Podróż „Wędrowca do Świtu”: Różnice pomiędzy wersjami

 

* Wtedy lew powiedział... (...) «Musisz pozwolić, abym ja cię rozebrał».(...) Już za pierwszym razem wbił pazury w moją skórę tak głęboko, że wydawało mi się, iż sięgnęły do samego serca. A kiedy zaczął ściągać ze mnie skórę, poczułem taki ból, jakiego jeszcze nigdy w życiu nie czułem. Jedyną rzeczą, jaka pozwalała mi ten ból wytrzymać, była ulga przy zsuwaniu się ze mnie tego paskudztwa. Wiesz, coś takiego, jak zdrapywanie sobie strupa ze zranionego miejsca. Boli, ale drapiesz dalej, bo cieszysz się, że to złazi.

** Źródło: rozdział ''Jak się ta przygoda zakończyła''