Dziady (dramat): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
sortowanie |
m int., drobne techniczne, poprawa linków |
||
Linia 2:
'''[[w:Dziady (dramat)|Dziady]]''' – dramat autorstwa [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]].
* Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata!<br />Cóż to za człowiek? – Umarły.
** Zobacz też: [[śmierć]]▼
* Na świecie znowu, ale nie dla świata;<br />Czymże ten człowiek? – Upiorem.
Linia 7 ⟶ 8:
==Część II==
* Bo kto nie był ni razu człowiekiem,<br />Temu człowiek nic nie pomoże.
** Opis: przestroga widma złego pana.
* Bo słuchajcie i zważcie u siebie,<br />Że według bożego rozkazu:<br />Kto nie dotknął ziemi ni razu,<br />Ten nigdy nie może być w niebie.
** Opis: przestroga ducha pasterki.
** Zobacz też: [[niebo]]
* Bo słuchajcie i zważcie u siebie,<br />Że według bożego rozkazu:<br />Kto nie doznał goryczy ni razu,<br />Ten nie dozna słodyczy w niebie.
** Opis: przestroga
* Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,<br />Co to będzie, co to będzie?
Linia 42:
** Zobacz też: [[Bóg]]
* Ależ bo różne są śmierci rodzaje:<br />Jedna śmierć jest pospolita.<br />Śmiercią tą starzec, kobieta<br />Dziecię, mąż, słowem, tysiące<br />Ludzi umiera co chwila.<br />(
** Postać: Pustelnik – Gustaw
** Opis: Gustaw mówi o śmierci naturalnej, nieszczęśliwej [[miłość|miłości]] i potępieniu [[dusza|duszy]].
▲** Zobacz też: [[śmierć]]
* Bo kto na ziemi rajskie doznawał pieszczoty,<br />Kto znalazł drugą swojej połowę istoty,<br />Kto nad świeckiego życia wylatując krańce,<br />Jej tylko myślą myśli, jej oddycha tchnieniem,<br />Ten i po śmierci również własną bytność traci,<br />I przyczepiony do lubej postaci,<br />Jej tylko staje się cieniem.
** Postać: Pustelnik – Gustaw
* (
** Postać: Ksiądz
** Zobacz też: [[pamięć]]
Linia 59 ⟶ 58:
* Czyliż niewinna miłość wiecznej godna męki?<br />Ten sam Bóg stworzył miłość, który stworzył wdzięki.<br />On dusze obie łańcuchem uroku<br />Powiązał ze sobą!<br />Wprzód, nim je wyjął ze światłości stoku,<br />Nim je stworzył i okrył cielesną żałobą,<br />Wprzódy je powiązał ze sobą!
** Postać: Pustelnik – Gustaw
* Dróg śmierci pokazywać nie chciałbym nikomu.
** Postać: Ksiądz
* Dzieci, będzie ten płakał, kto się z płaczu śmieje!
Linia 73 ⟶ 70:
** Zobacz też: [[żona]]
* Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto!<br />Postaci twojej zazdroszczą anieli,<br />A dusze masz gorszą, gorszą niżeli!
** Postać: Pustelnik – Gustaw
** Zobacz też: [[kobieta]]
* Kochanek przez sen tylko widzianych mamideł;<br />Nie cierpiąc rzeczy ziemskich nudnego obrotu,<br />Gardzący istotami powszedniej natury,<br />Szukałem, ach! szukałem tej boskiej kochanki,<br />Której na podsłonecznym nie bywało świecie,<br />Którą tylko na falach wyobraźnej pianki<br />Wydęło tchnienie zapału,<br />A żądza w swoje własne przystroiła kwiecie.<br />Lecz gdy w czasach tych zimnych nie ma ideału,<br />Przez teraźniejszość w złote odleciałem wieki,<br />Bujałem po zmyślonym od poetów niebie,<br />Goniąc i błądząc, w błędach nieznużony goniec;<br />Wreszcie, na próżno zbiegłszy kraj daleki,<br />Spadam i już się rzucam w brudne uciech rzeki:<br />Nim rzucę się, jeszcze raz spojrzę koło siebie!<br />I znalazłem ją na koniec!<br />Znalazłem ja blisko siebie,<br />Znalazłem
** Postać: Pustelnik – Gustaw
* Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy,<br />I noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.
** Postać: Pustelnik – Gustaw
* Lecz od twojego wieku aż do grobu<br />Gościniec jest arcydługi.<br />(
* Młodości mojej niebo i tortury!<br />One zwichnęły osadę mych skrzydeł<br />I wyłamały do góry,<br />Że już nie mogłem na dół skręcić lotu.
Linia 109 ⟶ 105:
** Postać: Pustelnik – Gustaw
* (
** Postać: Ksiądz
* (
** Postać: Pustelnik – Gustaw
** Opis: ''kirem powleczone cugi'' – bogaty orszak żałobny, w którym konie nosiły czarne narzuty.
Linia 131 ⟶ 126:
** Zobacz też: [[młodość]]
* (
** Postać: Dziewczyna
Linia 147 ⟶ 142:
* Kto w młodości pieśń żałoby<br />Raz zanucił, wiecznie nuci;<br />Kto młody odwiedza groby,<br />Już nigdy na świat nie wróci.
** Postać: młodzieńcy
* Mrok tajemnic nas otacza,<br />Pieśń i wiara przewodniczy.
* Szalony, niech ukocha swe smutne ściany<br />I nie targa łańcucha, by nie draźnić rany.<br />(
** Postać: Dziewczyna
Linia 168 ⟶ 162:
* I mam je, mam je, mam – tych skrzydeł dwoje;<br />Wystarczą: – od zachodu na wschód je rozszerzę,<br />Lewym o przeszłość, prawy o przyszłość uderzę<br />I dojdę po promieniach uczucia – do Ciebie!
** Źródło: scena II; ''Improwizacja'' (w. 95–98)
* Ja i ojczyzna to jedno,<br />Nazywam się Milijon – bo za milijony<br />Kocham i cierpię katusze.
** Źródło: scena II; ''Improwizacja'' (w. 260–261)
*
** Źródło: scena VII
Linia 190 ⟶ 184:
[[Kategoria:Polskie utwory dramatyczne]]▼
[[Kategoria:Adam Mickiewicz]]
[[Kategoria:Dramaty romantyczne]]
[[Kategoria:Polska literatura romantyczna]]
▲[[Kategoria:Polskie utwory dramatyczne]]
[[eo:Dziady]]
|