Bertolt Brecht: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Dodano kategorię "Niemieccy teatrolodzy" za pomocą HotCat |
przered. |
||
Linia 4:
==B==
* Bałagan uratował już życie tysiącom ludzi. W czasie wojny wystarczyło nieraz najmniejsze odchylenie od rozkazu, aby człowiek uszedł z życiem.
* Źródło: Joachim Glensk, ''Niemcy w opinii własnej i świata''
** Zobacz też: [[wojna]]
* Bo czym jest włamanie do banku wobec założenia banku? Czym jest zamordowanie człowieka wobec wynajęcia człowieka?
** ''Was ist ein Einbruch in eine Bank gegen die Gründung einer Bank? Was ist die Ermordung eines Mannes gegen die Anstellung eines Mannes?'' (niem.)
** Źródło: ''Opera za trzy grosze''
==C==
* Celem nauki nie jest otwieranie drzwi nieskończonej mądrości, lecz położenie kresu nieskończonym błędom.
** Źródło: ''
* Ci, którzy nie posuwają naprzód żadnego życia poza swoim własnym, żyją nieciekawie.
Linia 66 ⟶ 67:
==N==
* Nadmierne pragnienie, by być kochanym, niewiele ma wspólnego z prawdziwą miłością. Umiłowanie samego siebie zawiera zawsze coś samobójczego.
* Najpiękniejsze plany biorą w łeb przez małość tych, co je mieli wykonać, bo przecież sami cesarze nic nie mogą zrobić.
** Źródło: ''Matka Courage i jej dzieci'', scena 6, tłum. [[Stanisław Jerzy Lec]]
* Niebezpieczeństwo trwa zwykle dłużej niż ucieczka.
Linia 74 ⟶ 78:
** Źródło: ''Kariera Artura Ui''
* Andrzej: Nieszczęśliwy kraj, który nie ma bohaterów.<br/ >Galileusz: Nieszczęśliwy jest kraj, który potrzebuje bohaterów.
** Andrea: ''Unglücklich das Land, das keine Helden hat.''<br/ >Galilei: ''Unglücklich das Land, das Helden nötig hat.'' (niem.)
** Źródło: ''Życie Galileusza'', 1939
* Nieznośnie jest żyć w kraju, w którym nie ma poczucia humoru, ale jeszcze nieznośniej jest tam, gdzie poczucie humoru jest do życia niezbędne.
* Najpierw żarcie, potem moralność.
** ''Denn erst kommt das Fressen, und dann kommt die Moral'' (niem.)
** Źródło: ''Opera za
==O==
Linia 129 ⟶ 134:
** Autor: [[Paul Johnson]], 1988
* Niektóre teksty piosenek wzorowane były – bez podania źródła – na utworach Kiplinga i Villona. Kiedy jeden z wybitnych krytyków ujawnił plagiaty, Brecht odparł zimno, że nie uznaje własności prywatnej w literaturze, tak samo jak nie uznaje jej w gospodarce. Oświadczenie to zostało przyjęte przez postępową inteligencję jako dowód niezwykłej oryginalności i odwagi.
** Źródło: Artur Koestler, „The Invisible Writing”, 1954
* [Brecht był opanowany] nie przez ruch robotniczy – tego nigdy nie znał – ale przez głęboką potrzebę całkowitego poddania się totalitarnej władzy, temu nowemu bizantyjskiemu Kościołowi Państwowemu, niewzruszonej hierarchii opartej na nieomylności przywódcy.
** Źródło: Herbert Lüthy, ''Du Pauvre Bertold Brecht'', 1953
{{DEFAULTSORT:Brecht, Bertolt}}
[[Kategoria:Niemieccy prozaicy]]
[[Kategoria:Niemieccy dramaturdzy]]
|