Wersja z 23:25, 29 maj 2012 edytuj Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji m Dodano kategorię "Polscy prozaicy" za pomocą HotCat ← poprzednia edycja		Wersja z 16:59, 6 cze 2012 edytuj anuluj edycję Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji szablon --> osobne, formatowanie automatyczne, drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Jan Potocki.PNG\|mały\|<center>Jan Potocki</center>]] '''[[w:Jan Nepomucen Potocki (1761-1815)\|Jan Nepomucen Potocki]]''' (1761–1815) – polski pisarz (tworzący w języku francuskim), podróżnik, polityk, historyk, etnograf, pierwszy archeolog polski, badacz starożytności słowiańskich. ** Źródło: ==''Rękopis znaleziony w Saragossie''.==▼ {{osobne\|Rękopis znaleziony w Saragossie (powieść)}} (wyd. Warszawa 1956; tłum.E. Chojecki) * Ci, którzy znają Madryt, wiedzą, że pod pewnymi względami lud w tym mieście dorównywa klasom wyższym; zajmują go te same wypadki, podziela te same zdania, a dowcipy z wielkiego świata podawane z ust do ust krążą po ulicach. To samo stało się z przycinkami bywalców księgarni Morena. ▲ Źródło: ''Rękopis znaleziony w Saragossie''. Zobacz też: [[Madryt]] * Nie miałem jeszcze dwunastu lat, siostra zaś ośmiu, kiedy umieliśmy już po hebrajsku, po chaldejsku, po syrochaldejsku, znaliśmy mowy Sarmatów, Koptów, Abisyńczyków i różne inne umarłe lub umierające języki. Nadto, bez pomocy ołówka mogliśmy rozłożyć litery każdego wyrazu wedle wszelkich zasad oznaczonych prawidłami kabalistyki. * – Drogi Alfonsie – przerwała Emina – ten klejnot, który nosisz na szyi i nazywasz cząstką prawdziwego krzyża, razi nas i wzbudza dreszcz mimowolny.<br />– O! O się tyczy tego klejnotu – odparłem szybko – nie żądajcie go ode mnie. Przyrzekłem mojej matce, że go nigdy nie zdejmę, i sądzę, że nie ty powinnaś wątpić, jak umiem dotrzymywać moich przyrzeczeń. ** Źródło: ~~''Rękopis~~s. ~~znaleziony w Saragossie''.~~100 * (...) w hebrajskim każda litera jest liczbą, każdy wyraz przemądrą kombinacją, każde zdanie straszliwą formułą, która, gdy ją kto potrafi wymówić z potrzebnym przydechem i akcentem, z łatwością może poruszyć góry i osuszać rzeki.(...) Słowo wprawia w ruch powietrze i umysł, działa na zmysły i duszę zarazem (...) słowo jest koniecznym pośrednikiem między materią a wszelkim umysłem. ** Źródło: s. 101 ==Zobacz też== {{Wikisource\|strona=Jan Potocki\|dopełniacz=Jana Potockiego}}

Jan Potocki: Różnice pomiędzy wersjami