Jurij Chanon: Różnice pomiędzy wersjami
radziecki i rosyjski kompozytor, pisarz
Usunięta treść Dodana treść
wyboru dokonał pl:user:Smrź http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jurij_Chanon&oldid=24815111 |
(Brak różnic)
|
Wersja z 17:07, 10 lip 2012
Jurij Chanon (ur. 1965) – radziecki i rosyjski artysta (kompozytor, pianista, pisarz, malarz)
- "Pięć mizernych orgazmów" – utwór, skomponowany jako bezpośrednia odpowiedź na "Poemat ekstaza" Skriabina. Mimo całej paradoksalności tego porównania, jest w nim oczywista idea.
- "Niejaki koncert" na fortepian z orkiestrą jest napisany w stylu koncertu fałszywego, koncertu-iluzji, kiedy oczekiwania słuchacza za każdym razem kończą się pustką. Temat oszustwa i falsyfikacji w rozmaitych formach w ogóle jest charakterystyczny dla tego autora.
- "Średnia Symfonia" w sześciu częściach z tekstem tego samego autora – to duże, skrajnie wątpliwe dzieło, kończące się olbrzymim kanonem, gdzie trzej wokaliści śpiewają jeden po drugim ten sam tekst, opóźniając się o 81 taktów. Tekst jest pełen największej zadumy i dlatego osiąga poziom całkowitego absurdu; według koncepcji Autora powinien stopniowo odwrócić całą uwagę od symfonii, a także od całego waszego życia.
- – Czy wyczerpuje to treść płyty? Trudno powiedzieć, chyba nie
- źródło: Adnotacja do płyty wydanej w Londynie w 1992 roku
Cytaty o Chanonie
- Bez wątpienia Jurij Chanon przeszedł do historii muzyki jako "najbardziej zamknięty kompozytor". Zdobywając w wieku 23 lat europejskie uznanie i wywołując sensację w swoim kraju istniał na polu publicznym zaledwie dwa lata, a później odmówił ogólnie przyjętej kontynuacji. Zatrzasnął za sobą drzwi, zamknął zasłony i powiedział: "To wszystko, proszę uważać, że mnie NIE MA!"… i my, żyjąc w jednej z nim epoce nie umieliśmy nic mu odpowiedzieć
- Autor: Prof. Wl. Tichonow, Imperium Białej Maski wyd. Hangyoreh Sinmun, Seul, 2003, ISBN 89-8431-109-X 03810, ss. 96-97
- Jurij Chanon – twórca kanonów i doktryner. To znaczy, że nie jest on zwyczajnym kompozytorem. Tworzenie muzyki dla Jurija Chanona – to sposób wyrażenia doktryny. Temu zadaniu służą także praca literacka i wykonawcza. Chanon gra fortepiannie utwory Erika Satie'go i Aleksandra Skriabina. Uważa ich za swoich nauczycieli, a innych nazywa "zwyczajnymi kompozytorami". Jurij Chanon pisze bardzo dużo muzyki. Jest ona dwóch rodzajów: średnia i ekstremalna. <…> Figura Chanona jest niezwykle ciekawa, unikalna dla naszego (i nie tylko naszego) czasu…
- Autor: Wiktor Jekimowskij, Automonografia wyd. "Muzizdat / Музиздат", Moskwa, 2008, ISBN 978-5-904082-04-8, ss.291-293