William Wharton: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m →‎Inne: lit.
m →‎Inne: +++
Linia 57:
 
==Inne==
* Bardzo duże znaczenie ma dla mnie Ken Kesey i John Fowles. Oczywiście, Szekspir, ale to, z czym nie mogę się pogodzić, to tzw. filmy szekspirowskie, które z Szekspirem nie mają nic wspólnego.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Brak nam naturalności, krepują nas narzucone nam role, stereotypy, wyobrażenia. Ogranicza to możliwość rozwoju zgodnie z naszymi wewnętrznymi potrzebami, jeżeli kobieta postanawia poślubić mężczyznę, musi poślubić go ze wszystkimi jego wadami i zaletami. Jeśli mężczyzna chce poślubić kobietę, musi zaakceptować ją taką, jaka jest. Jesteśmy różni, bo różni nas płeć.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Byłbyś wiele szczęśliwszy, gdybyś potrafił akceptować rzeczy takimi, jakie są, i starał się korzystać z nich do maksimum
 
Linia 62 ⟶ 68:
 
* Gdzieś muszą być granice. Czas i tak każdemu dołoży, pamiętaj o tym.
 
* Hemingway nie ma nic wspólnego z feminizmem. Traktował kobiety jak przedmioty.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Jak niesione wiatrem nasiona dmuchawców ludzie dryfują bez celu, by spocząć w ziemi.
Linia 70 ⟶ 79:
 
* Kiedy ma się wroga w środku, ma on nad nami przewagę. Przed samym sobą nie można uciec, a ja boję się nawet próbować.
 
* Kobiety są agresywne, ale one muszą być takie. Nie lubię feministek, ale nie twierdzę, że kobiety powinny się godzić na zaszufladkowanie i przypisanie im określonych — kobiecych ról. Czuję się jednak zmęczony widokiem kobiet pragnących za wszelką cenę udowodnić, że potrafią rywalizować ze mną czy innymi mężczyznami.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Kochać kogoś to przede wszystkim pozwalać komuś na to, żeby był, jaki jest.
 
* Lubię Polaków, wzajemnie darzymy się sympatią.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Mam wrażenie, że stosunek do śmierci to niezła miara własnego rozumu.
Linia 84 ⟶ 99:
 
* Miłość jest mieszanką podziwu, szacunku i namiętności.
 
* Muzyka czy literatura może być albo dobra, albo zła, to znaczy tworzona bez dbałości o kontakt z odbiorcą. Nie dzielę sztuki na wysoką i masową. (...) Dzieląc sztukę na dobrą i złą, zwracam uwagę na to, czy jest poruszająca, ekscytująca. Jest w twórcach nieprawdopodobne pragnienie stwarzania napięcia, pragnienie tak silne, że dla osiągnięcia celu tworzą sztuczną rzeczywistość. Taka sztuka mnie nie interesuje.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Myślenie: proces przetwarzania poznania w wiedzę.
Linia 103 ⟶ 121:
 
* To okropne, jak im się łatwo udaje przerobić człowieka, żeby był taki sam jak inni.
 
* W naszej kulturze kobiety cierpią z powodu przypisania ich do określonych ról. Te role niszczą ich wiarę w siebie. Nie chciałbym być na ich miejscu.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* W świetle prawdziwego znaczenia wszystko, co ważne, staje się trywialne, tak jak całe życie wydaje się niczym wobec śmierci.
Linia 109 ⟶ 130:
 
* Wydaję mi się, że lekceważąc sny, większość z nas cenzuruje niejako znaczną część swojego życia.
 
* Za dobrą uważam tylko adaptację książki „W księżycową, jasną noc”. Reżyser i aktorzy wiedzieli, co chcą o książce powiedzieć. Konsultowali się ze mną, odpowiadali na moje pytania. Z kolei Alan Parker, reżyser „Ptaśka”, miał swoją własną koncepcję filmu. Nie kontaktował się ze mną. W rezultacie wypaczył sens książki, robiąc z niej sentymentalny sitcom. Wolę trzymać się od tego z daleka, choć nie mogę patrzeć na sprowadzanie wszystkiego do seksu, przemocy i sentymentalizmu.
** Źródło: Dorota Nowak, [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 ''Życie zastępuje mi teatr''], „Przekrój” nr 28/2820, 11 lipiec 1999, s. 14-15.
 
* Życie to ciągła zmiana, a jeśli nie lubi się zmian, to nie lubi się życia.