Wyśnione miłości: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
szablon
Alessia (dyskusja | edycje)
gruntowna poprawa hasła
Linia 1:
'''[[w:Wyśnione miłości|Wyśnione miłości]]''' (jęzfr. ''oryg. Les imaginaires Amours, ang. Heartbeats'') - [[Kanada|kanadyjski]] film obyczajowy[[melodramat]] z 2010 roku, w reżyserii[[reżyser]]ii [[Xavier Dolan|Xaviera Dolana]], mającyi swojąz premieręjego w sekcji Un Certain Regard na 63. Festiwalu Filmowym w Cannes[[scenariusz]]em.
{{WEdycji|Alessia}}
{{wulgaryzmy}}
'''[[w:Wyśnione miłości|Wyśnione miłości]]''' (jęz. ''oryg. Les imaginaires Amours, ang. Heartbeats'') - kanadyjski film obyczajowy z 2010 roku, w reżyserii [[Xaviera Dolana]], mający swoją premierę w sekcji Un Certain Regard na 63. Festiwalu Filmowym w Cannes.
* Dla mnie... Byłam zadurzona w takim rodzaju miłości. On mieszkał w Berlinie, ja na Dorion Street... Chyba byłam bardziej zakochana... no wiesz, w lataniu... nie wiem, w lądowaniu, w kawiarniach, w papierosach... w powiewie nowości, w jego akcencie. Tego nie ma. To idea miłości. Kochasz ideę bardziej niż jego. Kochasz odległość. A kiedy odległość znika... Kiedy... kiedy nie trzeba już przemierzać oceanu, wszystko. co trzeba przemierzyć. to korytarz... W każdym razie, wszystko skończone.
==** Zobacz też: ==[[idea]]
 
* Nie dzwonisz, nie piszesz, nie gadasz z nią. Koniec. Jeżeli wiesz, że będzie na imprezie czy w barze, nie idziesz. Zajęło mi to jakiś rok, szczęściarze radzą sobie z tym w dwa tygodnie, dwa miesiące, dwa dni... Zakładałem, że za każdym razem, kiedy ją zobaczę będzie mnie ściskało w środku, będę zazdrosny. Ale nie. Przeszło mi. Zrobiła się jesień, potem zima. Święta, moi krewni ze swoimi tępymi dziewczynami. Wiosna, lato, jesień, a potem... Po prostu mi przeszło. Teraz to tylko złe wspomnienie. Jedno z wielu. Kiedy sobie przypomnę, co wyprawiałem, ile pieniędzy straciłem, walcząc o nią... myślę o tym wszystkim i jest mi cholernie głupio... Zaczynam... śpiewać. Kurwa, śpiewać! Śpiewam w pokoju, pod prysznicem, przy zmywaniu. Śpiewam.
==przerywniki w trakcie filmu, przypadkowe postacie==
 
* Spóźnia się. Ale tylko chwilę, nic wielkiego. Etap pierwszy: uwielbiasz to, że się spóźnił. Czyni go to bardziej ludzkim, dodaje uroku. Etap drugi: Sprawdzaszsprawdzasz, czy siesię nie pomyliłaś. Trochę wątpisz. Może coś źle zrozumiałam. Wymyślam scenariusze. Wyobrażam sobie, że spóźniam się do innej kawiarni. Rozglądam się. Jestem we właściwym miejscu. To już 32 minuty. Etap trzeci: Mówięmówię sobie, że to nic nie szkodzi. Staram się czymś zająć, czytam. Udaję, że czytam. Cały czas ten sam cholerny akapit. Idę do łazienki, coś zamawiam. Już go nienawidzę. W myślach go wyzywam. Wymyślam jakieś teksty, które go zgaszą, kiedy się pojawi. Po 39 minutach... przychodzi. Cały zasapany. Przystojny. Były straszne korki. Jasne. Więc mówię, że nie ma problemu. Oczywiście, to naturalne, że mógł się spóźnić. Bo... Bo ja jestem słaba... a rację ma ten, kogo podziwiasz. Chrzanić to.
 
* Teraz psuje mi wszystkie ulubione miejsca, bo kiedy go nie ma, na piwie ze znajomymi... Kiedy go nie ma, Nudzęnudzę się. Nie ma zabawy. Ale pogoda jest ładna, ptaki śpiewają, wino smakuje... Czyli: Zamknijzamknij się, suko! Ale nie ma zabawy. Ale kiedy jest, uważajcie! Naszprycowałam się kiedyś amfą. Z wszystkimi się witam. Zachowuję się jak na wiejskiej imprezie. W St. Donat. Czołem! Co gorsza, w ogóle z nim nie gadam. Ale wiem, że mnie widzi. Widzisz ludzi, nawet kiedy nie patrzysz. Na przykład jesteś tam. A ja patrzę tu. Widzę cię. Nie patrzę, ale cię widzę. Wiem, gdzie patrzysz. Wiem, że patrzysz na mnie. Skurwiel.
* Nie dzwonisz, nie piszesz, nie gadasz z nią. Koniec.Jeżeli wiesz, że będzie na imprezie czy w barze, nie idziesz. Zajęło mi to jakiś rok, szczęściarze radzą sobie z tym w dwa tygodnie, dwa miesiące, dwa dni... Zakładałem, że za każdym razem kiedy ją zobaczę będzie mnie ściskało w środku, będę zazdrosny. Ale nie. Przeszło mi. Zrobiła się jesień, potem zima. Święta, moi krewni ze swoimi tępymi dziewczynami. Wiosna, lato, jesień, a potem...Po prostu mi przeszło. Teraz to tylko złe wspomnienie. Jedno z wielu. Kiedy sobie przypomnę co wyprawiałem, ile pieniędzy straciłem walcząc o nią... myślę o tym wszystkim i jest mi cholernie głupio... Zaczynam...śpiewać.Kurwa, śpiewać! Śpiewam w pokoju, pod prysznicem, przy zmywaniu. Śpiewam.
 
==Zobacz też==
* [[miłość]]
 
*Spóźnia się. Ale tylko chwilę, nic wielkiego. Etap pierwszy: uwielbiasz to, że się spóźnił. Czyni go to bardziej ludzkim, dodaje uroku. Etap drugi: Sprawdzasz czy sie nie pomyliłaś. Trochę wątpisz. Może coś źle zrozumiałam. Wymyślam scenariusze. Wyobrażam sobie, że spóźniam się do innej kawiarni. Rozglądam się. Jestem we właściwym miejscu. To już 32 minuty.Etap trzeci: Mówię sobie, że to nic nie szkodzi. Staram się czymś zająć, czytam. Udaję, że czytam. Cały czas ten sam cholerny akapit. Idę do łazienki, coś zamawiam. Już go nienawidzę. W myślach go wyzywam. Wymyślam jakieś teksty, które go zgaszą kiedy się pojawi. Po 39 minutach...przychodzi. Cały zasapany. Przystojny.Były straszne korki. Jasne. Więc mówię, że nie ma problemu. Oczywiście, to naturalne, że mógł się spóźnić. Bo...Bo ja jestem słaba...a rację ma ten, kogo podziwiasz. Chrzanić to.
 
[[Kategoria:Filmy kanadyjskie]]
 
[[Kategoria:Filmy obyczajowe]]
*Dla mnie...Byłam zadurzona w takim rodzaju miłości. On mieszkał w Berlinie, ja na Dorion Street...Chyba byłam bardziej zakochana...no wiesz, w lataniu...nie wiem, w lądowaniu, w kawiarniach, w papierosach... w powiewie nowości, w jego akcencie. Tego nie ma. To idea miłości. Kochasz ideę bardziej niż jego. Kochasz odległość. A kiedy odległość znika...Kiedy...kiedy nie trzeba już przemierzać oceanu, wszystko co trzeba przemierzyć to korytarz...W każdym razie,wszystko skończone.
[[Kategoria:Melodramaty]]
 
 
*Teraz psuje mi wszystkie ulubione miejsca, bo kiedy go nie ma, na piwie ze znajomymi...Kiedy go nie ma, Nudzę się. Nie ma zabawy. Ale pogoda jest ładna, ptaki śpiewają, wino smakuje...Czyli: Zamknij się, suko! Ale nie ma zabawy. Ale kiedy jest, uważajcie! Naszprycowałam się kiedyś amfą. Z wszystkimi się witam. Zachowuję się jak na wiejskiej imprezie. W St. Donat. Czołem! Co gorsza, w ogóle z nim nie gadam. Ale wiem, że mnie widzi. Widzisz ludzi nawet kiedy nie patrzysz. Na przykład jesteś tam. A ja patrzę tu. Widzę cię. Nie patrzę, ale cię widzę. Wiem gdzie patrzysz. Wiem, że patrzysz na mnie. Skurwiel.
 
== Zobacz też ==