Bolesław Piasecki: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m lit.
techniczne poprawki - linkowanie do wikipedii, rozwinięcie skrótu imienia
Linia 60:
==O Bolesławie Piaseckim==
* Był namiętny na zimno, logiczny, podstępny, odważny, niedostępny nastrojom i fantazjom, nieczuły, nie zwierzający się nikomu, nawet przyjaciołom z dzieciństwa, ze swych uczuć. Był okrutny przez poczucie własnej wyższości i obojętności a nie przez sadyzm. Mógł kogoś zabić albo okaleczyć, nigdy jednak dla przyjemności czy satysfakcji własnej.
** Autor: [[w:|Wojciech Wasiutyński]]
 
* Był to człowiek wyjątkowy, o wielkiej sile oddziaływania na otoczenie, wybitna indywidualność. Całe swoje życie poświęcił służbie narodowi, pozostając jednocześnie wrażliwym na troski zwykłego człowieka.
** Autor: [[w:|Zygmunt Przetakiewicz]]
 
* Gdybym był komunistą, uważałbym Piaseckiego za niebezpiecznego wroga.
** Autor: [[w:|Juliusz Mieroszewski]]
** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 9, ISBN 978-83-925284-4-9.
 
* Jedno jest moim zdaniem pewne: Piasecki taki, jakiego poznałam, nigdy nie zgodziłby się zostać agentem.
** Autor: [[w:|Alicja Zawadzka-Wetz]]
** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 9, ISBN 978-83-925284-4-9.
 
* Jest to facet ambitny, który kiedy tylko może, ciosa nam kołki na głowie. Jego organizacja ma 120 mln rocznego obrotu. Dla nas faktycznie jest bezużyteczna. Chcieliśmy, aby to był wrzód na d... Wyszyńskiego, a tymczasem uplasował się na naszym tyłku. Nikt jednak nie ma odwagi go przeciąć.”
** Autor: [[w:|Antoni Alster]]
** Źródło: [[Mieczysław F. Rakowski]], ''Dzienniki polityczne 1958–1962'', Warszawa 1998, s. 256.
 
* Jestem księdzem i moim powołaniem jest troszczyć się o dobro człowieka, a zwłaszcza bronić jego pamięci, kiedy zostaje bezbronny. Tak się złożyło, że poznałem Bolesława Piaseckiego, wzbudzającego ogromne emocje, mającego wielu wrogów z racji swojej działalności politycznej. Nigdy nie podzielałem jego poglądów politycznych, były mi one obce. To co jako ksiądz mogę o nim powiedzieć, to chyba to, że widywałem go często w kościele. Spowiadał się, przyjmował komunię świętą, interesował się teologią, był bardzo uczynny.
Linia 82:
 
* Jestem przekonana, że przez całe swoje życie Piasecki pragnął tylko dobra ojczyzny, nawet jeżeli było ono trudne i być może niemożliwe do osiągnięcia. Jak wszyscy wybitni ludzie, którzy nie są świętymi, posiadał pewne cechy dyktatora, jednak jeśli popełniał błędy, nie wynikały one ze złej woli.
** Autor: [[w:|Luciana Frassati-Gawrońska]]
** Opis: motto do książki.
** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, ISBN 978-83-925284-4-9.
 
* Już na pierwszym roku fascynował kolegów i koleżanki, osobistymi rozmowami wciągał ich do OWP czy Młodzieży Wszechpolskiej. Porównywaliśmy go do Chrystusa, który mówił rybakom, celnikom, przyszłym apostołom po prostu: „Pójdź za mną” i szliśmy oddając mu się na długie lata.
** Autor: [[w:|Włodzimierz Sznarbachowski]]
 
* Nie ma przekazów świadczących o jakimś szczególnie negatywnym stanowisku podziemia do Piaseckiego. Wiadomo, że Piasecki pomagał wielu ludziom z konspiracji narodowej, którzy albo się ujawnili, albo się ukrywali.
** Autor: [[w:|Jan Engelgard]]
** Źródło: [http://www.legitymizm.org/mlodziez_imperium/MI0018/zasoby/42.html ''Wywiad z Janem Engelgardem''], dostęp 22 czerwca 2012
 
Linia 98:
 
* Piasecki jest bodaj najbardziej zdemonizowaną, a jednocześnie najmniej zrozumiałą postacią naszej najnowszej historii. Pisano o nim z rożnych pozycji, ale zawsze źle. Jedno robili to z nienawiści, inni z ignorancji, jeszcze inni z wyrachowaniem. Przeciwko Piaseckiemu wylano morze atramentu i tylko dziwić może, jak to się dzieje, że tak rzekomo niewiele znacząca postać budzi takie zainteresowanie. Odpowiedź na to może być tylko jedna – w Piaseckim było coś, co przykuwa uwagę, niepokoi i fascynuje, zmusza do ciągłego zajmowania się jego życiorysem.
** Autorzy: Grzegorz Pytel, [[w:|Antoni Dudek]]
** Źródło: Jan Engelgard, ''Wielka gra Bolesława Piaseckiego'', Warszawa 2008, s. 5, ISBN 978-83-925284-4-9.
 
* Piasecki był także fanatykiem – i z tego czerpał swa niezwykłą siłę.
** Autor: [[w:|Aleksander Bocheński]]
 
* Piasecki, który chciał być rewolucjonistą na prawicy, z jej wewnętrznych pozycji, z wypadków wojennych wyciągnął wniosek, że należy być rewolucjonistą na lewicy, z jej socjalistycznych pozycji wewnętrznych.
** Autor: A.[[w:|Andrzej Micewski]], ''Współrządzić czy nie kłamać?'' PAX i Znak w Polsce 1945–1976, Warszawa 1981, s. 26.
 
* Piaseckiemu przyszło działać w bardzo trudnym momencie dziejów Polski. Takich trudności nie miał np. Roman Dmowski. Nie mógł powiedzieć wszystkiego, dlatego tak trudno go się czytało i interpretowało. Łatwo było wzruszyć ramionami albo skrytykować. Piasecki to postać tragiczna, atakowana przez ludzi, którzy w swoim życiu nic dla Polski nie zrobili, ale za to wiele o tym mówili. Owszem, popełniał błędy, nieraz się mylił, ale zawsze działał z myślą o Polsce. Był kimś wyjątkowym, co widać dzisiaj bardzo wyraziście obserwując współczesnych polityków, a raczej politykierów.
** Autor: [[Jan Engelgard]]
** Źródło: [http://www.legitymizm.org/mlodziez_imperium/MI0018/zasoby/42.html ''Wywiad z Janem Engelgardem''], dostęp 22 czerwca 2012
 
Linia 115:
 
* Wysoki blondyn o oczach niebieskich, otwartych, dobrze zbudowany, o ujmującej twarzy i pełnych godności ruchach wodza Gallów. Ostatni prasłowiański kniaź polityczny podejmujący swych wasali wśród scenerii z niedźwiedzich skór.
** Autor: [[w:|Leopold Tyrmand]]
** Opis: cytat z artykułu "Sprawa Piaseckiego", zamieszczonego w tygodniku "''Świat''" z 18 listopada 1956 r. Dwa miesiące później porwano i zamordowano syna Piaseckiego - [[w:Zabójstwo Bohdana Piaseckiego|Bohdana]].
** Źródło: [http://prawica.net/opinie/23479 Masłoń demaskuje Tyrmanda, a Wildstein?…''], dostęp 23 czerwca 2012