Jarosław Iwaszkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
drobne redakcyjne
Linia 75:
==O Jarosławie Iwaszkiewiczu==
* Dwa doznania przeważają u Iwaszkiewicza: smutek i zachwyt. Zwykle pojawiają się osobno, jednak jest coś, co je łączy. Łzy. Iwaszkiewicz to bodaj największa beksa polskiej literatury. Płacze cały czas: przy czytaniu Konopnickiej, patrząc na zachód słońca, słuchając muzyki, siedząc w kinie, tęskniąc do Błeszyńskiego, ale też wtedy, gdy jest sam i ta samotność jest nie do zniesienia. W tej trwałej dyspozycji do płaczu Iwaszkiewicz przypomina Ciorana.
** Autor: [[Michał Paweł Markowski]], ''Wielkie, pobrudzone, zachwycone zwierzę'' z tomu ''Słońce, możliwość, radość'', Wołowiec 2010, Wydawnictwo Czarne, ISBN 83-7536-230-5, s. 67.
 
* Autor: [[Michał Paweł Markowski]], ''Wielkie, pobrudzone, zachwycone zwierzę'' z tomu ''Słońce, możliwość, radość'', Wołowiec 2010, Wydawnictwo Czarne, ISBN 83-7536-230-5, s.67.