Renesans (epoka): Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m int.
nowe cytaty
Linia 2:
* Ludzie odrodzenia dopracowali się uświadomienia sobie odrębności swoich czasów i odrębności swoich wytworów, zwłaszcza zaś wytworów sztuki i literatury, które nawiązywały do tradycji starożytnych, ale były czymś odmiennym od antycznych wzorów.
** Autor: [[Janusz Pelc]], ''Europejskość i polskość literatury naszego renesansu'' (1984)
 
* Odczuwanie boskiej obecności na wszystkich stopniach hierarchii stworzenia obalało odwieczne zakazy. Harmonia fizyczna przestała być uważana za diabelską pokusę. Pojęcie grzechu zastępowano pojęciem dającej się naprawić niedoskonałości. Odkrywane na powrót i obejmowane nowym spojrzeniem posłanie zawarte w starożytnych dziełach sztuki i literatury wskazywało drogę zbawienia, to znaczy wspólnoty z boskością zawartą raczej w rozumie i pięknie niż w strachu i pokucie.
** Autor: [[Ivan Cloulas]], ''Wawrzyniec Wspaniały'', przeł. Wojciech Gilewski, PIW, Warszawa 1988.
 
* Odkrycie świata pomnożyła kultura odrodzenia jeszcze większym osiągnięciem, po raz pierwszy odkrywszy i ujawniwszy pełnią wewnętrznego życia człowieka.
** Autor: [[Jakub Burckhardt]], ''Kultura Odrodzenia we Włoszech'', przeł. Maria Kreczowska, Wyd. Czytelnik, Warszawa 1961, str. 162.
 
* Odrodzenie nauczyło nas – albo nauczyło na nowo – opłakiwać zmarłe dzieci.