Aleksander Kamiński: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
drobne merytoryczne, drobne techniczne |
||
Linia 3:
'''[[w:Aleksander Kamiński|Aleksander Kamiński]]''' (1903–1978) – pedagog i instruktor harcerski, harcmistrz, współtwórca Szarych Szeregów, żołnierz Armii Krajowej i pisarz.
* Być wychowawcą – znaczy: dawać, służyć, pomagać, inspirować (...).
Barbara Wachowicz, ''Kamyk na szańcu – opowieść o druhu Aleksandrze Kamińskim'', Wydawnictwo Rytm; ISBN 83-88794-68–X.
** Zobacz też: [[wychowanie]]
Linia 15 ⟶ 16:
* Jeżeli mam swe życzenia przekazać młodym dni dzisiejszych – tym, którzy mnie rozumieją – to nade wszystko życzę, by coraz silniej odczuwali smak „dawania”, a coraz słabiej – smak „brania”. „Dawania” bliskim i dalekim, znanym i nieznanym, żyjącym i tym, którzy żyć będą kiedyś. W „dawaniu” bowiem rośnie prawdziwa radość życia.
** Źródło: Edward Karasiński, Ryszarda Czerniachowska, ''Profesor Aleksander Kamiński'', Tom 67, Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 2002.
* Moja rola nie polega na tym, żebym miał możliwie ściśle odtwarzać tysiączne fakty, lecz na czym innym: ja jeden tylko jestem w stanie powiedzieć o Waszych batalionach jedną prawdę najważniejszą, prawdę o imponderabiliach zrośniętych z Waszymi batalionami. Proszę mi wierzyć, że ta prawda jest najważniejsza i ona powinna przede wszystkim przetrwać i o niej społeczeństwo polskie powinno przede wszystkim wiedzieć.
** Opis: w 1956 roku o pracy nad dziejami batalionów harcerskich.
** Źródło: ''Zośka i Parasol''
Linia 25 ⟶ 27:
** Źródło: ''Kamienie na szaniec''
* Polska Walcząca – to krąg szerszy: to zarówno ludzie podziemni, jak i liczne masy całego walczącego Narodu. W walce jest dziś drukarz tajnej drukarni i młody chłopak wiejski wywieziony do Niemiec na roboty, i matka jedynego syna męczonego w kaźni obozowej: w walce jest łączniczka niosąca pocztę i chłop zamojski niszczony w dziki sposób; w walce jest uczestnik akcji bojowej, w walce jest wreszcie żona rezerwisty w niewoli, która bohatersko zmaga się o byt swoich dzieci. Polska walcząca – to my wszyscy.
** Źródło: ''O służbie i o zasłudze'' „Biuletyn Informacyjny”, wrzesień 1943; cyt. za: Barbara Wachowicz, ''Kamyk na szańcu – opowieść o druhu Aleksandrze Kamińskim'', ** Zobacz też: [[Polskie Państwo Podziemne]]
Linia 34 ⟶ 36:
* Walczymy o Polskę sprawiedliwości społecznej i dobrobytu najszerszych mas (…) O Polskę, która podniesie stopę życiową najbiedniejszych i obniży niesprawiedliwie wysokie zyski warstw dotąd uprzywilejowanych. O Polskę, która szanując w rozsądnych granicach własność prywatną – wyzwoli kraj z bezsensu kapitalizmu i uspołeczni wielkie warsztaty pracy. (…) Polski ideał sprawiedliwości społecznej jest przeciwieństwem sowiecko-komunistycznej nędzy, w której niewolnicze życie pędzi chłop i robotnik rosyjski. Walczymy o Polskę wielką kulturalnie, to znaczy o upowszechnienie i uspołecznienie kultury w Polsce. W oparciu o znośne warunki materialne dążyć będziemy do zapewnienia wszystkim polskim rodzinom odpowiednich mieszkań (…) A w tych ludzkich mieszkaniach musimy zapewnić wszystkim rodzinom nie tylko samo życie, lecz także życie kulturalne, udostępniając najszerszym warstwom cały dorobek kultury duchowej i materialnej.
** Źródło: ''O jaką Polskę walczymy?''
** Zobacz też: [[socjalizm]]
* Wolę swoją wykuję, zmuszę się do bezwzględnej pracowitości i karności! Zduszę ambicję, przerobię siebie na ideał harcerza!
** Źródło: Andrzej Janowski, ''Być dzielnym i umieć się różnić. Szkice o Aleksandrze Kamińskim'', Warszawa 1992, PWN, s. 48.
* Współczesna dzielność musi być przeniknięta panowaniem nad sobą i męstwem, rozwagą i sprawiedliwością.
Linia 43 ⟶ 46:
* Wychowanie nie poparte miłością do wychowanka jest bez wartości. Biada wychowawcy, który przyszedł do dzieci z chłodnym sercem. To jego tyczy się starożytne przysłowie o przekleństwie wychowywania cudzych dzieci. O człowieku, który przyszedł do dzieci z miłością – Chrystus mówi, że jest błogosławiony.
| |||