Sutta Nipata: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Bacus15 (dyskusja | edycje)
dr
Alessia (dyskusja | edycje)
formatowanie, int.
Linia 1:
'''[[w:Sutta Nipata|Sutta Nipata]]''' – zbiór sutr kanonu palijskiego tzw. "mniejszej„mniejszej kolekcji"kolekcji” (''Khuddaka Nikaya''). Cytaty za wyd. Curzon Press Ltd. 1985.
* Ci, którzy rozkoszują się naukami głoszonymi przez Szlachetnych, są niezrównani w mowie, myśli i działaniu; są zrównoważeni w pokoju, uprzejmości i medytacji i uzyskują wiedzę i mądrość.
 
(wyd. Curzon Press Ltd. 1985)
 
* Ci, którzy rozkoszują się naukami głoszonymi przez Szlachetnych są niezrównani w mowie, myśli i działaniu; są zrównoważeni w pokoju, uprzejmości i medytacji i uzyskują wiedzę i mądrość.
** Źródło: 330
 
* (...) człowiek, który jest łagodny i przytomny, bez ślepej wiary niczemu nie okazuje niechęci.(...) Ponieważ rozumie, jakimi rzeczy są, jest wolny od zależności i nie polega na niczym. Dla niego nie ma już lgnięcia do istnienia i nieistnienia.
** Źródło: 853–856
 
* Człowiek rodzi się z ostrzem w ustach. Jeśli jego mowa jest niezdrowa, pokaleczy się tym ostrzem.
** Źródło: 657
 
* Dla Tathagaty wszystkie aspekty i poziomy umysłu są jasne. Więc kiedy ktoś, kierując się w stronę wyzwolenia, osiąga swój cel, Tathagata wie, jaki poziom on osiąga.
** Źródło: 1114
 
* Jakiekolwiek by nie były żywe istoty: słabe lub silne,(...) małe lub duże (...), te, które się rodzą lub mają się narodzić; bez wyjątku, niech wszystkie istoty będą szczęśliwe!
** Źródło: 146–147
 
* Jakiekolwiek by nie istniały zachwycające, kuszące i przyjemne formy, dźwięki, smaki, zapachy, wrażenia dotykowe i myśli, wszystkie one są zgodnie nazwane przez ten świat, razem z jego bogami, jako szczęście. W twoim świecie te rzeczy są zwane przyjemnością, a ich brak jest zwany cierpieniem. Dla istot wyższych, gdy ciało i osobowość osiąga kres, zwane jest to błogością. Ale kontrastuje to całkiem ze sposobem, w jakim widzi je zwykły świat. To, co istotnie jest błogie, zwane jest cierpieniem przez zwykłych ludzi, a co w rzeczywistości jest cierpieniem, jest im znane jako przyjemność. Uważajcie na ten paradoks, bo nie jest łatwo go pojąć i ignoranci są w błędzie w tym względzie. Ciemność dla tych, którzy znajdą się w tym potrzasku, ciemne jak smoła jest to dla ślepców i przejrzyste jak kryształ dla tych o zdrowym umyśle, bo dla tych, którzy widzą, jest światłość.
** Źródło: 759–763
 
* Jeżeli będziesz w pełni uważny, spojrzysz na ten świat i zobaczysz jego pustkę. Jeśli przestaniesz postrzegać siebie jako duszę, wtedy wkraczasz na drogę do nieśmiertelności. W ten sposób patrz na świat, a śmierć cię nie dosięgnie.
** Źródło: 1119
 
Linia 36 ⟶ 33:
** Źródło: 729
 
* Prawda jest zapewne jedna i ten, kto ją zna nie wdaje się w dysputy.(...) Nie istnieją różne prawdy na świecie z wyjątkiem tych wnioskowanych przez złudne percepcje. Przyjmując czystą sofistykę w swych poglądach, utrzymują dualizm – „ to„to jest prawdziwe, a tamto jest nieprawdziwe.” (...) Wolny od wszystkich teorii mędrzec nie wdaje się w spory na tym świecie.
** Źródło: 884–894
 
Linia 45 ⟶ 42:
** Źródło: 182
 
* Spowici iluzją nie rozumieją doktryny nauczanej przez Buddę, nawet jeśli jest objaśniana.
** Źródło: 276
 
* Spójrz, jak wielu ludzi jest dręczonych bólem. Spójrz, jak nieostrożni są i jak bardzo cierpią z powodu ciała i form. Jeżeli nie chcesz wciąż na nowo się odradzać, musisz pozwolić odejść pojęciom ciała i formy.
** Źródło: 1121
 
Linia 60 ⟶ 57:
** Źródło: 861
 
* Ten, który porówna swoje ciało do trupa i pomyśli, że swoje ciało jest identyczne z trupem pozbywa się przywiązania do ciała. Taki mądry mnich, który uwalnia się od pożądania i przywiązania, osiąga nieśmiertelny, spokojny stan Nirwany.
** Źródło: 203–204
 
Linia 72 ⟶ 69:
** Źródło: 720–721
 
* Wszystko jedno, czego się chwytamy (...). Dlatego, mnisi, dostrzegając, że nie powinno się chwytać czegokolwiek, będąc uważnymi, powinniście widzieć istoty, które są przykute do przywiązań jako istoty podległe śmierci.
** Źródło: 1103–1104
 
* Życie jest nieprzewidywalne i niepewne na tym świecie. Życie tutaj jest trudne, krótkie i naznaczone cierpieniem. (...) Istota żywa może umrzeć w każdej chwili. (...) Na równi młodzi, jak i starzy, czy są głupi, czy mądrzy, zostaną pochwyceni w potrzasku śmierci. Wszystkie istoty zmierzają do śmierci. (...) Więc śmierć i starość są powszechne. Dlatego mądrzy nie lamentują, widząc naturę świata.(...) Człowiek, który wyrwał cierń, który nie ma przywiązań, który osiągnął spokój umysłu, przekroczył wszelki smutek – taki – jest niewzruszony.
** Źródło: 574–593