Bolesław Piasecki: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Bolesław Piasecki.jpg|mały|<center>Bolesław Piasecki]]

'''[[w:Bolesław Piasecki|Bolesław Piasecki]]''' (1915–1979) – polski polityk narodowy, prawnik, oficer Wojska Polskiego, twórca Stowarzyszenia PAX, członek Rady Państwa w PRL, poseł na Sejm PRL IV, V, VI i VII kadencji.

==O Bolesławie Piaseckim==

* Bolesław Piasecki doprowadził w sposób czynny do podpisania w 1950 roku aktu Porozumienia między Kościołem a Państwem. Ile wkładu ideologicznego, ile myśli politycznej, ile osobistego wysiłku, a nawet osobistych upokorzeń trzeba było, aby osiągnąć akt Porozumienia...

 

* Był namiętny na zimno, logiczny, podstępny, odważny, niedostępny nastrojom i fantazjom, nieczuły, nie zwierzający się nikomu, nawet przyjaciołom z dzieciństwa, ze swych uczuć. Był okrutny przez poczucie własnej wyższości i obojętności a nie przez sadyzm. Mógł kogoś zabić albo okaleczyć, nigdy jednak dla przyjemności czy satysfakcji własnej.

 

* Był to człowiek wyjątkowy, o wielkiej sile oddziaływania na otoczenie, wybitna indywidualność. Całe swoje życie poświęcił służbie narodowi, pozostając jednocześnie wrażliwym na troski zwykłego człowieka.

 

* Gdybym był komunistą, uważałbym Piaseckiego za niebezpiecznego wroga.

** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 9, ISBN 978-83-925284-4-9.

 

* Jedno jest moim zdaniem pewne: Piasecki taki, jakiego poznałam, nigdy nie zgodziłby się zostać agentem.

** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 9, ISBN 978-83-925284-4-9.

 

* Jest to facet ambitny, który kiedy tylko może, ciosa nam kołki na głowie. Jego organizacja ma 120 mln rocznego obrotu. Dla nas faktycznie jest bezużyteczna. Chcieliśmy, aby to był wrzód na d... Wyszyńskiego, a tymczasem uplasował się na naszym tyłku. Nikt jednak nie ma odwagi go przeciąć.”

** Źródło: Mieczysław F. Rakowski, ''Dzienniki polityczne 1958–1962'', Warszawa 1998, s. 256.

 

* Jestem księdzem i moim powołaniem jest troszczyć się o dobro człowieka, a zwłaszcza bronić jego pamięci, kiedy zostaje bezbronny. Tak się złożyło, że poznałem Bolesława Piaseckiego, wzbudzającego ogromne emocje, mającego wielu wrogów z racji swojej działalności politycznej. Nigdy nie podzielałem jego poglądów politycznych, były mi one obce. To co jako ksiądz mogę o nim powiedzieć, to chyba to, że widywałem go często w kościele. Spowiadał się, przyjmował komunię świętą, interesował się teologią, był bardzo uczynny.

** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 9-10, ISBN 978-83-925284-4-9.

 

* Jestem przekonana, że przez całe swoje życie Piasecki pragnął tylko dobra ojczyzny, nawet jeżeli było ono trudne i być może niemożliwe do osiągnięcia. Jak wszyscy wybitni ludzie, którzy nie są świętymi, posiadał pewne cechy dyktatora, jednak jeśli popełniał błędy, nie wynikały one ze złej woli.

** Opis: motto do książki.

** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, ISBN 978-83-925284-4-9.

 

* Nie ma przekazów świadczących o jakimś szczególnie negatywnym stanowisku podziemia do Piaseckiego. Wiadomo, że Piasecki pomagał wielu ludziom z konspiracji narodowej, którzy albo się ujawnili, albo się ukrywali.

 

* Piasecki jest bodaj najbardziej zdemonizowaną, a jednocześnie najmniej zrozumiałą postacią naszej najnowszej historii. Pisano o nim z rożnych pozycji, ale zawsze źle. Jedno robili to z nienawiści, inni z ignorancji, jeszcze inni z wyrachowaniem. Przeciwko Piaseckiemu wylano morze atramentu i tylko dziwić może, jak to się dzieje, że tak rzekomo niewiele znacząca postać budzi takie zainteresowanie. Odpowiedź na to może być tylko jedna – w Piaseckim było coś, co przykuwa uwagę, niepokoi i fascynuje, zmusza do ciągłego zajmowania się jego życiorysem.

** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 5, ISBN 978-83-925284-4-9.

 

 

* Piasecki, który chciał być rewolucjonistą na prawicy, z jej wewnętrznych pozycji, z wypadków wojennych wyciągnął wniosek, że należy być rewolucjonistą na lewicy, z jej socjalistycznych pozycji wewnętrznych.

 

* Piaseckiemu przyszło działać w bardzo trudnym momencie dziejów Polski. Takich trudności nie miał np. Roman Dmowski. Nie mógł powiedzieć wszystkiego, dlatego tak trudno go się czytało i interpretowało. Łatwo było wzruszyć ramionami albo skrytykować. Piasecki to postać tragiczna, atakowana przez ludzi, którzy w swoim życiu nic dla Polski nie zrobili, ale za to wiele o tym mówili. Owszem, popełniał błędy, nieraz się mylił, ale zawsze działał z myślą o Polsce. Był kimś wyjątkowym, co widać dzisiaj bardzo wyraziście obserwując współczesnych polityków, a raczej politykierów.

** Autor: Jan Engelgard

 

* Powtarzam często, że mu wszystko odpuszczam, czym utrudnił pracę Kościołowi.

 

 

 

* (...) we współczesnej Polsce pisać obiektywnie o Piaseckim to akt mimo wszystko odwagi.

** Autor: Jan Engelgard