Wersja z 21:58, 30 wrz 2012 edytuj 83.27.9.35 (dyskusja) dodanie nowych cytatów, pogrupowanie wg źródeł ← poprzednia edycja		Wersja z 22:08, 30 wrz 2012 edytuj anuluj edycję Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji m formatowanie automatyczne następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Muumitalo 3.jpg\|mały\|<center>Dom rodziny Muminków</center>]] '''[[w:Muminki\|Muminki]]''' -– fikcyjne istoty o antropomorficznej budowie ciała (rodzaj trolli), zamieszkujące pewną dolinę gdzieś w Finlandii, bohaterowie cyklu dziewięciu książek fińskiej (piszącej po szwedzku) pisarki [[Tove Jansson]]. ==Cytaty z książek== * – Samotność szybko się nudzi!<br />– Zdziwił byś się, jak wielu ją lubi. Linia 8: ===''Dolina Muminków w listopadzie''=== (tłumaczenie Teresa Chłapowska) * A więc takie to uczucie. Tak wygląda żeglowanie. Świat wywraca się do góry nogami, a ty wisisz na samiusieńkim brzegu bezdennej przepaści, marzniesz, wstydzisz się i żałujesz, kiedy jest już znacznie za późno, żeś się w ogóle wybrał. Linia 21 ⟶ 22: * Są tacy, co zostają w domu, i tacy, co odchodzą. Zawsze tak było. Każdy może sam wybrać, ale musi to zrobić, póki jeszcze czas, i w żadnym razie nie rozmyślić się. Postać: Filifionka Opis: obserwując nadchodzącą jesień. * W zimie człowiek robi się strasznie stary. * —– Wiesz —– zwierzył się Włóczykijowi —– takie to jest miłe, jeśli chodzi o ciebie, że mało mówisz. Wydajesz się niesłychanie mądry, dlatego że się nie odzywasz. ====Homek Toft==== Linia 47 ⟶ 48: ===''Kometa nad Doliną Muminków''=== (tłumaczenie Teresa Chłapowska) * Dziwna rzecz z tymi rzekami i drogami – rozmyślał Ryjek. – Widzi się je, jak pędzą w nieznane, i nagle nabiera się strasznej ochoty, żeby samemu też się znaleźć gdzie indziej, żeby pobiec za nimi i zobaczyć, gdzie się kończą... Linia 52 ⟶ 54: * Jak ma się zamknięte oczy straszne rzeczy wydają się jeszcze straszniejsze. Postać: Ryjek Opis: po powrocie z wyprawy do Obserwatorium. Linia 60 ⟶ 62: ** Opis: rozmowa Ryjka z Włóczykijem na temat granatów. * Wszystko staje się trudne, kiedy się chce posiadać różne rzeczy, nosić je ze sobą i mieć je na własność. A ja tylko patrzę na nie, a odchodząc, staram się zachować je w pamięci. I w ten sposób unikam noszenia walizek, bo to wcale nie należy do przyjemności. ===''Lato Muminków''=== (tłumaczenie Irena Szuch-Wyszomirska) * —– Czy naprawdę tak bardzo ich żałujesz? —– spytał Homek ze współczuciem.<br />—– Nie, tylko trochę —– odpowiedziała. —– Ale korzystam ze sposobności i płaczę teraz nad wszystkim w ogóle. Mam okazję. * Teatr to nie jest ani salon, ani też przystań dla statków. Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są. Linia 72 ⟶ 75: ===''Opowiadania z Doliny Muminków''=== (tłumaczenie Irena Szuch-Wyszomirska) * Mówienie tak bardzo przeszkadza w myśleniu. Postać: Tatuś Muminek Linia 79 ⟶ 83: Opis: gdy był wychwalany. * Spojrzał na Hatifnatów i nagle wszystko zrozumiał.<br />Zrozumiał, iż jedyną rzeczą, która ożywić może Hatifnata, jest wielka, ogromna burza. Byli silnie naelektryzowani, ale bezradnie ograniczeni. Nic nie czuli, o niczym nie myśleli —– mogli tylko szukać. Dopiero kiedy zetknęli się z elektrycznością, zaczynali żyć ze wszystkich sił, pełni wielkich, gwałtownych uczuć. (...)<br />A ja siedziałem w swojej zatoce i myślałem, że są tacy nadzwyczajni i wolni, tylko dlatego, że nic nie mówili i tylko wciąż jechali dalej. A oni nie mieli nic do powiedzenia i nie mieli dokąd jechać... (...)<br />Żeby nigdy nie móc się cieszyć lub rozczarować! Nigdy nikogo nie kochać, nie móc się rozgniewać na tego kogoś, a potem mu przebaczyć. Nie móc spać ani marznąć, nigdy się nie mylić, nie mieć bólów brzucha i potem wyzdrowieć, nie obchodzić urodzin, nie pić piwa i nigdy nie mieć nieczystego sumienia... To wszystko jest straszne! ===''Pamiętniki Tatusia Muminka''=== (tłumaczenie Teresa Chłapowska) * Pytam cię, drogi czytelniku, czy jest jakąkolwiek sztuką bycie odważnym, jeżeli nie odczuwa się lęku? ==='' Tatuś Muminka i morze''=== (tłumaczenie Teresa Chłapowska) * Dziwne. Dziwne, że ludzie mogą się stać smutni, a nawet źli, gdy życie staje się zbyt łatwe. Ale tak to już jest. I wtedy najlepiej zacząć od nowa, od drugiego końca. Linia 103 ⟶ 109: ===''W Dolinie Muminków''=== {{osobne\|W Dolinie Muminków}} * – Czy chcecie posłuchać pewnej strasznej historii? – zapytał Włóczykij zapalając lampę.<br />– Czy bardzo straszna? – zapytał Paszczak.<br />– Mniej więcej jak stąd do drzwi albo nawet jeszcze trochę więcej – odparł Włóczykij. – Jeśli to coś mówi, oczywiście.<br />– Nie, przeciwnie – odparł Paszczak. – Zacznij opowiadać, to ci powiem, w którym miejscu zacznę się bać. ** Opis: rozmowa Włóczykija z Paszczakiem. Linia 110 ⟶ 117: ==Cytaty z serialu== * Cała ta rodzina cierpi na brak kontaktu z rzeczywistością! Postać: Ryjek Opis: o rodzinie Muminków. ** Źródło: odcinek 28 Linia 119 ⟶ 126: * Też bym chciał, żeby ktoś kiedyś tak niecierpliwie na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty aż nie mógłby usnąć. Postać: Ti-ti-uu Opis: o Muminku czekającym na Włóczykija. ** Źródło: odcinek 24

Muminki: Różnice pomiędzy wersjami