Manifest surrealizmu: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
+3, formatowanie automatyczne, drobne techniczne |
||
Linia 1:
'''[[w:Manifest surrealizmu|Manifest surrealizmu]]''' – publikacja napisana przez [[André Breton]]a w 1924 roku, zawierająca teoretyczne podstawy [[surrealizm]]u.
* Na odosobnionym folwarku z każdym dniem pogarsza się to, co przyjemne.
* Postawa realistyczna, dyktowana przez pozytywizm, od świętego Tomasza aż do Anatola France'a, wydaje mi się zaprzeczeniem wszelkiego wzlotu intelektualnego i moralnego. Czuję do niej obrzydzenie, bo łączy w sobie przeciętność, nienawiść i płytką pewność siebie.
** Zobacz też: [[Anatole France]], [[pozytywizm]], [[Tomasz z Akwinu]]
* Surrealizm taki, jak go rozumiem, nie pozostawia wątpliwości co do naszego bezwzględnego nonkonformizmu, nie może być więc mowy o powołaniu go na świadka obrony w procesie wytoczonym realnemu światu. Przeciwnie, surrealizm będzie uzasadniał stan całkowitego roztargnienia, jaki mamy zamiar osiągnąć na tym świecie.
Linia 9 ⟶ 10:
* Tylko słowo wolność potrafi mnie jeszcze porwać.
** Zobacz też: [[wolność]]
* Tylko wyobraźnia mówi mi o tym, co może być.
** Zobacz też: [[wyobraźnia]]
* Uważajcie na tlejący ogień w modłach o dobrą pogodę.
Linia 15 ⟶ 19:
* Wędrowny śpiewak gdzie go szukać? w pamięci w domu na balu żarliwych.
** Opis: przykłady
* Wierzę, że dwa te tak na pozór sprzeczne stany, jak sen i jawa, stopią się kiedyś w rzeczywistość absolutną – jak kto woli – w nadrzeczywistość.
==O ''Manifeście''==
* (…) [''Manifest surrealizmu'' jest] aktem potwierdzającym ukonstytuowanie się grupy surrealistycznej i pierwszym teoretycznym tekstem formułującym założenia, cele i dążenia kierunku.
* W owym czasie w grupie surrealistów nastąpił pewien zwrot. Pierwszy Manifest surrealizmu ukazał się przed dziewięciu laty. Dawno skończyły się skandale, wybryki i awantury. Nie było już w ogóle mowy o nieuleczalnej rozpaczy, o stanach furii i regularnych sabotażach... Do przeszłości należały pamiętne seanse „automatycznego pisania, hipnotycznych snów i sprawozdań z marzeń sennych”, które miały – Breton żywił taką nadzieję – zasilić przyszłą poezję.▼
** Autor: [[Krystyna Janicka]], ''Surrealizm'', Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985, s. 11.
** Autor: [[Brassaï]]▼
▲* W owym czasie w grupie surrealistów nastąpił pewien zwrot. Pierwszy Manifest surrealizmu ukazał się przed dziewięciu laty. Dawno skończyły się skandale, wybryki i awantury. Nie było już w ogóle mowy o nieuleczalnej rozpaczy, o stanach furii i regularnych
* W pierwszym „Manifeście surrealizmu”, gdzie wszystko jeszcze było na trzy ćwierci zabawą, mesjanizm ledwie się zaznaczał. Pisanie manifestów, głoszenie rewolucji surrealistycznej – z początku wyglądało na wesołe małpowanie ruchów społecznych, w czym zresztą surrealiści nie byli pierwsi. Mesjanistyczne ambicje nabrały niewiarygodnej powagi dopiero w „Drugim manifeście surrealizmu”.▼
▲** Autor: [[Brassaï]], ''Rozmowy z Picassem''
▲* W pierwszym
** Autor: [[Adam Ważyk]]
[[Kategoria:Surrealizm]]▼
[[Kategoria:Literatura francuska]]
[[Kategoria:Literatura popularnonaukowa]]
▲[[Kategoria:Surrealizm]]
| |||