5047
edycji
+ 1
(→Zobacz też:: drobne redakcyjne) |
(+ 1) |
||
|
* – Mości panie – rzekł na to Kmicic – łeb szlachecki to rejestr, na którym coraz inna ręka szablą pisze...
** Źródło: tom II, rozdział XXXI
* – Mości ponowie! na cześć onych przyszłych pokoleń! Niechże im Bóg błogosławi i pozwoli ustrzec tej spuścizny, którą im odrestaurowaną naszym trudem, naszym potem i naszą krwią zostawujem. Niech, gdy ciężkie czasy nadejdą, wspomną na nas i nie desperują nigdy, bacząc na to, że nie masz takowych terminów, z których by się ''viribus unitis'' przy boskich auxiliach podnieść nie można.
** Źródło: tom III, rozdział XXX
** Opis: toast Zagłoby.
* – Mów mi: wuju!
==Zobacz też:==
{{Wikisource|tytuł=Potop|dopełniacz=Potopu}}
* ''[[Janko Muzykant]]''
* ''[[Krzyżacy]]''
* ''[[Ogniem i mieczem]]''
* ''[[Pan Wołodyjowski]]''
* ''[[Quo vadis]]''
* ''[[Rodzina Połanieckich]]''
* ''[[Stary sługa]]''
* ''[[W pustyni i w puszczy]]''
| |||