Portret Doriana Graya: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
przebudowa, uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
+10, formatowanie automatyczne, sortowanie |
||
Linia 1:
[[Plik:Lippincott doriangray.jpg|mały|<center>Portret Doriana Graya</center>]]
'''[[w:Portret Doriana Graya|Portret Doriana Graya]]''' (ang. ''The Picture of Dorian Gray'') – powieść autorstwa [[Oscar Wilde|Oscara Wilde'a]], wyd. 1891. Tłumaczenie – Maria Feldmanowa.
==Przedmowa==
* Każda sztuka jest bezużyteczna.▼
** ''All art is quite useless.'' (ang.)▼
** Źródło:
** Zobacz też: [[sztuka]]▼
* Nie ma książek moralnych lub niemoralnych. Są książki napisane dobrze lub źle. Nic więcej.
** ''There is no such thing as a moral or an immoral book. Books are well written, or badly written. That is all.'' (ang.)
** Źródło: wyd.Plain Label Books, [http://books.google.pl/books?id=6h3mT8-eTI4C&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false s. 3].
** Zobacz też: [[książka]]
==Wypowiedzi postaci==
===Dorian Gray===
* Ale młodość uśmiecha się bez powodu. To właśnie stanowi główny jej urok.
* Coś, o czym się nie mówi, nie istnieje. Tylko słowo, powiada Harry, nadaje rzeczom istnienie realne.
* Dusza jest straszną rzeczywistością. Można ją kupić i sprzedać, i zamienić. Można ją zatruć i udoskonalić. Każdy z nas ma duszę. Wiem o tym.
** Źródło: rozdział 19
Linia 22 ⟶ 39:
* Teraz już wiem z utratą piękności, czymkolwiek ona jest, traci się wszystko. Tego mnie nauczył twój obraz.(...) Młodość jest jedyną rzeczą godną posiadania. Gdy spostrzegę, że się starzeję, zabiję się.
** Źródło: rozdział 2
* Uczucia tych, których przestaliśmy kochać, są zawsze śmieszne.
** Opis: o Sybili Vane.
** Źródło: rozdział 7
* (...) w naszych czasach niezbędnymi są tylko rzeczy zbędne.
Linia 31 ⟶ 52:
===Bazyli Hallward===
* Artysta powinien stwarzać piękno, ale nie wkładać w nie nic ze swego życia. Żyjemy w epoce, kiedy ludzie tak się obchodzą ze sztuką, jak gdyby miała być pewnego rodzaju autobiografią. Zatraciliśmy abstrakcyjny zmysł piękna.
** Źródło: rozdział 1
* Harry, ty nie rozumiesz, czym jest przyjaźń lub wrogość. Lubisz wszystkich, to znaczy, że wszyscy są ci obojętni.
** Źródło: rozdział 1
Linia 74 ⟶ 98:
* Dopóki kobieta potrafi wyglądać o 10 lat, tak długo będzie całkowicie zadowolona.
* Kobieta jest zupełnie zadowolona, dopóki się jej udaje wyglądać o dziesięć lat młodziej od własnej córki.▼
▲** Źródło: rozdział 4
* Doskonale rozumiem wściekłość angielskiej demokracji na tak zwane występki wyższych klas. Masy czują, że pijaństwo, głupota, niemoralność są ich przywilejem i że każdy z nas, robiąc z siebie osła, dopuszcza się kłusownictwa w ich rejonie.
Linia 85 ⟶ 106:
** Źródło: wyd.Plain Label Books, [http://books.google.pl/books?id=6h3mT8-eTI4C&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false s. 165].
** Źródło: rozdział 6
* Gdy kochamy, łudzimy najpierw siebie samych, a potem drugich. Świat to nazywa romansem.
** Źródło: rozdział 4
* (...) geniusz trwa dłużej niż piękno.
Linia 91 ⟶ 115:
* (...) istnieją tylko dwa rodzaje kobiet: brzydkie i malowane.
** Źródło: rozdział 4
* Jaka jest różnica między kaprysem a dozgonną miłością? Ta, że kaprys trwa trochę dłużej.
** Źródło: rozdział 2
* (...) jedyną rzeczą gorszą od tego, że o nas mówią, jest to, że o nas nie mówią.
Linia 112 ⟶ 139:
* Każde ograniczenie jest fatalne. W miarę – to posiłek nieodzowny. Nadmiar – to uczta.
** Źródło: rozdział 15
▲* Kobieta jest zupełnie zadowolona, dopóki się jej udaje wyglądać o dziesięć lat młodziej od własnej córki.
** Źródło: rozdział 4
* Kobieta wychodzi za mąż po raz drugi tylko wówczas, jeśli pierwszego swego męża nienawidziła. Zaś mężczyzna żeni się po raz drugi, jeśli pierwszą swą żonę ubóstwiał.
Linia 220 ⟶ 250:
* Wybieram sobie przyjaciół dla ich piękności, znajomych dla ich dobrego charakteru, a wrogów dla ich bystrej inteligencji.
** Źródło: rozdział 1
* Zaletą uczuć jest, że prowadzą nas na bezdroża, zaletą nauki, że wcale nie budzi uczuć.
** Źródło: rozdział 3
* (...) żadna kobieta nie jest geniuszem. Kobieta jest rodzajem dekoratywnym. Nigdy nie ma nic do powiedzenia, ale to nic wypowiada czarująco. Kobieta oznacza triumf, materii nad umysłem, jak mężczyzna triumf umysłu nad moralnością.
Linia 225 ⟶ 258:
** Źródło: wyd.Plain Label Books, [http://books.google.pl/books?id=6h3mT8-eTI4C&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false s. 102].
** Źródło: rozdział 4
==Dialogi==▼
* – (...) Chciałbym, abyś mi wyjaśnił, dlaczego nie chcesz wystawić portretu Doriana Graya (...)<br />– Harry (...) każdy portret malowany z przejęciem jest portretem artysty, nie zaś modela. Model jest tylko pobudką, okazją. Nie jego, ale raczej siebie samego malarz ujawnia na płótnie. Powód, dla którego nie chcę obrazu wystawiać, jest ten, że obawiam się, czy nie ujawniłem w nim tajemnicy własnej duszy.▼
** Postacie: Harry Wotton i Bazyli Hallward▼
▲** Źródło: rozdział 1
==Inne==
▲* Każda sztuka jest bezużyteczna.
▲** ''All art is quite useless.'' (ang.)
▲** Źródło: przedmowa, wyd.Plain Label Books, [http://books.google.pl/books?id=6h3mT8-eTI4C&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false s. 5].
▲** Zobacz też: [[sztuka]]
* Określenie miłości przymiotnikiem „wieczna” psuje jej cały urok.
Linia 242 ⟶ 265:
* Życie trwa tylko chwilę, więc spal się jak najjaskrawszym płomieniem.
▲==Dialogi==
: – A sztuka? – spytała.<br />– Jest chorobą.<br />– Miłość?<br />– Złudzeniem.<br />– Religia?<br />– Wytwornym surogatem wiary.<br />– Jesteś sceptykiem.<br />– Nie, sceptycyzm jest początkiem wiary.<br />– Czymże więc jesteś?<br />– Określać znaczy ograniczać.
:* Postacie: Harry Wotton i księżna Gladys Monmouth.
:* Źródło: rozdział 17
----
▲
:* Źródło: rozdział 1
----
: – Pewność jest fatalna. Niepewność czaruje. Mgła nadaje rzeczom urok.<br />– Można w niej zatracić drogę.<br />– Wszystkie drogi wiodą do jednego punktu, moja droga Gladys.<br />– A tym jest?<br />– Rozczarowanie.
:* Postacie: Harry Wotton i księżna Gladys Monmouth.
:* Źródło: rozdział 18
==Zobacz też==
| |||