Tadeusz Różewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m źródło cytatu |
drobne merytoryczne, sortowanie |
||
Linia 1:
'''[[w:Tadeusz Różewicz|Tadeusz Różewicz]]''' (ur. 1921) – polski poeta, dramaturg, prozaik.
* Od stuleci na każdej wojnie gwałci się kobiety. To nawet przyjemne zajęcie, sam też bym czasem zgwałcił, jakbym dogonił. Ale noga mnie boli, kolano.
** Opis: o gwałceniu kobiet
** Źródło: wywiad z Tadeuszem Różewiczem, "Gazeta Wyborcza", 27.01.2000
==O Tadeuszu Różewiczu==▼
* Centralnym punktem tego autobiografizmu [Różewicza] jest „małe miasteczko północy”. Radomsko, rodzinne miasto pisarza, to środkowa Polska, niczym się nie wyróżniająca. Na mapie nie jest żadnym punktem ogniskowym, to nie Wilno ani Lwów, Gdańsk, Kraków, a jednak bardzo polskie miejsce, przyrodniczo, kulturalnie, socjologicznie, geograficznie, krajobrazowo. Różewicz wychodzi z tego miejsca w świat, skomplikowany i przemieszany po drugiej wojnie światowej. Ale symbolicznie ciągle wraca do miasteczka, najważniejsze narracje zaczyna od punktu zero, punktu wyjścia.▼
** Autor: [[Wojciech Browarny]]▼
** Źródło: Małgorzata Matuszewska, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114903.html ''Rok Tadeusza Różewicza, znawcy nas samych'', „Polska Gazeta Wrocławska” nr 82, 8 kwietnia 2011, dodatek]▼
** Zobacz też: [[Radomsko]]▼
==Twórczość literacka==
* Ale kto zobaczy moją matkę<br />w sinym kitlu w białym szpitalu<br />która trzęsie się<br />która sztywnieje<br />z drewnianym uśmiechem<br />z białymi dziąsłami<br /><br />Która wierzyła przez pięćdziesiąt lat<br />a teraz płacze i mówi:<br />„nie wiem... nie wiem”
** Źródło: ''Ale kto zobaczy'' [w:] ''Słowo po słowie'', Wyd. Dolnośląskie, Wrocław 2003, s. 19.
Linia 62 ⟶ 75:
* Znów się udała ta sztuczka<br />naszej starej ludzkości.
** Źródło: ''Srebrny kłos. Udało się'', 1955
▲==O Tadeuszu Różewiczu==
▲* Centralnym punktem tego autobiografizmu [Różewicza] jest „małe miasteczko północy”. Radomsko, rodzinne miasto pisarza, to środkowa Polska, niczym się nie wyróżniająca. Na mapie nie jest żadnym punktem ogniskowym, to nie Wilno ani Lwów, Gdańsk, Kraków, a jednak bardzo polskie miejsce, przyrodniczo, kulturalnie, socjologicznie, geograficznie, krajobrazowo. Różewicz wychodzi z tego miejsca w świat, skomplikowany i przemieszany po drugiej wojnie światowej. Ale symbolicznie ciągle wraca do miasteczka, najważniejsze narracje zaczyna od punktu zero, punktu wyjścia.
▲** Autor: [[Wojciech Browarny]]
▲** Źródło: Małgorzata Matuszewska, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114903.html ''Rok Tadeusza Różewicza, znawcy nas samych'', „Polska Gazeta Wrocławska” nr 82, 8 kwietnia 2011, dodatek]
▲** Zobacz też: [[Radomsko]]
==Zobacz też==
| |||