Wacław Berent: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m nowa sekcja, +3 |
formatowanie automatyczne, drobne merytoryczne, poprawa linków |
||
Linia 1:
'''[[w:Wacław Berent|Wacław Berent]]''' (1873–1940) – [[polska|polski]] [[pisarz|powieściopisarz]] i [[tłumacz]] okresu
* Giną dobre prawdy z braku dobrej obrony.▼
** Źródło: ''Diogenes w kontuszu. Opowieści biograficzne'', wyd. Czytelnik, 1958, s. 19.
==''
(wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974)
* – Bo ja ciebie przeszłością oszukiwać nie chcę.<br /> – Nie mam żalu do przeszłości.▼
* Sztuka to nie jest rzecz dostojna.▼
** Zobacz też: [[serce]]
* Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli.▼
* Z kłamstwem w sercu nie tylko żyć, ale i umrzeć nie można.▼
** Źródło: s. 90
** Zobacz też: [[kobieta]], [[moralność]]
==''Próchno'' (1903)==
* Zmysły są zawsze pierwszą instancją sztuki.▼
(Wydawnictwo Literackie, Kraków 1971)
** Zobacz też: [[przeszłość]], [[żal]]
* Cierpliwość i praca jednych uszlachetniają, a drugich wzbogacają.
** Źródło: s. 195
** Zobacz też: [[cierpliwość]], [[praca]]
* Są myśli, słowa nawet, które trzeba koniecznie głośno wypowiedzieć, aby nas straszyć przestały.▼
* Gdzie ducha skąpo, tam dufności wiele...▼
** Zobacz też: [[myśl]], [[słowo]]
▲* Sztuka to nie jest rzecz dostojna.
▲* Gdy serce kobiety zastygło, cały świat zamarł w bezruchu.
** Zobacz też: [[sztuka]]
▲** Źródło: ''Ozimina''
* Tęsknota? To jest uczucie dla zwierząt w menażerii.▼
▲* Giną dobre prawdy z braku dobrej obrony.
** Zobacz też: [[tęsknota]]
▲* Z kłamstwem w sercu nie tylko żyć, ale i umrzeć nie można.
* Jadu pełne są te stare skorupy cnoty.▼
** Zobacz też: [[kłamstwo]]
▲* Zmysły są zawsze pierwszą instancją sztuki.
▲* Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli.
** Zobacz też: [[
==''Żywe kamienie''==
▲* Są myśli, słowa nawet, które trzeba koniecznie głośno wypowiedzieć, aby nas straszyć przestały.
(Wyd. Ossolińskich, 1992)
▲* Gdzie ducha skąpo, tam dufności wiele (...).
▲* Tęsknota? To jest uczucie dla zwierząt w menażerii.
** Źródło: s. 58
▲** Zobacz też: [[tęsknota]]
** Zobacz też: [[duch]]
** Źródło: s. 103
** Zobacz też: [[cnota]], [[jad]]
* Tyle tylko wart przyjaciel w życiu, że się człowiek czasem z sumieniem własnym głośno i jawnie rozmówi.
** Zobacz też: [[sumienie]]
| |||