza'', „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

** Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 12 kwietnia 2010.

** Źródło: ''Ultrasi rewolucji moralnej'', „Gazeta Wyborcza” nr 88, wydanie waw z dnia 16–17 kwietnia 2005, „Gazeta Świąteczna”, strs. 13; załącznik b

** Źródło: ''Piekło nas wyzwoli. Piotr Najsztub rozmawia z Adamem Michnikiem'', „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

** Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, ''Ile dać wolności przeciwnikowi?'', „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012.

** Opis: w 1989 r.

** Źródło: [[Tadeusz Kowalik]], ''Polska transformacja'', wyd. MUZAMuza, Warszawa 2009.

** Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, ''Ile dać wolności przeciwnikowi?'', „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012.

** Źródło: ''Rezygnacja z człowieczeństwa'', „Gazeta Wyborcza”, 20–21 lutego 2010.

** Źródło: ''Rezygnacja z człowieczeństwa'', „Gazeta Wyborcza”, 20–21 lutego 2010.

** Opis: w rozmowie z Danielem Cohn -Benditem w czerwcu 1988 r.

** Źródło: por. L. Żebrowski:, op. cit., s. 25, 26.

* Nasze drogi polityczne rozeszły się dziesięć lat temu, ale ja mam wielki sentyment do Wałęsy. Moim zdaniem to człowiek, którego fala wyniosła zbyt wysoko. On nie jest chytrusem. To dobry człowiek, który przez te wszystkie lata był jak latarnia morska dla całej Polski, dla świata. (...…)<br />On nigdy nie robił błędów. Potrafił być jednocześnie radykalny i ostrożny. Mówił prawdę i nigdy nie dawał się wykołować. Przeciwnie – to on umiał wykołować władzę komunistyczną. Był świetny. Gdy został prezydentem, to poczuł się jak Pan Bóg – i to był jego błąd. Ja strasznie Wałęsę lubiłem, strasznie.

** Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, ''Ile dać wolności przeciwnikowi?'', „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012.

** Źródło: ''Nasza przemoc, nasza zaraza'', „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

* Normalny człowiek z normalnego domu kiedy kończył szkołę, wiedział, że ci rządzący komuniści to są oprawcy, zbrodniarze, że mogą zabić, złamać życie. To rodziło strach. Ja uważałem, że komuniści wprawdzie popełniają pewne błędy ideologiczne, bo nie dość uważnie przeczytali Marksa oraz Lenina, ale, że to da się naprostować. Wystarczy ich trochę oświecić, przekonać, zmusić do czytania (...…).

* Oczywiście, nie usprawiedliwiam ich. Wiem jednak, że w Polsce żyły wówczas „dwie Polski”, dwa narody. Po jednej stronie byli ci, którzy utożsamiali się z Polską Ludową, którzy uważali, że PRL to jest państwo polskie – jedyne, jakie jest możliwe, innego być nie może – i dlatego trzeba być wobec tego państwa lojalnym, trzeba mu służyć.<br />Ale byli też tacy – sam do nich należałem – którzy mówili: to nie jest państwo polskie, to jest sztuczny twór sowieckiego imperium, który ma służyć jego celom, ma być instrumentem w sowieckim ręku i ja wobec tego państwa nie poczuwam się do lojalności. (...…)<br />Wtedy dla mnie rzeczywistość była czarno-biała. Dziś wiem, że to nie był podział czarno-biały. Wiem, że PRL była jednak państwem, które na parę dni przed protestami grudniowymi wynegocjowało historyczną umowę Brandt – Gomułka o granicy na Odrze i Nysie. Dziś potrafię zrozumieć tych, którzy wtedy się z tym państwem identyfikowali i bronili go.

** Źródło: ''Piekło nas wyzwoli. Piotr Najsztub rozmawia z Adamem Michnikiem'', „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

** Opis: 13 kwietnia 1992 r. we francuskiej telewizji podczas promocji książki Jaruzelskiego we Francji. Słowa zostały wypowiedziane do dziennikarzy, którzy oblegali Jaruzelskiego przed wejściem na wizję.

** Źródło: o [[lustracja|lustracji]], w: ''Piekło nas wyzwoli. Piotr Najsztub rozmawia z Adamem Michnikiem'', „Przekrój”, 23 kwietnia 2009.

** Źródło: ''Wyznania antysowieckiego rusofila'', „Gazeta Wyborcza”, 2–3 października 2010.

** Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, ''Ile dać wolności przeciwnikowi?'', „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012.

* Polska normalna to w ogóle nie jest zło. To może nie jest ideał, to nie jest moje marzenie, ale to nie jest zło. Ja się nie zgadzam na to określenie. To środowisko polityczne, które broni normalności naszego państwa, broni dobra (...…) Jak ci proponują kawę albo denaturat, nie możesz w tym momencie mówić, że chcesz koniak. Pewnie, że chcesz koniak, ale wybierasz to co masz do wyboru.

* Popieraliśmy politykę represji, często okrutnych, widząc w niej drogą do „nowego wspaniałego świata", oskarżaliśmy Kościół o reakcyjność i wszystkie inne grzechy główne, nie bacząc na to, że w atmosferze totalitarnego zniewolenia Kościół bronił prawdy, godności i wolności człowieka (...…). Tradycyjnie przywykliśmy sądzić, że religijność i Kościół to synonimy wstecznictwa i tępego Ciemnogrodu. Z tej perspektywy wzrost indyferentyzmu religijnego traktowany był przez nas jako naturalny sojusznik umysłowego i moralnego postępu. Pogląd taki – sam byłem jego wyznawcą – uważam za fałszywy (...…).

* Powiem sarkastycznie: normalny, zdrowy antysemityzm to taki antysemityzm, który mówi: ,, Adam Michnik jest Żydem, w związku z tym jest chuliganem”. Ale polski antysemityzm, który jest finezyjny, powiada tak: ,, Adam Michnik jest chuliganem, w związku z tym prawdopodobnie jest Żydem”. Twierdzę, że w Polsce Żydem zostaje się z nominacji. Cóż, ja sam sobie zasłużyłem na te wyzwiska, których nie szczędzi prasa antysemicka...antysemicka…

** Źródło: tekst wygłoszony w Krakowie w czerwcu 1995 na konferencji „Pamięć polska – pamięć żydowska” , „Tygodnik Powszechny”, nr 29, 16 lipca 1995, cyt. za: [http://www.dialog.org/dialog_pl/michn01.html dialog.org]

* Powstańcom warszawskim los nie oszczędził żadnego z okrucieństw. Zapłacili wielką daninę krwi, znieśli gorycz przegranej, patrzyli, jak płonie ich ukochane miasto, z którego zostali wygnani. Później przez długie lata poddawani byli represjom i dyskryminacji, pozbawiono ich nawet prawa do dumy ze swojej walki. (...…) A jeszcze trudniej czytać bez gniewu opinie, które na temat powstania wypowiadali w tym samym czasie komuniści. (...…) Powstanie warszawskie było obiektem oszczerstw i manipulacji tak drastycznych, że jego integralna obrona stała się niejako odruchem warunkowym, nakazem serca. (...…) Myślę wszelako, że zdolność do konfrontowania się z ciemnymi epizodami własnego dziedzictwa jest dla każdego narodu egzaminem z dojrzałości demokratycznej. Twierdzę, że Polacy dojrzeli do demokracji, co znaczy, że mają prawo do pełnej prawdy o własnej przeszłości.

** Źródło: ''Polacy – Żydzi: Czarne karty powstania'', „Gazeta Wyborcza” nr 24, wydanie z dnia 29/01/1994 , strs. 12.

* Przepraszam za osobiste wyznanie: 25 lat temu zostałem po raz pierwszy aresztowany przez komunistyczną policję. Wtedy miałem 18 lat. Od tego czasu byłem aresztowany i zatrzymywany wiele razy. Mnie nie trzeba tłumaczyć, że komunizm to nic dobrego...dobrego… Ale właśnie z tej perspektywy chcę powiedzieć, że w niektórych głosach, o czym mówię z bólem, usłyszałem coś, co bym nazwał antykomunizmem jaskiniowym...jaskiniowym… I nie chcę powiedzieć, że dziś z popisywaniem się tymi deklaracjami, gdzie się [[PZPR]] miesza z błotem, przyrównuje do katyńskich morderców...morderców… ja nic wspólnego nie mam i nie chcę mieć...mieć… I chcę do tego jeszcze dodać, że w stanie wojennym, po 13 grudnia i siedząc w kryminale ja nie byłem aż tak ostrożny, żebym dzisiaj musiał być aż tak odważny...odważny…

** Opis: w 1968 r. w odpowiedzi na pytanie Bronisława Świderskiego, czy nie myśli o emigracji.

* Tak. Tak uważam. (...…)<br />Ja miałem rację – i oni mieli rację. Ja nie identyfikowałem się z tym państwem. Ale – wbrew temu, co ja wtedy sądziłem – duża część tamtej strony też miała jakąś rację. Nic nie jest ani do końca czarne, ani do końca białe. Oczywiście, ja się z tym nigdy nie pogodzę, że strzelano do ludzi. Ale jednocześnie wiem, że jeśli ktoś identyfikuje się z państwem, to chce tego państwa bronić, gdy widzi, że w imię jakiejś – choćby szlachetnej – idei ktoś to państwo rozwala. To państwo, którego nie było przez 123 lata.

* Ujawniony niedawno fakt wieloletniej współpracy naszego kolegi, redaktora i publicysty Leszka Maleszki z peerelowską Służbą Bezpieczeństwa był ciosem dla całego zespołu i środowiska „Gazety Wyborczej”. (...…)<br />Przez 25 lat nikomu nigdy nie powiedział, co robił. I żył z tym przez 25 lat. Jest to świadectwo człowieka złamanego i zakłamanego, ze wszystkimi straszliwymi tego konsekwencjami. I, niestety, jest to świadectwo wymuszone – gdyby fakt współpracy z SB nie wyszedł na jaw, Leszek Maleszka prawdopodobnie sam by się nie przyznał. Pogrzebałby w sobie tę prawdę. (...…)<br />Zawsze uważaliśmy i nadal uważamy, że w wolnej Polsce więcej złego niż dobrego przynosi sądzenie i skazywanie takich ludzi, publiczne roztrząsanie jako dowodów w ich sprawie raportów, zeznań, SB-ckich fałszerstw – świadectw ludzkiej słabości, strachu i upodlenia. O tym wszystkim pamiętamy i będziemy pamiętać; o tym trzeba wiedzieć, to także budzi moralne obrzydzenie.<br />Nikt ze środowiska „Gazety” nie znał prawdziwej przeszłości Leszka Maleszki. Znaliśmy kogo innego. Dzisiaj musimy się zmierzyć z faktem, że przez wiele lat cieszył się w zespole autorytetem znakomitego redaktora i autora, ogłaszał na naszych łamach teksty, do których publikowania – dzisiaj już to wiemy – nie miał tytułu moralnego. Leszek Maleszka stracił w naszych oczach wiarygodność i szacunek. Jego nazwisko musi na długie lata zniknąć z łam „Gazety”, bo to nazwisko wprowadzało nas i Czytelników w błąd.<br />Czy można się podnieść z moralnego upadku? Czy człowiek może wrócić z tak dalekiej podróży? Czy możemy i powinniśmy mu w tym pomóc?<br />Nie wiemy. Ale byłoby okrutną pychą z naszej strony wykluczyć pozytywne odpowiedzi na te pytania.

** Źródło: Adam Michnik, [[Helena Łuczywo]], [[Juliusz Rawicz]], [[Piotr Pacewicz]], [[Piotr Stasiński]], ''Stanowisko redaktorów naczelnych „Gazety Wyborczej” w sprawie Lesława Maleszki'', „Gazeta Wyborcza” z, 13 listopada 2001.

** Źródło: ''Jak powstaje realna demokracja'', „Gazeta Wyborcza” nr 152, s. 20 z dnia 1–2 lipca 2000, s. 20.

* W polskiej duchowości temat żydowski czy temat antysemityzmu w gruncie rzeczy do dzisiaj jest tematem tabu. Tematem tabu oczywiście nie dla polskich antysemitów, którzy w kółko opowiadają, że wszystkiemu są winni Żydzi. Jest tematem tabu dla tego, co dobre i szlachetne w kulturze polskiej. Kultura polska nie umie sobie z tym poradzić, bo nie umie sobie poradzić z tym, (...…) z fenomenem niezawinionej winy. Bowiem nie jest winą Polaków, że na polskiej ziemi był Holocaust. Owszem, winą Polaków jest to, że tutaj był antysemityzm, pogromy, dyskryminacja. Ale nie jest winą Polaków, że Hitler tutaj zbudował obozy koncentracyjne, w których mordował cały żydowski naród.

** Źródło: tekst wygłoszony w Krakowie w czerwcu 1995 na konferencji „Pamięć polska – pamięć żydowska” , „Tygodnik Powszechny”, nr 29, 16 lipca 1995, cyt. za: [http://www.dialog.org/dialog_pl/michn01.html dialog.org]

** Źródło: ''Wyznania antysowieckiego rusofila'', „Gazeta Wyborcza”, 2–3 października 2010.

* Widmo krąży po Europie, także po innych kontynentach: widmo końca systemu totalitarnego widmo kresu koszarowego komunizmu. Tak, to już chyba koniec. Nic już chyba nie wskrzesi tego systemu, który obiecywał świetlaną przyszłość, a przyniósł terror i nędzę, kłamstwo i deprawację, wynarodawianie i gwałt na ludzkich sumieniach. Rozglądamy się wokół, nieufnie i niepewnie. Czy to możliwe? Czy nie bierzemy własnych życzeń za rzeczywistość? Czy nie jest to kolejny podstęp rządzącej ekipy? Czy raz jeszcze, jak tylekroć dotąd, nie zostaniemy okłamani? Zastanówmy się przeto: w polityce liczą się fakty. Najbardziej doniosłym faktem tej wiosny były obrady „okrągłego stołu” i powrót „Solidarności” na legalną scenę. (...…) „Okrągły stół” był aktem zgody na przeobrażenie polityki policyjnego monologu w polityczny dialog; (...…) Co o tym zdecydowało? Po pierwsze: ekonomiczna plajta polityki stanu wojennego. (...…) Po drugie: kontekst międzynarodowy. Stojąc wobec analogicznych zagrożeń, radzieckie kierownictwo partyjno – państwowe wybrało drogę „głasnosti”, wielkiego politycznego otwarcia, zaś szeroka kampania demaskująca stalinizm stała się rodzajem presji. (...…) Odpowiadamy: system totalitarny jest naszym wrogiem. Nie chcemy go udoskonalać ani poprawiać. Chcemy zastąpić go ładem parlamentarnej demokracji. Ale odrzucamy drogę rewolucji i przemocy, świadomi, jak łatwo zastąpić jedną dyktaturę dyktaturą odmienną.

** Opis: pierwszy artykuł Michnika w „Wyborczej”„Gazecie Wyborczej”.

** Źródło: ''Widmo krąży po Europie'', „Gazeta Wyborcza” nr 2, wydanie z dnia 9 maja 1989, strs. 3.

* Wiem, że mnie się oskarża o kryptokomunizm, że chcę zrobić grubą kreskę dla PZPR. To nie jest prawda. Ja powiadam tylko tyle – musimy się pojednać. Jest tylko jedna Polska, wspólna Polska, gdzie będzie miejsce dla (...…) wszystkich różnych ludzi. Nie mamy innej Polski, musimy w tych realiach między sobą się dogadać. Polski przez 123 lata nie było i świat doskonale dawał sobie radę bez Polski i nikt nie tęsknił za Polską, nikt za nią nie płakał. I Polski może nie być, bo minął czas spokojnych granic w Europie. Minął czas, kiedy było jasne, że Polsce nic nie zagraża. Dzisiaj Polsce wszystko zagraża.

** Źródło: [http://archiwum.polityka.pl/art/jak-kaczynski-zmichnikiem,360015.html ''Jak Kaczyński z Michnikiem'' (zapis dyskusji z 1993 r.), „Polityka”, nr 32, 11 sierpnia 2007, s. 101-103.]

** Opis: w rozmowie z niemieckim socjologiem Jurgenem[[Jürgen Habermas|Jürgenem Habermasem]] w 1993 roku.

** Źródło: „Polityka” 1993, nr 47., 1993

** Źródło: ''O czym nie lubią pamiętać Polacy i Żydzi'', tekst wygłoszony w Krakowie w czerwcu 1995 r. na konferencji ''Pamięć polska – pamięć żydowska'', „Tygodnik Powszechny” nr 29, 16 lipca 1995 [http://www.dialog.org/dialog_pl/michn01.html]

** Zobacz też: [[Aferaafera Rywina]]

** Opis: podczas przesłuchania przez SB w więzieniu na Rakowieckiej w 1968 r. Za te słowa Adam Michnik dostał 14 dni karceru.

==Cytaty oO Adamie Michniku==

* Adam Michnik – zawsze w cieniu Jacka Kuronia (...…) Odnoszę wciąż wrażenie, że ma olbrzymie kompleksy wobec polskiej kultury. Zachowuje się tak, jakby uważał, że tylko narzucając swój sposób postrzegania świata, będzie mógł ukryć swoje słabości i fakt, że nie jest w stanie sprostać wartościom ukształtowanym przez polską cywilizację. Zawłaszczył gazetę, którą strona opozycyjna otrzymała podczas ustaleń Okrągłego Stołu, i bardzo chciałby zawłaszczyć i przekształcić na swoje wyobrażenie polską świadomość narodową. Pechowiec.

** Źródło: felieton [http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THO/popieluszko_09.html?akt_row=5&licznik=0 ''Seanse nienawiści''], „Tu i teraz” nr 38 z, 19 września 1984

* Dla Adasia najważniejsza jest twórczość intelektualna i z tego względu szczególne znaczenie posiadają dla niego ludzie, którzy właśnie w tej dziedzinie się sprawdzili. (...…) On sam sprawdzał się już wtedy na wiele różnych sposobów, ale przede wszystkim w zdobywaniu przyjaźni różnych uznanych wielkości. (...…) Fakt, że on, student pierwszego roku, umiał zapracować na zażyłość z takimi ludźmi, świadczy o jego klasie. Korzystał z tych znajomości wiele intelektualnie, a jednocześnie te jego stale rozbudowywane kontakty były bardzo pożyteczne dla różnych naszych działań, tak wtedy, jak później w KOR-ze, jak i dziś. (...…) Adaś słynął jako uwodziciel, ale – jak mówiła Gaja – uwodził przede wszystkim intelektualistów. Myślę sobie, że energia, którą temu poświęcał, była jednak zbyt wielka. Przedziwne, ale jakby w tym naprawdę wielkim facecie, któremu czasem nawet zarzuca się zarozumialstwo, była niepewność, którą musiał chronić autorytetami.

** Autor: [[Jacek Kuroń]], ''Wiara i wina'', w: ''Autobiografia'', Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, strs. 299.

** Źródło: bezpośrednie: A. Poppek, K. Pytlakowska: ''Szaszłyk po polsku'', Warszawa 1992, s. 151.

** Źródło: pośrednie: prof. Jerzy Robert Nowak, [http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20071229&id=my19.txt ''Wybryki kameleona S. Niesiołowskiego''], „Nasz Dziennik”, 29 grudnia 2007

** Autor: [[Jerzy Urban]], [http://arch.rzeczpospolita.pl/a/rz/2003/03/20030308/200303080112.html stenogram z 17. posiedzenia komisji śledczej z dnia, 7 marca 2003 r.]

* Kiedy pojawił się „okrągły stół”, to ta znajomość została nawiązana (ponownie – przyp.). Spotykaliśmy się w tym pałacu (...…) i byliśmy w jakimś kontakcie, bo tam dużo takich nieformalnych kontaktów było.

** Źródło: Stenogramstenogram z 17. posiedzenia komisji śledczej z dnia, 7 marca 2003 r.

* Kochałem go niemal w okresie KOR, to było wspaniałe. Natomiast to, co on teraz mówi i pisze, jest bardzo często bez sensu (...…). Dzisiejszy Michnik to totalitarysta.

** Źródło: Wojciech Cieśla, ''Pod włos'', „Wprost” nr 50 z, 6 grudnia 2010 r., s. 28.

* Kochany panie redaktorze! Wyście 236 razy napisali o nas nieprawdę. To co? Tylko to. Wiadomo wszystkim, publiczną tajemnicą warszawską jest, że Kublik, że tak powiem, nie pisze wyłącznie z woli dziennikarskiej...dziennikarskiej… 236.

** Autor: [[Aleksander Gudzowaty]] w prywatnej rozmowie z Adamem Michnikiem, chciał uzyskać informację, kto, poprzez redaktora „Gazety” – Kublika, inspirował blisko ćwierć tysiąca niepochlebnych i nieprawdziwych artykułów o nim i jego firmie w „Gazecie Wyborczej”. Jedyną wiążącą informację, jaką Gudzowaty uzyskał od Adama Michnika, było: ''To jest przeciek od kogoś, kto jest powiązany ze służbami. To jest...jest… prawdopodobieństwo graniczące z pewnością.''

* Mam wrażenie, że Michnik nienawidzi Macierewicza za to wszystko, kim Macierewicz jest, a kim nigdy Michnik nie był i nie będzie. Michnik to taki generał Zajączek -– dobrze zaczynał, skończył jako przydupas władzy.

** Źródło: ''Zawód: dziennikarz śledczy'', wyd. Fronda, s. 29, ISBN 978-83-62268-27-6.

** Źródło: [http://arch.rzeczpospolita.pl/a/rz/2003/03/20030307/200303070086.html stenogram z 16. posiedzenia komisji śledczej z dnia, 20 lutego 2003 r.]

* Owszem, historia ojca i brata Adama Michnika była tajemnicą poliszynela, ale zrobiono wszystko, by tego tematu nie nagłaśniać. (...…) To, że kogoś ojciec miał na nazwisko Szechter i był pochodzenia żydowskiego, tak jak ojciec Michnika, nie powinno nikogo interesować. (...…) Ale faktem, który ma jednak znaczenie, jest to, że ojciec Michnika był skazany na zdradę stanu w II Rzeczpospolitej, a jego brat był stalinowskim oprawcą. (...…) Bo owszem, pochodzenie etniczne czy wyznaniowe to coś, czego się nie wybiera, ale czy służy się Sowietom – to już tak.

** Źródło: ''Zawód: dziennikarz śledczy'', wyd. Fronda, s. 102, ISBN 978-83-62268-27-6.

** Autor: [[Jerzy Urban]], ''Z żebra Adama'', „NIE”„Nie” 09/2003

** Opis: Ocenaocena roli Michnika w kształtowaniu kulisów polskiej polityki w drugiej dekadzie III RP i możliwość osłabienia jej, za sprawą ujawnienia niejednoznacznej roli Agory, w Aferzeaferze Rywina.

** Autor: [[Jerzy Urban]], ''Z żebra Adama'', „NIE”„Nie”, 09/2003

** Źródło: Odezwaodezwa Prałataprałata Jankowskiego do Narodunarodu z 2005.

** Opis: uszczypliwy komentarz, faktu zasłaniania się Adama Michnika sklerozą, w czasie przesłuchań przed komisją śledczą ds. Aferyafery Rywina, poczyniony przez przewodniczącego tejże komisji.

* Tym, którzy przypominają, jakoby Adam Michnik „redagował” mój wywiad z ówczesnym premierem Leszkiem Millerem, odpowiem, że mi nie redagował i nie będę walczyła z kłamstwami na ten temat, bo szkoda czasu. Dziś zrobiłabym to samo z pełnym przekonaniem, że robię słusznie. Pamiętliwych zachęcam do upominania się, aby ktoś wreszcie wyjaśnił nam, na czym polega Aferaafera Rywina i gdzie jest ta Grupa Trzymająca Władzę, której szuka prokuratura.

** Autor: [[Jerzy Urban]], stenogram z siedemnastego17. posiedzenia komisji śledczej z dnia, 7 marca 2003 r.

* „Wolna Europa” nadała sądowe przemówienie młodego Michnika, bardzo się tym nasładzając. Bohater nasz cacka się ogromnie ze swoim ciągle podkreślanym marksizmem i „socjalizmem”, dużo też mówi o Kuroniu i Modzelewskim, drobiazgowo analizując swoje z nimi różnice. Przypomina mi to rabiniczne dyskusje między Plechanowem, a Leninem – znów jakieś marksistyczne szakale przygotowują się, aby nami rządzić (...…) Nie żal mi tych maniaków, wszystkich dyskutujących o „dyktaturze proletariatu” do ciupy i kwita!

** Autor: [[Stefan Kisielewski]], ''Dzienniki'', wpis z 31 stycznia 1970 r.