Arthur Schopenhauer: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.3) (Robot poprawił uk:Артур Шопенгауер
Alessia (dyskusja | edycje)
m →‎Inne: drobne merytoryczne, formatowanie automatyczne
Linia 103:
 
* Gdyby cierpienie nie było najbliższym i bezpośrednim celem naszego życia, egzystencja nasza byłaby zupełnie bezsensowna.
** Źródło: „Acta Universitatis Wratislaviensis” XLIV, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990, s. 42.
 
* Grzeczność jest dla człowieka tym, czym ciepło dla wosku.
Linia 110 ⟶ 111:
 
* Im doskonalszy jest przejaw woli, tym bardziej jawne staje się też cierpienie.
** Źródło: Edyta Molęda, ''Edyta Mole̜da'', Kraków 2001, wyd. UJ, s. 26.
 
* Jak człowiek dźwiga własne ciało, a ciężaru jego nie czuje, tak nie dostrzega własnych błędów.
Linia 138 ⟶ 140:
 
* Na świecie ma się do wyboru tylko samotność albo pospolitość.
** Źródło: Jan Marx, ''Młoda Polska'', Wyd. Alfa, 1997, s. 271.
 
* Nasze życie można tezteż ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.
 
* Nawet to, co najbardziej przypadkowe, jest w ostatecznym rachunku koniecznością.
Linia 147 ⟶ 150:
** Źródło: ''Przyczynek do nauki o cierpieniu na świecie''
 
* Nie(...) nie masz żadnej szansy, ale ją wykorzystaj!
** Źródło: „Odra”, Tom 28, Wydania 1–4, Wrocławskie Wydawn. Prasowe RSW „Prasa”, 1988, s. 107.
 
* Nieustanne starania obliczone na usunięcie cierpienia nie dają nic poza zmianą jego postaci.
Linia 153 ⟶ 157:
* Nil dotarł do Kairu.
** Opis: Schopenhauer o swojej sławie osiągniętej pod koniec życia.
** ŹrodłoŹródło: R. Safranski, ''Schopenhauer. Dzikie czasy filozofii. Biografia'', Warszawa 2008.
 
* Ożenić się to jest pozbyć się połowy swoich praw i podwoić w zamian swoje obowiązki.
Linia 172 ⟶ 176:
* Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.
 
* Prostytutki to ludzkie ofiary złożone na ołtarzu monogamii.
** Zobacz też: [[prostytucja]]
 
Linia 186 ⟶ 190:
* Suma cierpień przewyższa u człowieka znacznie sumę rozkoszy.
 
* To, co ludzie nazywają fatalną nieuchronnością, jest zwykle tylko ich własną głupotą.
 
* Wesołość to jedyna rzecz, która w gotówce daje szczęście, wszystko inne to tylko weksel na szczęście.
** Źródło: [[Władysław Tatarkiewicz]], ''O szczęściu'', Warszawa 1962, PWN.
** Zobacz też: [[weksel]]
 
Linia 210 ⟶ 215:
 
* Życie biegnie wahadłowym ruchem miedzy bólem i nudą, a są to faktycznie jego ostateczne składniki.
** Źródło: ''Prace'', Tom 45, wyd. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Komisja Filologiczna, 2002, s. 190.
 
 
{{DEFAULTSORT:Schopenhauer, Arthur}}
[[Kategoria:Niemieccy filozofowie]]
[[Kategoria:Etycy]]
[[Kategoria:Myśliciele ateistyczni]]
[[Kategoria:Niemieccy filozofowie]]
 
[[af:Arthur Schopenhauer]]
[[az:Artur Şopenhauer]]
[[bg:Артур Шопенхауер]]
[[bs:Arthur Schopenhauer]]
[[bg:Артур Шопенхауер]]
[[cs:Arthur Schopenhauer]]
[[da:Arthur Schopenhauer]]