Leżenie: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Zu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Zu (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 6:
 
* (...) kobiety nie lubią, jak mężczyźni leżą. Nie jest to żadna przenośnia, tylko ścisłe określenie zajmowanej pozycji. Horyzontalnej. Leżenie mężczyzn doprowadza zazwyczaj kobiety do pasji, szaleństwa i rozgoryczenia. Mężczyźni zaś leżeć wprost uwielbiają. Znałam jednego takiego, który nawet pracował leżąc. Nie mówię tu oczywiście o leżeniu pod samochodem, na czatach z bronią myśliwską w dłoni, w górniczym chodniku wysokości pół metra, lub też pod plafonem, pokrywanym freskami, nic z tych rzeczy. Leżąc, pisał i czytał w ramach pracy zawodowej.
** Autor: [[Joanna Chmielewska]]
** Źródło: ''[[Jak wytrzymać ze współczesną kobietą?]]''
 
* Leżenie nie było dla Ilii Iljicza koniecznością jak dla chorego lub człowieka, który chce spać. Nie było też czymś przypadkowym jak dla kogoś kto się zmęczył, ani rozkoszą jak dla próżniaka. Był to jego stan normalny. Kiedy był w domu -- a w domu przebywał niemal stale -- leżał ciągle, zawsze w tym samym pokoju, gdzie go zastaliśmy, pokoju, który służył mu jednocześnie za sypialnię, gabinet i bawialnię. Obłomow miał jeszcze trzy inne pokoje, lecz zaglądał tam rzadko, nie codziennie, i to tylko z rana, gdy służący zamiatał gabinet, czego nie robiło się dzień w dzień. W pokojach tych meble stały w pokrowcach, story były spuszczone.
** ŹródłoAutor: [[Iwan Gonczarow]],
** Źródło: ''[[Obłomow]]'', przekł. Nadzieja Drucka, PIW 1978, s. 13.
 
* Zwykle, jak coś w życiu robiłam, to robiłam do upadłego. Jak leżałam brzuchem do góry, to leżałam tak długo, jak mogłam. Tylko to „leżenie” dla mnie jest możliwe między jedną a drugą pracą.