Jerzy Bralczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, sortowanie, formatowanie automatyczne |
+2 |
||
Linia 1:
[[Plik:Jerzy Bralczyk.jpg|mały|Jerzy Bralczyk]]
'''[[w:Jerzy Bralczyk|Jerzy Bralczyk]]''' (ur. 1947) – polski językoznawca, specjalista w zakresie języka mediów, reklamy i polityki.
* Dziś dużym zagrożeniem dla polszczyzny jest skłonność do nieużywania charakterystycznych polskich liter. Im częściej będziemy pisać na przykład esemesy bez znaków diakrytycznych, tym większe prawdopodobieństwo, że ''ąści'' szybko z naszego języka znikną. Tego bym niezwykle żałował, to byłoby naprawdę duże zubożenie. Mam wrażenie, że rezygnujemy z tego wszystkiego w imię pragmatyzmu, choć przy okazji wiele tracimy - język daje nam coraz mniej radości, coraz mniej satysfakcji.
** Źródło: [http://kultura.onet.pl/ksiazki/rozmowy/prof-bralczyk-znaki-diakrytyczne-sa-nam-potrzebne-,1,5423574,artykul.html ''Prof. Bralczyk: znaki diakrytyczne są nam potrzebne do szczęścia'', kultura.onet.pl, 18 lutego 2013]
** Zobacz też: [[język polski]], [[znaki diakrytyczne]]
* Ja uważam to częste przeklinanie, zwłaszcza takie przeklinanie już prawie nieświadome, za pewien rodzaj upośledzenia.
** Źródło: [http://www.polskieradio.pl/jedynka/sygnalydnia/artykul8644.html Wulgaryzmy - nie przystoi...]
* Komunikat reklamowy ma wiele wspólnego z dziełem sztuki i gdyby nie to, że tak bardzo chodzi w nim o pieniądze, już by pewnie dziełem sztuki był.
** Źródło: ''Język na sprzedaż'', Gdańskie
* (...) nasze mówienie i pisanie nie służy na szczęście tylko prostej komunikacji, ma wiele różnych ważnych funkcji - powinno precyzyjnie opisywać rzeczywistość, powinno wyrażać relacje między ludźmi, powinno nam też dawać coś w rodzaju satysfakcji. Sprowadzenie mówienia i pisania do takiej tylko służebnej funkcji przekazywania informacji bardzo zubożyłoby nasze życie. W wyścigu szczurów do wartości promowanych na rynku takich jak szybkość i efektywność poświęciliśmy już tak wiele wzbogacających zwyczajów i rytuałów, że coraz mniej mamy z życia radości i satysfakcji. Nie chciałbym, aby wśród pięknych rzeczy, z których zrezygnujemy, były także subtelności językowe.
** Źródło: [http://kultura.onet.pl/ksiazki/rozmowy/prof-bralczyk-znaki-diakrytyczne-sa-nam-potrzebne-,1,5423574,artykul.html ''Prof. Bralczyk: znaki diakrytyczne są nam potrzebne do szczęścia'', kultura.onet.pl, 18 lutego 2013]
* Nie lubię takich kategorii jak „prawdziwy mężczyzna”. „Prawdziwy” odbiera rzeczownikowi jakieś znaczenie. „Prawdziwa wolność” to już nie „wolność”.
Linia 23 ⟶ 30:
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75478,9401235,Prof__Bralczyk__Slaski_jest_piekny__ale_to_dialekt.html#ixzz1Jwr7afAH ''Prof. Bralczyk: Śląski jest piękny, ale to dialekt'', gazeta.pl, 8 kwietnia 2011]
** Zobacz też: [[etnolekt śląski]]
* Uważam, że język polski jest ą-ę i tak powinno zostać. Używajmy polskich znaków za każdym razem, gdy wysyłamy esemes lub mejl.
** Źródło: [http://kultura.onet.pl/ksiazki/rozmowy/prof-bralczyk-znaki-diakrytyczne-sa-nam-potrzebne-,1,5423574,artykul.html ''Prof. Bralczyk: znaki diakrytyczne są nam potrzebne do szczęścia'', kultura.onet.pl, 18 lutego 2013]
* Wiele postaci życia politycznego jest przekonanych, że przemawianie nie jest mówieniem naprawdę, że to tylko taka gra, można więc sobie dodawać dowolne argumenty czy dowolną retorykę, często nielogiczną. Niektórzy mówcy zbyt radykalnie oceniają sytuację, popadają w nieznośny patos, charyzma i żar wypalają im gramatykę.
| |||