Julia Kolberger: Różnice pomiędzy wersjami

* Nie trzeba kończyć szkoły, żeby zostać reżyserem. Są ludzie, którzy jej nie potrzebują. Posiadają umiejętność opowiadania historii, są przebojowi. Ja należę do grupy, która potrzebowała szkoły -– po pierwsze, żeby zbudować sobie krąg przyjaciół i współpracowników. Szkoła buduje więzi. (...) Po drugie, etiudy i ćwiczenia w szkole, w których można było poeksperymentować, i na których wolno było się przejechać dały mi dużo większe poczucie pewności siebie. Szkoła daje możliwość popełniania błędów. Po szkole lepiej byłoby ich nie popełniać...

* Wierzę w sens rodziny. Znam niewiele rodzin udanych, ale brak wiary też nie ma sensu, niczego się na nim nie zbuduje. Więc wierzę -– z dystansem... Moje filmy opowiadają o rodzinach dysfunkcyjnych, rozmontowanych, które próbują się poskładać. Fascynuje mnie i przeraża, że właśnie ludzie, którzy są sobie najbliżsi często najbardziej się ranią. To paradoks. Ale mimo to: rodzina górą!