Jak zostać królem: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m dr.
Linia 1:
[[Plik:Filming Colin and Helena.jpg|thumb|right|240pxmały|<center>[[Colin Firth]] i [[Helena Bonham Carter]]<br />w jednej ze scen filmu</center>]]
'''[[w:Jak zostać królem|Jak zostać królem]]''' (ang. ''The King's Speech'', 2010) [[Wielka Brytania|brytyjsko]]-[[Australia|australijski]] niezależny dramat historyczny w reżyserii [[Tom Hooper|Toma Hoopera]]. Autorem [[scenariusz]]a jest David Seidler.
==O filmie==
* Historia przyjaźni, lojalności i zaufania dwóch mężczyzn pochodzących z różnych sfer: króla i psychoanalityka bez dyplomu, wydarzyła się naprawdę. Trudno powiedzieć, co jest w niej lepsze – pomysł na przedstawienie kluczowego momentu burzliwej epoki z perspektywy nieradzącego sobie ze swoimi kompleksami władcy, szarlatańska błazenada konowała próbującego zjednać sobie sympatię króla czy może koncertowy popis aktorstwa Firtha w roli królewskiego strażnika cnót i Rusha jako jego uzdrowiciela. Niewątpliwe jest to, że na Oscary zasłużyli obaj.
** Autor: [[Janusz Wróblewski]], [http://www.polityka.pl/kultura/film/1512420,1,recenzja-filmu-jak-zostac-krolem-rez-tom-hooper.read#ixzz1d13mQq2r ''Król na terapii'', polityka.pl, 25 stycznia 2011]
 
* Pierwotne zakończenie było hollywoodzkie. Bertie został wyleczony. Jego ostatnie przemówienie było bezbłędne. Ja jednak wiedziałem, że to nieprawda. W autentycznym przemówieniu wygłoszonym na początku wojny w 1939 roku król bardzo starał się zapanować nad jąkaniem, ale nie był to występ perfekcyjny. Król po prostu sobie dobrze poradził. Miałem się na baczności przed nakręceniem filmu o cudownym ozdrowieniu. Większość tych, którzy się jąkają, nie myśli o pozbyciu się tej wady, ale o tym, jak z nią żyć.