Elizabeth Adler: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
Alessia (dyskusja | edycje)
+3, formatowanie automatyczne
Linia 1:
{{dopracować|Brak daty.}}
'''[[w:Elizabeth Adler|Elizabeth Adler]]''' – [[Anglia|angielska]] [[pisarz|pisarka]], jej specjalizacją jest [[literatura]] dla kobiet.
==''Kobiety rządzą światem''==
(tłum. Maria Plucińska-Woźniak)
* Jestem już stary, Lysandro (...). Nie będę miał zaszczytu towarzyszyć ci w drodze przez życie ani patrzeć, jak stajesz się dorosłą kobietą. Dam ci wszystko, czego można pragnąć na ziemi – bogactwo i władzę – w nadziei, że będziesz szczęśliwa.
** Postać: Lai Tsin
** Zobacz też: [[życie]]
 
* Nie wolno nam nigdy zapomnieć, jak skromne były nasze początki (...). Zapominając o tym, moglibyśmy uznać, że jesteśmy najmądrzejsi, najbogatsi i najważniejsi na świecie. Niewykluczone, że wtedy szczęście opuściłoby naszą rodzinę.
 
* Szczęście ma imię kobiety; jeśli chcesz je zdobyć, nie wahaj się użyć siły.
** Autor: [[Niccolò Machiavelli]]
** Opis: motto powieści.
** Zobacz też: [[kobieta]]
 
==''Podróż na Capri''==
(tłum. Agata Kowalczyk)
 
* A skoro już mowa o pieniądzach, człowiekowi wystarczy, by miał ich „dość”.
** Zobacz też: [[pieniądze]]
 
* Jeśli wyrwie się ludzi z ich normalnego środowiska i umieści w nieznanym miejscu, z nieznanymi ludźmi, stają się kimś innym, a raczej pokazują swoje prawdziwe oblicze.
** Zobacz też: [[środowisko]]
 
* Samotność to potrzeba rynkowa jak inne; wystarczy ją zaspokoić i robi się pieniądze.
** Zobacz też: [[samotność]]
 
==Inne==
* – Będziesz czuć się coraz lepiej, kochanie. – Po głosie pielęgniarki można było poznać, że się uśmiecha. – Może jutro odczepimy cię od niektórych kroplówek i urządzeń, a jeśli będziesz grzeczna, może dostaniesz po kolacji trochę lodów.<br />– Nie lubię lodów – odpowiedziała odruchowo.<br />– No to mrożony jogurt. To lubisz, prawda?<br />Nie pamiętała. A jednak wiedziała, że nie lubi lodów.
** Źródło: ''Tajemnica willi Mimoza'', rozdział 3, tłum. Anna Rajca
** Zobacz też: [[pamięć]]
 
* Jestem architektem zieleni, wnoszę piękno w cudze ogrody, wyczarowuję „pokoje” pod gołym niebem, czasami małe i pachnące, czasami dzikie i nieujarzmione, ale zawsze pełne szumu wody, szeptu strumienia, szmeru fontanny. Uwielbiam wnosić życie w martwe przestrzenie za sprawą trawy, krzewów, kwiatów, drzew. Drzewa kocham najbardziej. Czasami się zastanawiam, jak wyglądałoby nasze życie bez nich?
** Źródło: ''Dom na wybrzeżu'', tłum. Ewa Spirydowicz
** Zobacz też: [[architektura zieleni]]