Dżuma: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Dżuma (powieść)|Dżuma]]''' (fr. ''La Peste'') – powieść parabola [[Albert Camus|Alberta Camusa]] z 1947 roku. Tłumaczenie – Joanna Guze.

* Bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika (...) nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście.

 

* Był świadom tego, ile jest jałowości w życiu bez złudzeń.

 

* Cierpienie dzieci jest naszym gorzkim chlebem, ale bez tego chleba zginęlibyśmy z głodu duchowego.

 

** Zobacz też: [[idea]]

 

* Dla Boga byłoby, być może, lepiej, gdyby w niego nie wierzono, lecz walczono wszelkimi siłami ze śmiercią, nie podnosząc nawet oczu ku milczącym niebiosom.

 

* Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś innego, co nie istnieje.

** Autor: [[Daniel Defoe]]

* Jesteśmy sami, nic nas nie usprawiedliwi.

 

* Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 

* Kiedy wybucha wojna, ludzie powiadają: „To nie potrwa długo, to zbyt głupie”. I oczywiście, wojna jest na pewno zbyt głupia, ale to nie przeszkadza jej trwać. Głupota upiera się zawsze, zauważono by to, gdyby człowiek nie myślał o sobie.

 

* Ludzie są raczej dobrzy niż źli.

 

* Miłość bowiem żąda odrobiny przyszłości...

 

* Myśląc o tym wyjściu, nie myślą już o tych, którzy mają wyjść (...). Widać z tego wreszcie, że nikt nie potrafi naprawdę myśleć o kim innym, nawet w najgorszym z nieszczęść. Myśleć bowiem rzeczywiście o kimś to myśleć o nim minuta po minucie, nie zajmując się niczym, ani gospodarstwem, ani przelatującą muchą, ani posiłkami, ani swędzeniem skóry. Ale zawsze są muchy i swędzenie.

 

* Najbardziej rozpaczliwym występkiem jest niewiedza, która mniema, że wie wszystko, i czuje się wówczas upoważniona do zabijania.

 

* Nie prawo się liczy, liczy się wyrok.

 

* Pewne jest jedynie, że należy zrobić wszystko, żeby nie być zadżumionym, i to tylko może nam dać nadzieję spokoju lub, w braku spokoju, nadzieję dobrej śmierci.

 

* Przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.

 

* Świat bez miłości jest martwym światem.

 

* Trzeba tylko iść naprzód w ciemnościach, trochę na oślep i próbować czynić dobrze.

 

* Trzeba walczyć w taki czy inny sposób i nie padać na kolana.

 

* W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.

 

* Wszystko, co pragnie przyspieszyć niewzruszony porządek, ustalony raz na zawsze, prowadzi do herezji.

 

* Zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy, kiedy człowiek jest tchórzem.