Adam Asnyk: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Wieralee (dyskusja | edycje)
+1
Wieralee (dyskusja | edycje)
+4
Linia 40:
** Źródło: tom ''Poezye''
** Zobacz też: [[pociecha]], [[światło]]
 
* Nie baw się w bohatera!<br />Nadludzką nie błyszcz cnotą:<br />Kto w górę wciąż spoziera,<br />Ten łatwo wejdzie w błoto.
** Źródło: [[s:Pisma T. III (Adam Asnyk)/Myśli ulotne|''Myśli ulotne'', XIII]] w: Pisma, tom III, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1924, s. 237.
** Zobacz też: [[bohater]], [[błoto]]
 
* Nie pomogą próżne żale…<br />Ból swój niebu trza polecić —<br />A samemu wciąż wytrwale<br />Trzeba naprzód iść… i świecić!
** Źródło: [[s:Słonko|''Słonko'']] w: ''Poezye'', tom II, wyd. Gebethner i Wolff, Lwów 1898, s. 261.
** Zobacz też: [[ból]], [[żal]]
 
* Nie rozumiemy z ludzi nikogo<br />I właśnie dla tej przyczyny,<br />Swych bliźnich zawsze sądzimy wrogo<br />Myśli, uczucia i czyny.
** Źródło: [[s:Pisma T. III (Adam Asnyk)/Myśli ulotne|''Myśli ulotne'', V]] w: Pisma, tom III, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1924, s. 229.
** Zobacz też: [[bliźni]], [[sąd]]
 
* Przypominam jeszcze teraz<br />Bladej twarzy alabastry,<br />Krucze włosy – a we włosach<br />Srebrne astry…
Linia 68 ⟶ 76:
** Źródło: [[s:Poezye T. 1 (Adam Asnyk)/Poeci do Publiczności|''Poeci do Publiczności'']] w: ''Poezye'', tom I, wyd. Gebethner i Wolff, Lwów 1898, s. 12.
** Zobacz też: [[bezmyślność]]
 
* Ten jest prawdziwie samotnym na ziemi,<br />Kto nawet współczuć nie umie z drugiemi.
** Źródło: [[s:Pisma T. III (Adam Asnyk)/Myśli ulotne|''Myśli ulotne'', III]] w: Pisma, tom III, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1924, s. 227.
** Zobacz też: [[samotność]], [[współczucie]]
 
* Ten ma największe hojności porywy,<br />Komu fortuna odmówiła mienia;<br />A ten najbardziej bywa gadatliwy,<br />Co nie ma właśnie nic do powiedzenia.
** Źródło: [[s:Pisma T. III (Adam Asnyk)/Myśli ulotne|''Myśli ulotne'', XIV]] w: Pisma, tom III, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1924, s. 238.
** Zobacz też: [[gadatliwość]]
 
* Wszystkie żywota gorycze<br />Zamknąłem w sercu, jak w grobie:<br />Niech drzemią w nim tajemnicze,<br />Nie mówiąc światu o sobie.