Stefan Kisielewski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m →‎P: drobne merytoryczne
m dr zmiana
Linia 4:
==B==
* Barzdo Tadeusz. Berezowski Maksymilian. Bilik Andrzej. Boniecka Ewa. Broniarek Zygmunt. Dobrosielski Marian. Drecki Ryszard. Dziedzińska Grażyna. Głąbiński Stanisław. Guz Eugeniusz. Hoffman Rudolf. Jaworski Marek. Jackowski Tadeusz. Kamiński Zdzisław. Kedaj Aleksandra. Kedaj Waldemar. Kot Zbigniew. Krasicki Ignacy. Leśnikowski Zbigniew. Lobman Jerzy. Lulińska Anna. Luliński Daniel. Łoziński Włodzimierz. Nietz Franciszek. Olszewski Witold. Piasecka Anna. Podkowiński Marian. Ramotowski Zbigniew. Safjan Zbigniew. Słomkowski Zygmunt. Stefanowicz Janusz. Szelestowska Krystyna. Szyndzielorz Karol. Tepli Jerzy. Urban Jerzy. Wągrowska Maria. Woźniak Grzegorz. Wojna Ryszard. Zdanowski Henryk. Żrałek Włodzimierz.
** Opis: lista nazwisk opublikowana bez słowa komentarza pod tytułem „Moje typy”, powszechnie znana jako „lista kanalii” ze względu na szczególną aktywność wymienionych osób w propagandzie PRL.
** Źródło: z cyklu „Widziane''Widziane inaczej”inaczej'', „Tygodnik Powszechny” nr 49, 2 grudnia 1984
** Zobacz też: [[Andrzej Bilik]], [[Zygmunt Broniarek]]
 
Linia 52:
==J==
* Janusz Korwin-Mikke – mój przyjaciel. Prezydent liberałów w Warszawie. Troszeczkę fantasta, robi wrażenie pomylonego, ale swoje osiąga i realizuje. Drukuje, wydaje, jakieś robi historyjki. Szalenie pracowity. Poza tym imponuje mi, bo on tę kostkę węgierską w minutę załatwia nie patrząc, a mnie się to jeszcze do dzisiaj nie udało. A więc geniusz, nie?
** Opis: o [[Janusz Korwin-Mikke|Januszu Korwin-Mikkem]] w „Abecadle''Abecadle Kisiela”Kisiela''.
 
* Jedna czarna owca podkreśla biel wszystkich pozostałych.
** Źródło: ''Wielka księga mądrości'', wybór Jacek i Tomasz Ilga
 
* Jedyny prywatny tygodnik na 32 miliony ludzi, który, mimo cenzury miałby szansę zaznaczyć jakoś, że są w tym kraju niemarksiści, którzy coś myślą i robią, stał się dzięki maniakalnemu skupieniu na sprawach reformy Kościoła, czymś niemal dywersyjnym wobec prymasa i rozbijającym zainteresowanie katolicyzmem u wielu laickich środowisk, mania reform (...) Sumienia ludzi są tu codziennie gwałcone, co dzień, na wszystkich zebraniach, w szkole, w pracy głosić trzeba marksistowskie kłamstwa, a „Tygodnik” jakby drukowany na bezludnej wyspie, zajmuje się synodem czy soborem oraz drażnieniem prymasa.
** Opis: Stefan Kisielewski o nie wykorzystanejniewykorzystanej roli liberalizacji przez „Tygodnik Powszechny”.
** Źródło: ''Dzienniki''
 
Linia 134:
 
* Polemika z głupstwem nobilituje je bez potrzeby.
** Źródło: „Najwyższy czas!”, tom 17, wydania 19–35, Oficyna Liberałów, 2006, s. XXIX.
 
* Posiadanie talentu nie jest zasługą, mimo to budzi ludzki szacunek.
 
* (...) powiedziałem Ważykowi, że to, co robią Żydzi, zemści się kiedyś na nich srodze. Wprowadzili do Polski komunizm w okresie stalinowskim, kiedy mało kto chciał się tego podjąć z „gojów” (poza gorliwcem Gomułką). Społeczeństwo było wtedy jednolicie antykomunistyczne, więc nienawidzono ich.
 
* Powstanie Warszawskie nie było aktem dojrzałej męskości: było aktem zniecierpliwienia, młodzieńczej niepowściągliwości. I dlatego przyniosło szkodę podstawowemu aksjomatowi patriotyzmu, jakim jest istnienie narodu ponad wszystko. Walka o honor kosztem 30 proc. polskiego potencjału kulturalnego i gospodarczego była poniekąd aktem psychicznego egoizmu, krótkowzroczności, nieopanowania i – nieprzemyślenia.
Linia 152:
** Źródło: ''Rzeczy najmniejsze'', Michalineum, 1988, s. 12.
 
* (...) przemówienia przed sądem Kuronia i Modzelewskiego. Piękne nawet, ale to głosy wołające na puszczy, obce mi w dodatku, bo powołujące się wciąż na „socjalizm”. „Ci dopiero daliby nam w dupę” – Powiedział Paweł (...)
** Opis: Stefan Kisielewski o Kuroniu i Modzelewskim.
 
==R==
Linia 170:
 
* Socjalizm nie, wypaczenia tak.
** OdpowiedźOpis: odpowiedź na hasło „Socjalizm tak, wypaczenia nie”.
** Zobacz też: [[socjalizm]]
 
Linia 210:
 
* Wykładnie rewizjonizmu dali Kuroń i Modzelewski w „Liście otwartym do partii”, stawiając tezę o konflikcie pomiędzy nomenklaturą a klasą robotniczą i domagając się demokratyzacji komunizmu w duchu marksistowskim.
** Opis: Stefan Kisielewski o Kuroniu i Modzelewskim.
 
==Z==
Linia 220:
 
* Za nieoczekiwane powodzenie naszej beznadziejnej sprawy!
** Opis: Słodkosłodko-gorzki toast Stefana Kisielewskiego na konwencie Ruchu Polityki Realnej (protoplasty Unii Polityki Realnej). Małe poparcie UPR utrzymuje się do dzisiaj.
 
==Ż==
Linia 226:
 
* '''Stefan Kisielewski''': Ja tak dla żartu ułożyłem listę gabinetu koalicyjnego. Pokazywałem to wszystkim na zebraniu, ale się odmachiwali okropnie. Mazowiecki to aż splunął. Jak pani się nie będzie odmachiwać, to pani powiem.<br />'''Anna Borkowska''': Ależ skąd. Jestem bardzo ciekawa, bo też mam swoją listę.<br />'''Stefan Kisielewski''': Premier  –  Geremek, wicepremier Rakowski i Stelmachowski, min. finansów Trzeciakowski, min. przemysłu Wilczek, budownictwa Paszyński, rolnictwa Gabriel Janowski  –  to jest mój faworyt, min. spraw wewnętrznych Kiszczak, związki zawodowe Oleksy, oświaty Mazowiecki, propaganda Michnik, sprawy zagraniczne Marcin Król, kultura Jan Zamoyski. Tylko na wojsko nie miałem kandydata.
** Źródło: wywiad Anny Borkowskiej, „Literatura”, nr 11/12 z, 1989 r.
 
==O Stefanie Kisielewskim==