Kościół (organizacja): Różnice pomiędzy wersjami

 

==C==

* Chrystus jest Głową Ciała – Kościoła.

** Źródło: [[Biblia Tysiąclecia]], ''Kol'' 1, 18

* Kościół od wieków jest bardzo konserwatywny, co nie znaczy, że stoi w miejscu, bo z oporem i po czasie, ale jednak w końcu ustępuje. Trudno sobie wyobrazić, co by było z Kościołem, gdyby trzymał się naprawdę tego, o czym w danym momencie mówi, że nigdy nie ustąpi. Na przykład gdyby Kościół nie ustąpił co do indeksu ksiąg zakazanych w 1966, to wierni grzeszyliby dziś, czytając Flauberta, Balzaca, Hugo, Kanta, Kartezjusza, ogromną część światowej literatury i filozofii, nie wyłączając Adama Mickiewicza. Związanie z tradycją konserwatywną wcale nie ma dwóch tysięcy lat, Chrystusowe i Pawłowe początki chrześcijaństwa były zupełnie rewolucyjne i bardzo emancypacyjne dla ludzkości.

** Autor: [[Sławomir Sierakowski]], [http://www.polskatimes.pl/opinie/wywiady/466645,sierakowski-kosciol-z-twarza-rydzyka-i-kaczynskiego-to-sie,2,id,t,sa.html polskatimes.pl, 28 października 2011]

 

* Kościół w swoich początkach został założony na ubóstwie i prostocie, kiedy niczym płodna matka wydawał na świat świętych (...) A ponieważ obrośli w bogactwo i w nim się pławią, należy się obawiać, że pochylą się mury Kościoła, a gdy one runą, nastąpi zagłada.

* Kościół złączony z władzą i przymusem państwowym nie mógł oczywiście pozostać w zgodzie z nauką Jezusa, odrzucającą, jako największe zło – przemoc, władzę, bogactwo, własność, krzywdę człowieka, wszelki przejaw samolubstwa i obłudy, z nauką która nawet szła tak daleko, że zakazywała przysięgać, sądzić, wymierzać kary, modlić się, spełniać obrządki kultu, zajmować się interesami życia; stawiając człowiekowi za wzór niekłopotliwe piękno linii polnej: doskonałość jej Ojca niebieskiego.

** Autor: [[Edward Abramowski]]

 

* Ktokolwiek zbada zasady, na których religia chrześcijańska spoczywa, i pozna, jak dalece od nich odbiegają obecne obyczaje kościoła, ten pojmie, że zbliża się nieuchronnie dzień upadku lub chłosty.

* Niech sobie Kościół propaguje tradycjonalizm, ale władze państwa nie mogą podporządkowywać się temu tradycjonalizmowi w działalności ustawodawczej.

** Autor: [[Andrzej Walicki]]

 

* Niestety  –  mówię to z przykrością  –  świat duchownych to świat ludzi, których się knebluje, ćwiczonych intensywnie w myśleniu, jak myśleć należy. Niestety  –  mówię to z jeszcze większą przykrością  –  najlepszym modelem analizy stosunków wewnątrzkościelnych jest model partii komunistycznej. Już Innocenty Bocheński, filozof, ale też uznany sowietolog, pisał, że partia bolszewicka to imitacja struktury Kościoła katolickiego. Nie pisał jednak, że to działa też w drugą stronę. Próby reform posoborowych zawiodły. Lojalność ślepa, wolna od jakiejkolwiek krytyki, pełne podporządkowanie, milczenie.

* Pragnę opisać Kościół w imieniu, którym naród ponownie został ochrzczony chrztem krwi: aby nieraz potem przechodzić przez chrzest innej próby – przez chrzest pragnień, w których odsłania się ukryte tchnienie Ducha.

** Autor: [[Karol Wojtyła]], ''Stanisław'' I, 3

 

* Przeraża mnie przejście od państwa ateistycznego do państwa, w którym dominuje Kościół jednego z wyznań.

** Źródło: [http://www.krytykapolityczna.pl/MichalSutowski/CyrkpodkrzyzemczyliPOPiSkosciola/menuid-295.html krytykapolityczna.pl, 21 lipca 2010]

** Zobacz też: [[Tygodnik Powszechny]]

 

* Wojtyła wywodził się prawdopodobnie z najbardziej reakcyjnego bastionu Kościoła katolickiego, gdzie rzewnemu kultowi Maryi towarzyszyły nacjonalistyczny ferwor i zażarty antykomunizm. Lata kontaktów z polskimi władzami komunistycznymi sprawiły, że tak jak inni polscy biskupi przyszły papież stał się wytrawnym politycznym kombinatorem. Owo podejście przekształciło polski Kościół w strukturę czasami trudną do odróżnienia od stalinowskiej biurokracji. Obie instytucje były zamknięte, dogmatyczne, skłonne do potępień i hierarchiczne, a przy tym przesiąknięte mitem i kultem jednostki. Tak się jednak złożyło, że  –  jak wielu wrogów, będących w istocie swoimi lustrzanymi odbiciami  –  uwikłały się one w śmiertelną walkę toczoną o duszę polskiego ludu.