Budda Siakjamuni: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m -pov, ort., drobne redakcyjne
ograniczono wielkość niektórych sekcji; gdyż strona przekracza 30 tys bajtów, drobne redakcyjne
Linia 11:
 
* Ponieważ widzę w tym pożytek, wypowiadam te słowa: Jeśli żywa istota je usłyszy, powinna czynić życzenie: „Odrodzę się w tej krainie”.
 
* Setki miliardów krain Buddy w kierunku zachodnim jest kraina zwana Najwyższą Błogością. W tej chwili Budda zwany Amitabhą naucza tam Dharmy. Siariputro, z jakiego powodu jest ta kraina nazywana Najwyższą Błogością? Wszystkie żyjące tam istoty nie doświadczają żadnego cierpienia, ale cieszą się najwyższą błogością.
 
===''Avatamsaka Sutra''===
{{osobne|Avatamsaka Sutra}}
<small>(''Buddyjska nauka o wszech-całości'', Garma C.C. Chang, wyd. A, Kraków 2010 oraz Słowa Buddy, Norbu, Warszawa 2010)</small>
 
* Aby zliczyć wszystkie wszechświaty Buddy, trzeba by całej wieczności.
 
* Chociaż wskazałem wam metody osiągnięcia wyzwolenia, zależy ono od was samych.
 
* Jak głuchy muzyk, który sprawia radość innym, ale nie może cieszyć się własną muzyką: taka jest Dharma bez medytacji.
Linia 31 ⟶ 25:
 
* Ci, którzy widzą moje ciało jako zwykłą formę i słyszą mój głos jako zwykły głos, wkroczyli na błędną ścieżkę – tacy ludzie w rzeczywistości mnie nie widzą.
 
* Gdziekolwiek są materialne cechy, tam jest ułuda; ale ktokolwiek postrzega, że wszystkie cechy są w rzeczywistości nie-cechami, ten postrzega Tathagatę.
 
* Słowa nie mogą objaśnić prawdziwej natury wszechświata. Tylko zwykli ludzie, spętani pożądaniami, robią użytek z tej arbitralnej metody.
 
* Prawda jest niewyrażalna i nie do ogarnięcia. Ona ani istnieje, ani nie istnieje. Ta niewyrażalna zasada stanowi podstawę różnych doktryn wszystkich mędrców.
Linia 41 ⟶ 31:
{{osobne|Lankavatara}}
<small>(wyd. EKOTECH 2009; tłum. Zbigniew Becker)</small>
 
* Błąd w tych mylnych naukach, jakie zazwyczaj głoszą filozofowie, tkwi w tym, że nie rozpoznają oni, iż obiektywny świat powstaje z samego umysłu: nie pojmują oni, że cały system umysłu także powstaje z samego umysłu (…), nieświadomi faktu, iż istnieje tylko jedna, wspólna esencja.
 
* Budda Dharmata jest Ostateczną Zasadą Rzeczywistości, z której biorą swe istnienie wszelkie rzeczy, lecz która sama w sobie wykracza poza wszelkie określenia.
 
* Buddowie nie nauczają Dharmy, która jest zależna od liter. Każdy, kto naucza doktryny zależnej od liter i słów, jest tylko gadułą, ponieważ Prawda jest poza literami, słowami i księgami.
 
* Jeśli o czymkolwiek twierdzi się cokolwiek, wtedy to coś zyskuje naturę istnienia (…), już samo stwierdzenie „wszystkie rzeczy są nienarodzone” niszczy swą własną prawdziwość.
 
===''Surangama Sutra''===
{{osobne|Surangama Sutra}}
<small>(Wg przekładu chińskiego Paramitiego,705; na podst. tłum. angielskiego Lu K'uan Yu)</small>
 
* Anando, wciąż nie masz jasności co do iluzorycznych przejawów wszystkich przemijających zjawisk, które zanikają ilekroć się pojawiają. Te iluzje pochodzą z istoty cudownego Umysłu. Tak samo sześć zmysłów (szóstym jest intelekt) wraz z towarzyszącymi im obiektami i świadomościami, które złudnie wyrastają z przyczyn i warunków i które złudnie zanikają, kiedy te przyczyny i warunki się rozejdą. Są one jedynie kreacją i destrukcją pojawiającą się i zanikającą w niezmiennej, cudownie przejrzystej, wszystko obejmującej i głębokiej Bhutatathacie, absolutnej naturze Buddy, gdzie nie znajdziesz ani przychodzenia, ani odchodzenia, ani złudzenia, ani oświecenia, ani narodzin ani śmierci.
 
* Jeśli umysł poszukuje umysłu, to, co z natury nie jest iluzją, tworzy iluzję. Jeśli powstrzymasz całe chwytanie, nie znajdziesz nic realnego. Jeśli to, co nie jest iluzją, uspokoi się, gdzie jeszcze można dopatrzeć się iluzji?
Linia 67 ⟶ 51:
 
* Na wschód od tego świata, przemierzając tak wiele krain Buddy jak wiele jest ziaren w Gangesie, istnieje świat zwany Czysty Lazuryt. Budda tej krainy zwany jest Buddą Medycyny, Tathagatą Lazurytowego Blasku (…).
 
* O, Anando, trudno jest uwierzyć w te niezwykle głębokie praktyki Buddów i trudno je pojąć.
 
* O, Anando, Budda Medycyny kultywował niezliczone praktyki Bodhisattwy, stosował niezliczone zręczne metody i składał liczne ślubowania. Zajęłoby mi to cały długi eon, gdybym miał je wyczerpująco opisać.
 
===''Sutra Królewskiego Samadhi''===
Linia 77 ⟶ 57:
 
* Ciało Tathagaty powinno być określane jako, w swej esencji, podobne przestrzeni, niewidzialne, przekraczające zakres widzenia – tak należy postrzegać Absolutne Ciało. Niepojęte, przekraczające sferę myśli, nieoscylujące między błogością i cierpieniem, przekraczające iluzoryczne rozróżnienia, nieumiejscowione nigdzie (…) przekraczające namiętności, niepodzielne, przekraczające nienawiść, stabilne, przekraczające zaślepienie, wyjaśniane poprzez znamiona pustki, niezrodzone, przekraczające narodziny, wieczne z punktu widzenia zwykłego doświadczenia, nierozróżnialne w aspekcie Nirwany, opisywane słowem „niewysłowione”, uspokajające w głosie, jednorodne w odniesieniu do konwencjonalnej Prawdy, konwencjonalne w odniesieniu do Absolutnej Prawdy – zgodny z prawdziwą nauką Absolut.
 
* Jeśli młoda dziewczyna śni, że rodzi się jej synek, który następnie umiera, najpierw czuje radość, a potem smutek. Wiedz, że wszystkie zjawiska są właśnie takie.
 
* Moc koncepcji spowodowała wiarę w istnienie świata. Skupiając się na swych percepcjach, głupcy wykonali tę pracę.
Linia 86 ⟶ 64:
<small>(wyd. Wetherhill/Kosei, Nowy Jork, Tokio 1974; tłum. Karma Jesze Dordże, Mu Dziu)</small>
 
* Aby uwolnić się od lenistwa, słuchajcie tej sutry.
 
* Buddowie, czczeni, wiedzą, że nic nie posiada niezależnego istnienia.
 
* Jedynie osiągnięcie najwyższej mądrości Buddy jest prawdziwą nirwaną.
Linia 132 ⟶ 107:
* Głupiec, który wie, że jest głupi, przynajmniej w tym jest rozumny. Głupiec, który siebie uważa za mędrca – ten to dopiero jest głupi.
** Źródło: V, 63
 
* Jak solidna skała nie jest wstrząsana wichrem, tak mądrzy nie ulegają pochwałom i naganom.
** Źródło: VI, 81
 
====''Sutta Nipata''====
Linia 142 ⟶ 114:
* Ci, którzy rozkoszują się naukami głoszonymi przez Szlachetnych, są niezrównani w mowie, myśli i działaniu; są zrównoważeni w pokoju, uprzejmości i medytacji i uzyskują wiedzę i mądrość.
** Źródło: 330
 
* (…) człowiek, który jest łagodny i przytomny, bez ślepej wiary niczemu nie okazuje niechęci.(…) Ponieważ rozumie, jakimi rzeczy są, jest wolny od zależności i nie polega na niczym. Dla niego nie ma już lgnięcia do istnienia i nieistnienia.
** Źródło: 853–856
 
* Człowiek rodzi się z ostrzem w ustach. Jeśli jego mowa jest niezdrowa, pokaleczy się tym ostrzem.
** Źródło: 657
 
* Dla Tathagaty wszystkie aspekty i poziomy umysłu są jasne. Więc kiedy ktoś, kierując się w stronę wyzwolenia, osiąga swój cel, Tathagata wie, jaki poziom on osiąga.
Linia 175 ⟶ 141:
===''Hevajra Tantra''===
<small>(cyt. za: ''Przekroczyć Próg Mądrości'', EJB, Kraków 1997)</small>
 
* Doskonałą Błogość można nazwać samsarą, a nirwaną Błogość Wygaśnięcia, która uważa Błogość za stan pośredni.
 
* Świat przenika błogość, która przenika i sama jest przenikana. Tak jak zapach kwiatu zależy od kwiatu, i bez kwiatu jest niemożliwy, podobnie bez formy itd. nie można by było dostrzec błogości.(…) A zatem cały świat jest spontanicznie doskonały, ponieważ spontaniczna doskonałość jest jego naturą. Kiedy umysł znajduje się w oczyszczonym stanie, jego esencją jest również nirwana.
 
* Umysł, sam w sobie, jest doskonałym buddą i żadnego buddy nie można znaleźć nigdzie indziej.
 
* Wszystkie istoty są buddami; jest to jednak przesłonięte powierzchownymi splamieniami. Kiedy zostaną one usunięte, natychmiast stają się buddami; co do tego nie ma wątpliwości.
Linia 186 ⟶ 148:
===''Kalaczakra Tantra''===
<small>(cyt. za: Lecso Philip, ''As Long As Space Endures'', Snow Lion Publications, 2009)</small>
 
* Dla wszystkich zjawisk pozbawionych swej własnej natury narodziny, a zatem i śmierć, są magicznym czarem.
 
* Jak jest możliwe przeżyć rozkosz z córką bezpłodnej kobiety we śnie, tak można doświadczyć błogości płynącej z czystej praktyki wizualizacji zrodzonej z pustki.
 
* Nie ma mądrości ani zręczności poza rzeczywistością z wrodzoną mądrością, pełną błogości, pozbawioną wszelkich przeszkód.
 
* Wszystkie istoty wyłaniają się z czasu. Czas nieustannie je pochłania. Czas jest Władcą, który dzierży diament o naturze dnia i nocy.