Adam Hanuszkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowe cytaty
Alessia (dyskusja | edycje)
rozbudowa, formatowanie automatyczne
Linia 1:
[[Plik:Adam Hanuszkiewicz.jpg|mały|<center>Adam Hanuszkiewicz</center>]]
'''[[w:Adam Hanuszkiewicz|Adam Stanisław Hanuszkiewicz]]''' (1924–2011) – polski aktor i reżyser.
==Wypowiedzi==
* (...) inna cecha wyróżnia nasz teatr. Otóż termin "narodowy"„narodowy”, od kiedy zaczął budować go Bogusławski, znaczy "powszechny"„powszechny”. Dla każdego teatr nasz był u samych swoich narodzin antyelitarny i antydworski. Dworski grany był po francusku lub, jak opery, po włosku.
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75480,10757229,Hanuszkiewicz__Moja_nowa_Balladyna.html ''Moja nowa Balladyna'', wyborcza.pl, 4 grudnia 2011 (tekst powstał w 1995 r.)]
 
* Interesuje mnie sprawdzian tego, co robię, wśród ludzi wykazujących wrażliwość podobną mojej (...). Każde przedstawienie to prototyp, którego kształtu nie znam aż do generalnej próby. Forma jest decydująca. Nie można jej bezkarnie powtarzać, zmieniając tylko słowa.
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Ja w życiu nie uwiodłem żadnej kobiety – słowo honoru! A one w dalszym ciągu mnie uwodzą.
Linia 9 ⟶ 13:
 
* Jestem – jak każdy racjonalista – przesądny.
** Źródło: ''[[Europa da się lubić]]'', odc. 12.
** Zobacz też: [[przesąd]]
 
* Każda indywidualność u niektórych budzi sympatię, a u innych niechęć albo i nienawiść.(...) Zarzut, który wobec mnie najczęściej się wysuwa, postawiony został na głowie. Ponieważ mam dużo widzów, to nie mogę robić dobrego teatru. Wynikałoby z tego, że dobry teatr to taki, który nie ma widzów.
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Moja samotność brała się stąd, że nie miałem nigdy kumpli, którzy w 1941 r. rozproszyli się we Lwowie. Ani, z tych samych powodów, belfrów. Stąd mój kompleks outsidera i poczucie, że egzamin będę zdawał u Pana Boga.
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Od swoich narodzin, od Greków, teatr stawia nam pytania, obojętnie: natury politycznej czy egzystencjalnej, i nigdy na nie nie odpowiada sam. Szanuje swojego widza i jemu zostawia odpowiedź.
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75480,10757229,Hanuszkiewicz__Moja_nowa_Balladyna.html ''Moja nowa Balladyna'', wyborcza.pl, 4 grudnia 2011 (tekst powstał w 1995 r.)]
 
* Teatr dzisiejszy jest nudny? Głęboki, filozoficzny nawet, ale nudny?
** Źródło: [http://niniwa2.cba.pl/hanuszkiewicz_wywiad.htm ''Teatr jest nudny beze mnie'', „Gazeta Wyborcza”, 29 sierpnia 2002]
** Zobacz też: [[nuda]], [[teatr]]
 
* Teatr polityczny robiłem w ''Antygonie'', przyznając rację i Kreonowi, i tytułowej bohaterce (...). Było to wbrew nurtowi ówczesnego teatru ze spektaklami, w których Kreon był Jaruzelskim, Antygona „Solidarnością”, a chór dzielił się na oportunistów i „stoczniowców”.
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Wielką szkodą byłoby, gdybyśmy tych młodych, którym szkoła obrzydziła już naszą klasykę, jeszcze w teatrach tą klasyką na śmierć zanudzili.
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75480,10757229,Hanuszkiewicz__Moja_nowa_Balladyna.html ''Moja nowa Balladyna'', wyborcza.pl, 4 grudnia 2011 (tekst powstał w 1995 r.)]
 
* Wszystkich naszych najwybitniejszych pisarzy i poetów oskarżaliśmy o zdradę narodu. Największy poeta baroku Andrzej Morsztyn, największy w oświeceniu Stanisław Trembecki, Mickiewicz, Słowacki, Garczyński, Krasiński, Norwid, Prus, Wyspiański, Żeromski, Gombrowicz, Mochnacki i Brzozowski. Nazywaliśmy ich złymi Polakami, ba, nawet agentami rosyjskimi, niektórzy umarli w infamii, bo mówili rzeczy gorzkie i bolesne.
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,75480,10757229,Hanuszkiewicz__Moja_nowa_Balladyna.html ''Moja nowa Balladyna'', wyborcza.pl, 4 grudnia 2011 (tekst powstał w 1995 r.)]
 
* Z natury rzeczy jestem monogamistą. To jest ciągle ta sama kobieta, urodzona w trzeciej dekadzie maja. Mają krótkie nazwiska: Ryś, Kuc, Cwen. Przy całej różnorodności, gdzieś w środku drzemie w nich bardzo silna indywidualność.
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Zawsze mi krytycy przykładali. To taka nasza lokalna specyfika. Mickiewicza nazywano agentem rosyjskim, Krasiński dostał w twarz na ulicy, Norwid – wróg naszej inteligencji, Żeromski – bolszewik. Oto polska specyfika, dopóki cię nie wyszydzą, jesteś nikim (...). Byłem atakowany i nagradzany. Teatr postmodernistyczny, za który zostałem odznaczony, a który od lat jest tak głośny, robiłem już w latach sześćdziesiątych.
** Źródło: Jolanta Ciosek, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128538.html ''Ostatni kolorowy facet w branży'', „Dziennik Polski” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
==O Adamie Hanuszkiewiczu==
* Adam przez ostatnie lata wycofywał się z życia, odchodził w samotności. Pokazywał, że nie chce mieć nic wspólnego z tym światem, który już nie jest jego.
** Autor: [[Andrzej Łapicki]]
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Był moim duchowym ojcem, nigdy nie zapomnę, że dał mi wiarę we własne możliwości.(...) Dużo czerpał z aktorów, z rozmowy z nimi. Jako reżyser wiedział o teatrze bardzo dużo. Był erudytą, lubił prowadzić potyczki z teoretykami teatru i literatury. Zachwycał błyskotliwością skojarzeń. Nie bał się konfrontacji. Był magiem, uroczym megalomanem. Do anegdot przeszła jego kwestia: „Zaczynamy próbę, światła na mnie”.
** Autor: [[Anna Chodakowska]]
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Był w Polsce protoplastą obowiązującej dziś estetyki: przewietrzył teatr, odświeżył, uczynił go nowoczesnym. Pokazał, że nie musi być lekturowy, tylko sexy i trendy. Przyciągnął nastolatków i studentów.
** Autor: [[Maciej Nowak]]
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Był przede wszystkim aktorem – także wtedy, kiedy odgrywał rolę reżysera czy dyrektora teatru. Jego dawni aktorzy do dziś potrafią parodiować swego dawnego szefa, kiedy na przykład ze sztuczną powagą ogłaszał: „Proszę wszystkich do gabinetu!”. Grał w wielu swych przedstawieniach, nawet w takich, w których nie było dla niego roli, jakby nie chciał zejść ze sceny. Ale i tego było jeszcze mało. Słynne były pogadanki Hanuszkiewicza po zakończonym spektaklu, kiedy tłumaczył widowni sens, polemizował z historykami teatru i krytykami, ale też komentował rzeczywistość, nawet bieżące wydarzenia polityczne. Zawsze wierzył w teatr, który ma coś ważnego widzowi do powiedzenia.
** Autor: [[Zdzisław Pietrasik]], [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128706.html ''Zaczęło się od Adama'', „Polityka” nr 50, 7 grudnia 2011]
 
* Dzięki niemu przeszłam niezwykłą szkołę teatru.(...) Hanuszkiewicz robił żywy teatr, o którym mówiło się, toczyło spory. I nie mogliśmy się z tym pogodzić, że ostatnimi laty odstawiono go gdzieś na boczny tor, zasypano Teatr Mały, w Nowym otwarto supermarket. Przyrzekliśmy sobie z kolegami z teatru, że nigdy nie będziemy tam robić zakupów.
** Autor: [[Hanna Śleszyńska]]
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Ganiono go, że skraca, spłyca, żartuje. Z ''Emancypantek'' Prusa zrobił musical, Kordianowi kazał się wspinać po drabinie. Czasem naprawdę gubił sensy i irytował. Także i mnie.<br />A jednak nie tylko sam ładnie recytował. On przeżywał poezję. Przystrzygał romantyzm, ale i czuł jego żywotną siłę. Spory z nim były wtedy potrzebne. Ale dziś teatr często nie opowiada już o niczym istotnym – ani serio, ani nie serio. W tym świecie rasowy człowiek teatru Hanuszkiewicz symbolizował piękną, zgubioną przeszłość.
** Autor: [[Piotr Zaremba]], [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128821.html ''Pożegnanie z siwym amantem'', „Rzeczpospolita” nr 285, 8 grudnia 2011]
 
* Jego „Norwida” obejrzało 100 tysięcy widzów, zaś dziewięć razy realizowane „Wesele” – pół miliona osób. Nie ukończył żadnej z artystycznych szkół, a jednak to on uważany był za jednego z najbardziej awangardowych reżyserów teatralnych, łamiących kanony klasyki; był uwielbiany przez młodych widzów, odsądzany od czci i wiary przez wielu krytyków. Wedle jednych jego teatr był hucpą efekciarskich pomysłów, dla innych odkrywaniem klasyki na nowo.
** Autor: [[Jolanta Ciosek]], [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128538.html ''Ostatni kolorowy facet w branży'', „Dziennik Polski” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Szybko zakochiwał się w aktorach.(...) Niestety, bardzo szybko się też odkochiwał, gdy pojawiło się kolejne odkrycie.
** Autor: [[Artur Barciś]]
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
* Wraz ze śmiercią Adama odszedł kawał historii polskiego teatru. Tej najlepszej.
** Autor: [[Andrzej Łapicki]]
** Źródło: Janusz R. Kowalczyk, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html ''Zbierał zachwyty i cięgi'', „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011]
 
'''==Zobacz też:'''==
* ''[[Dekalog (serial telewizyjny)|Dekalog]]''