Jahwe: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat, 1 usuwam, bo może być kontrowersyjny, a nie ma przy nim źródła ani kontekstu
m formatowanie automatyczne
Linia 25:
** Źródło: [[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata]], [http://www.watchtower.org/p/biblia/2pe/chapter_003.htm Drugi list Piotra 3:9]
 
* Jesteśmy przekonani, że mówiący po grecku Żydzi w dalszym ciągu pisali יהוה w swoich Pismach Greckich. Ponadto jest rzeczą zupełnie nieprawdopodobną, żeby od zwyczaju tego odstąpili pierwsi konserwatywni chrześcijanie pochodzenia żydowskiego, mówiący po grecku. Chociaż w mniej istotnych wzmiankach o Bogu prawdopodobnie używali słów (...) [Bóg] i (...) [Pan], to jednak opuszczenie tetragramu w samym tekście biblijnym byłoby dla nich czymś zgoła niezwykłym. (...) Ponieważ w dalszym ciągu wypisywano tetragram w kopiach Biblii greckiej będących Pismami pierwszego kościoła, więc należałoby przyjąć, że pisarze N[owego] T[estamentu] zachowywali tetragram w tekście biblijnym, gdy cytowali z Pisma Świętego. (...) Kiedy jednak usunięto tetragram z greckiego S[tarego] T[estamentu], przestał on się też pojawiać w cytatach ze S[tarego] T[estamentu] w N[owym] T[estamencie]. Tak więc gdzieś na początku II stulecia surogaty [określenia zastępcze] wyparły tetragram z obu Testamentów.
** Autor: [[George Howard]] (profesor Uniwersytetu Stanu Georgia), "Journal„Journal of Biblical Literature"Literature”, t. 96, nr 1, marzec 1977, ss. 76, 77.
 
* Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, lecz imienia mojego Jahwe im nie objawiłem.
** Źródło: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne Warszawa, Księga Wyjścia 6:3
 
* Odkąd II wydanie BT z nieznacznymi zmianami weszło do liturgii, głównie w postaci czytań mszalnych, tekst ten nabrał cech poniekąd tekstu oficjalnego. Stąd też Episkopat Polski objął nad nim patronat. I tak zgodnie z uchwałą (...), zakomunikowaną Redakcji Naukowej BT pismem Prymasa Polski z dnia 23 IIlutego 1976, w niniejszym wydaniu wprowadza się w miejsce wyrazu JAHWE, stosowanego w dwóch pierwszych wydaniach BT, tradycyjne zwroty ‚Pan’„Pan’ lub ‚Pan«Pan Bóg’ czy też ‚Bóg’"Bóg’ z wyjątkiem nielicznych przypadków, gdzie pozostawienie biblijnego imienia Boga jest merytorycznie konieczne (np. Wj 3,14n).
** Źródło: ''Biblia Tysiąclecia'', wyd. III, słowo wstępne
 
* Specjalną czcią otaczano ‚jedyne"jedyne w swoim rodzaju Imię’ (Szem hameforasz) Boga, które objawił On narodowi izraelskiemu, mianowicie tetragram JHWH
** Autor: A. Cohen, ''Talmud dla każdego'' (''Everyman’s Talmud'')
 
Linia 40:
** Postać: Marie
** Źródło: [[Paulo Coelho]], ''[[Weronika postanawia umrzeć]]''
 
 
* (...) tym imieniem nazwany jest Bóg Izraela aż 6823 razy [w Pismach Hebrajskich] (...). problem stanowi prawidłowa wymowa biblijnego tetragramu j-h-w-h. Dawniejsi uczeni, opierając się na aktualnej wokalizacji poczynionej przez Masoretów, wymawiali Jehowa(h), natomiast ogół obecnych uczonych wymawia Jahwe(h).