Henri Frédéric Amiel: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał tr:Henri-Frédéric Amiel
nowe cytaty, drobne redakcyjne
Linia 1:
'''[[w:Henri Frederic Amiel|Henri Frédéric Amiel]]''' (1821–1881) – szwajcarski pisarz, filozof i filozofmistyk.
==''Dziennik intymny''==
(tłum. Joanna Guze, wyd. Czytelnik, Warszawa 1997)
* Błąd jest tym bardziej niebezpieczny, im więcej w nim prawdy.
** ŹródłoOpis: ''Dziennik poufny'', 26 grudnia 1852
** Zobacz też: [[błąd]]
 
* [Chrześcijaństwo] jest jedynym pierwiastkiem wschodnim naszej kultury. Chrześcijaństwo przeciwważy nasze skłonności, pociągające nas ku wszystkiemu, co jest ograniczone, zmienne, niestałe, skupia nasz umysł w rozmyślaniach o rzeczach wiekuistych, platonizuje ono choć trochę nasze upodobania tak obce zazwyczaj światu idealnemu.
* Dokonać z łatwością czegoś, co jest trudne dla innych – to talent, moc uczynić coś, co dla talentu jest niemożliwe – to geniusz.
** Zobacz też: [[postępchrześcijaństwo]]
 
* Chrześcijaństwo zamienia dziś swą siedzibę historyczną na czysto duchową. Należy wyzwolić od wszelkich domieszek ewangelię czystą i wieczną. Nareszcie, uda się nam odtworzyć stan ducha, który był komórką życiodawczą Ewangelii, będziemy w posiadaniu samej istoty religii, tego, co stanowi jej ''punctum saliens'' [główny punkt].
** Zobacz też: [[maj]], [[natura]], [[kobietareligia]]
 
* Człowiek staje się człowiekiem przez inteligencję, ale jest człowiekiem tylko przez serce.
 
* Doskonałość jako cel, jako wzór, jako oparcie w walce życiowej, wzniosłość, jako dowód boskiego pochodzenia – oto całe chrześcijaństwo w streszczeniu.
 
* Kobieta chce być kochana bez powodu, bez dlaczego, dobrych manier, wdzięku, inteligencji, ale dlatego. Że ona jest.
Linia 11 ⟶ 21:
** Zobacz też: [[krajobraz]], [[dusza]]
 
* Kto milczy jest zapomniany; kto nie idzie naprzód, ten się cofa.
* Nic nie upodabnia się bardziej do pychy niż zniechęcenie.
 
* Miłość powinna pozostać fascynacją, zaczarowaniem, jeśli władza kobiety ma trwać. Gdy znika tajemnica, ginie władza.
* Nie ma prawdziwej pobożności bez bohaterstwa.
** Zobacz też: [[kobieta]], [[miłość]]
 
* Można żyć w niezgodzie ze wszystkimi kościołami, i schylić mimo to głowę przed Chrystusem. Można wątpić o cudach i zasadach katechizmowych i kochać świętego i sprawiedliwego, który przyszedł na świat, aby nas zbawić, nie zaś, aby nas potępić. Chrystus przeżyje wszystkie krytyki, skierowane przeciw chrześcijaństwu i gdy chrześcijaństwo umrze, pozostanie religia Jezusa.
* Nie wyleczy się chorego, który nie wierzy w swoją chorobę.
** Zobacz też: [[chorobaJezus Chrystus]]
 
* Nic nie upodabnia się bardziej do pychy niż zniechęcenie.
** Zobacz też: [[pycha]], [[zniechęcenie]]
 
* Obojętność moralna to choroba bardzo kulturalnych ludzi.
** Zobacz też: [[obojętność]]
 
* Sceptycyzm jest może najrozumniejszym stanowiskiem, ale, wyzwalając nas od błędu, zabija on życie. Dojrzałość umysłu polega, być może, na tym, ażeby dobrowolnie brać udział w przymusowej grze życia, zachowując pozory kogoś, co grę tę traktuje poważnie. Taka dobrowolna rezygnacja, uzupełniona przez lekki uśmiech ironii, zachowuje nam przynajmniej pozory swobody.(...) Kto wpadł już w potrzask życia, powinien los swój znosić pogodnie; opór nie prowadzi do niczego, co najwyżej – do szaleństwa, jeżeli już odmawiamy sobie samobójstwa. Rezygnacja pełna pokory – czyli stanowisko religii – lub też pogodne rozczarowanie z pewną domieszką ironii – oto jedyne dwa wyjścia.
* Porządek jest potęgą.
** Zobacz też: [[porządeksceptycyzm]]
 
* Starzeć się jest trudniej niż umrzeć, ponieważ wyrzec się za jednym razem, i wszystkiego, kosztuje mniej niż odnawiać ofiarę co dzień, i po trochu.
* Świat jest namiętnością, jest także wolą, ale nie mądrością.
 
* Talent – to robić z łatwością to, co jest trudne dla innych. Robić to, co niemożliwe dla talentu – oto geniusz.
** Opis: 1856 r.
** Źródło: ''Dziennik poufny'', 1856
** Zobacz też: [[talent]], [[geniusz]]
 
* Trudniej jest starzeć się niż umierać, bo jednorazowa ofiara mniej kosztuje od powolnego zrzekania się każdego dobra po szczególe.
 
* Tysiąc rzeczy posuwa się do przodu; dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć do tyłu; i to jest postęp.
** Zobacz też: [[postęp]]
 
* Uczynić kogoś szczęśliwym – to jakby jego życie pomnożyć i pogłębić.
** Zobacz też: [[szczęście]]
 
* W maju Natura jest kobietą.
** Zobacz też: [[maj]], [[natura]], [[kobieta]]
 
* Wdzięk – to co w innych czyni nas jeszcze bardziej zadowolonych z nas samych.
** Zobacz też: [[wdzięk]]
 
* Według mnie chrześcijaństwo jest przede wszystkim religią, a religia nie jest bynajmniej metodą; jest ona życiem i to życiem wyższym, nadprzyrodzonym, mistycznym w swym pochodzeniu, praktycznym w swych owocach. Jest ona obcowaniem z Bogiem, entuzjazmem głębokim i spokojnym, miłością promieniejącą, siłą, która tworzy, szczęśliwością, która się wciąż rozwija, jednym słowem, religia to stan duszy.
 
* Wiara jest to pewność bez dowodu.
** Zobacz też: [[wiara]]
 
* Wschód oddaje pierwszeństwo bezruchowi, jako jednej z form przybieranych przez nieskończoność; Zachód zaś woli ruch i ciągłą zmianę. Włada nim namiętne przywiązanie do szczegółów, do rozmaitości i do wartości osobistej. Jest on jak dziecko, które zmieniwszy posiadane pieniądze na drobną monetę, uważa się za bogatsze niż przedtem. Miłość postępu jest w gruncie rzeczy zaślepieniem, polegającym na tym, że drobne kroki i kroczki, czynione jeden po drugim, każą nam zapomnieć o celu całej tej drogi. Człowiek Zachodu w samej już zmianie widzi nieraz udoskonalenie. W głębi duszy nowoczesnego człowieka tkwi strach przed tym wszystkim, co mogłoby go zmniejszyć we własnych oczach; dlatego też nieskończoność, wieczność i doskonałość przestraszają go; czuje on potrzebę być ciągle z siebie samego zadowolonym, móc czymś się pysznić, czegoś sobie winszować. W tym właśnie leży źródło małostkowości wielu potężnych umysłów, braku godności osobistej cechującego nas, ludzi cywilizowanych, w porównaniu z arabem pustyni, czczości wewnętrznej naszych tłumów, coraz to bardziej oświeconych, lecz coraz to bardziej powierzchownych w swym pojęciu szczęścia.
 
* Wyprzeć się tego, co się ma najlepszego, to podłość.
 
* Życie to tylko tkanina przyzwyczajeń.
** Zobacz też: [[życie]]
 
==Inne==
* Nie ma prawdziwej pobożności bez bohaterstwa.
 
* Nie wyleczy się chorego, który nie wierzy w swoją chorobę.
** Zobacz też: [[choroba]]
 
* Porządek jest potęgą.
** Zobacz też: [[porządek]]
 
* Świat jest namiętnością, jest także wolą, ale nie mądrością.
 
* Tysiąc rzeczy posuwa się do przodu; dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć do tyłu; i to jest postęp.
** Zobacz też: [[postęp]]
 
* W maju Natura jest kobietą.
** Zobacz też: [[maj]], [[natura]], [[kobieta]]
 
 
{{DEFAULTSORT:Amiel, Henri}}
[[Kategoria:Szwajcarscy pisarzeMistycy]]
[[Kategoria:Szwajcarscy prozaicy]]
[[Kategoria:Szwajcarscy filozofowie]]
[[Kategoria:Krytycy literaccy]]
[[Kategoria:Poeci]]
 
[[az:Henri-Fridrix Amyel]]