|
==''Granica''==
{{osobne|Granica (powieść)}}
* Jest się takim, jak miejsce, w którym się jest. ▼* Co dla jednych jest podłogą, dla drugich jest sufitem.
▲* Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 219.
* Mężczyźni! Jakiś niższy gatunek ludzki, rodzaj zwierząt, które należy opanowywać, ujarzmiać, tresować, które trzeba umieć.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 61.
* Młodość Zenona jest ciężka i gorzka, jest niezgodą na świat i niezgodą na siebie, jest od początku zmaganiem się z czułością i cierpieniem.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 11.
* (…) musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść, za którą przestaje się być sobą.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 218.
* Myślę z przestrachem, że świat jest tak wielki (…) przecież mogliśmy wcale się nie spotkać.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 152.
* Nic nie jest niewątpliwe, nic nie jest pewne – a za to możliwe jest wszystko.
* – Nie lubię kaktusów – powiedziała [pani Cecylia] do pani Żanci, gdy już zasiadły przy stole. Ale pani Żancia lubiła kaktusy. Nigdy nie wiadomo, gdzie im wyrośnie liść i jak będzie wyglądał ani kiedy któremu przyjdzie do głowy zakwitnąć. Zawsze można po nich oczekiwać jakiejś niespodzianki.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 167.
* Samotność jest złudzeniem. Myśli człowieka krążą zawsze koło innych ludzi i łączą go z ich obcym losem, który na próżno stara się odepchnąć.
** Źródło: Wydawn. Zielona Sowa, 2006, s. 58.
* Są tacy ludzie, którzy sami sobie niejako aranżują świat i im właśnie wszystko się udaje, choć można by mniemać, że działają pośród fikcji.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 50.
* To, czym jesteśmy dla ludzi, jest ważniejsze niż to, czym jesteśmy we własnych oczach.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 114.
* Umiera się w byle jakim miejscu życia. I dzieje człowieka zawarte między urodzeniem jego a śmiercią wyglądają niekiedy jak nonsens. Któż bowiem jest w możności o każdej chwili przemijającej pamiętać, by mogła ona być na wszelki wypadek jego gestem ostatnim? Śmierć nieraz chwyta człowieka in flagranti, zanim zdążył przedsięwziąć jakiekolwiek środki ostrożności. Najbardziej logiczny plan życia, najściślej wyprowadzona formuła jego wartości rozpada się nagle, gdy ujawniona zostanie ostatnia niewiadoma.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 7.
* Wszelka indywidualna niezależność to jest złudzenie.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 57.
* Wystarczy umrzeć, aby stać się zupełnie bezbronnym.
* Zerwać jest najłatwiej. Na to nie trzeba wiele rozumu (…) Ale wytrzymać, ale umieć to jakoś w sobie przemóc – to jest trudniej.
** Źródło: ''Pisma wybrane'' t. 2, Czytelnik, Warszawa 1956, s. 135.
==''Kobiety''==
| 