Charles Baudelaire: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m łamanie wierszy, popr. cyt. + źródła |
m +++ |
||
Linia 23:
* Miłość chce wyjść poza siebie samą, wcielić się w swoją ofiarę, jak zwycięzca w zwyciężonego, a mimo to zachować przywileje zdobywcy.
* Mogiła, powiernica snów moich tajemnych,<br />(Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna)<br />W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych,<br /><br />Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna,<br />Żeś nie zaznała — za czem płaczą zmarłych oczy?<br />I czerw ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy.
** Źródło: ''Wyrzut pośmiertny'', [w:] [http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu ''Liryka francuska. Serya pierwsza''], wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 34, tł. [[Bronisława Ostrowska]].
* Muzyka dziurawi niebo.
Linia 49 ⟶ 52:
* Prawdziwy postęp (tzn. moralny) może dokonać się w jednostce i dzięki jednostce.
* Równie dumni i mroczni jesteście oboje:<br />Człowieku, nikt nie zbadał dna twego tajnicy!<br />Morze, nikt nie zna bogactw twych skrytej skarbnicy!<br />Tak zawistnie strzeżecie tajemnice swoje.
** Źródło: ''Człowiek i morze'', [w:] [http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu ''Liryka francuska. Serya pierwsza''], wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 33, tł. [[Bronisława Ostrowska]].
* Są pewne kobiety, które są podobne do wstęgi Ligi Honorowej. Nie pożąda się ich już więcej, ponieważ zbrudzili je pewni ludzie.
* Są urzeczenia tak potężne, że mogą być tylko cnotami.
* Serce czułe, gdy wichry w mrok pusty je miotą,<br />Zbiera wszystek czar z jasnych przeminionych dni...
** Źródło: ''Harmonia wieczoru'', [w:] [http://www.sbc.org.pl/dlibra/info?forceRequestHandlerId=true&mimetype=image/x.djvu&sec=false&handler=djvu&content_url=/Content/24336/_6034_I.djvu ''Liryka francuska. Serya pierwsza''], wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1911, s. 36, tł. [[Bronisława Ostrowska]].
* Ukochane istoty są nieraz piołunowymi kielichami, które trzeba pić z zamkniętymi oczyma.
| |||