Rewolucja indignados: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m zm. kat.
Linia 57:
** Autor: [[Maruja Torres]], hiszpańska publicystka
** Źródło: [http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/OlkoHiszpaniechcazmian/menuid-1.html krytykapolityczna.pl, 23 maja 2011]
 
* Jeśli Oburzonym uda się zarazić demokracją bezpośrednią obywateli świata – a wszystko wskazuje na to, że tak – prawdopodobny scenariusz dla systemu zbiorowego podejmowania decyzji i zarządzania grupowym dobrem wiązał się będzie z wypracowaniem oddolnych praktyk politycznych. Demokracja przedstawicielska utraci swą nośność na rzecz nowej polityki o wyższym stopniu obywatelskiego uczestnictwa, zorientowanej na bardziej skuteczne upodmiotowienie jednostek i grup poprzez system bezpośrednich lub zapośredniczonych w medium cyfrowym zgromadzeń ludowych i kolektywów obywatelskich, które wiedzę o podjętych decyzjach przekażą urzędnikom, służącym jako wykonawcy woli ludu.
** Autor: [[Igor Stokfiszewski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/StokfiszewskiMarszOburzonychidziedalej/menuid-1.html ''Marsz oburzonych idzie dalej'', krytykapolityczna.pl, 16 października 2011]
** Zobacz też: [[demokracja]]
 
* Na placu toczą się dyskusje na rozmaite tematy, otwarte dla wszystkich, którzy chcą w nich uczestniczyć. Jest także wiele punktów usługowych: bary z jedzeniem i bardzo niewielką ilością alkoholu, punkt informacyjny, „przedszkole”, gdzie rodzice mogą zostawić dzieci, aby uczestniczyć w zgromadzeniach, debatach itd. Zdolność samoorganizacji zgromadzonych jest naprawdę zdumiewająca. Ten model przeniknął do innych miast hiszpańskich: Barcelony, Walencji, Saragossy. Co ciekawe, w Walencji manifestanci wyruszyli z „obozowiska” pod siedziby banków, co stanowi dowód doskonałego zrozumienia istoty protestu.
** Autor: [[José Antonio Gómez Yánez]], profesor socjologii na Uniwersytecie Karola III w Madrycie, [http://www.krytykapolityczna.pl/DemocraciaRealYa/YanezCozostaniez-hiszpanskiejrewolucji-/menuid-1.html krytykapolityczna.pl, 28 maja 2011]
 
* Nie ulega wątpliwości, że Oburzeni odnieśli ogromny sukces w Hiszpanii. Świadczy o tym nie tylko 80-procentowe poparcie społeczne dla Ruchu, ale również (a może przede wszystkim) daleko idące skutki polityczne: doprowadzenie premiera Zapatero do rozwiązania parlamentu, wyznaczenia na listopad daty przedterminowych wyborów, rezygnacji z kierowania Partią Socjalistyczną i ubiegania się o mandat posła w nadchodzącej elekcji, wreszcie do wycofania się z najbardziej kontrowersyjnych reform, podjęcia realnej walki z korupcją polityczną oraz osłabienia pozycji instytucji finansowych, również poprzez ich nacjonalizację. Oburzeni coraz efektywniej wymuszają na decydentach prospołeczne rozwiązania ustawowe, a elity rządzące z coraz większą pokorą odnoszą się do Ruchu jako do wpływowego podmiotu politycznego.
** Autor: [[Igor Stokfiszewski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/StokfiszewskiMarszOburzonychidziedalej/menuid-1.html ''Marsz oburzonych idzie dalej'', krytykapolityczna.pl, 16 października 2011]
 
* Nocą z 16 na 17 maja doszło do nieudanej próby zlikwidowania acampady (obozowiska) przez policję. Warto przypomnieć, że obozowisko na Sol nigdy nie zostało uznane przez władze za legalne, choć też nigdy nie podjęto decyzji o jego ewakuacji. Wkrótce po nieudanej interwencji na Facebooku pojawiła się wiadomość zachęcająca użytkowników serwisu do dołączenia do obozujących na Sol, tak żeby o każdej porze dnia liczba zgromadzonych była wystarczająco duża i odwiodła władze od dalszych prób likwidacji acampady.