Antoni Jozafat Nowak: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m + cytatu za ''Psychologia XX-XY'', Rzeszów 2011, str. 87 |
m + cytatów i źródeł |
||
Linia 1:
'''[[w:Antoni Jozafat Nowak|Antoni Jozafat Nowak OFM]]''' (ur. 1935) – polski antropolog, duchowny katolicki, franciszkanin.
* Ani razu nie skierował Chrystus pod adresem kobiet ostrych słów; pod tym względem miał inną postawę wobec świata męskiego, używając nieraz dosadnych zwrotów.
** Źródło: ''Kapłaństwo kobiety - tak i nie'', Lublin 2000, str. 36.
* Bóg pragnie być przez kobietę macierzyńsko dobry dla świata i dlatego ponosi ona większe konsekwencje, gdy staje się temu powołaniu nieposłuszna, gdy zabija poczęte w sobie życie. Kobieta zabijając poczęte życie niszczy własny wymiar życia!
** Źródło: ''Kapłaństwo kobiety - tak i nie'', Lublin 2000, str. 56-57.
* Hipoteza eksplozji pierwotnej nie zdaje egzaminu. Analogicznie nie wiemy też, w jaki sposób powstała pierwsza komórka, w jaki sposób to, co żywe miałoby powstać z tego co nieżywe.
** Źródło: ''Osoba. Fakt i tajemnica'', Rzeszów 2010, str. 49.
Linia 8 ⟶ 15:
* Osoba bytuje od samego poczęcia i w swoim rozwoju osobniczym zmierza ku świadomości. Nawet gdyby jej nie osiągnęła z braku kory mózgowej (aencephalon), to jest osobą. Małpa nie ewoluuje, natomiast człowiek współczesny nie jest jeszcze szczytem ewolucyjnym – ewoluuje nadal. Podobno 6 miliardów komórek mózgowych „śpi”, czyli jest jeszcze nieczynnych. Jaki będzie człowiek i świat, w którym człowiek bytuje, gdy zaktualizuje całe swoje mózgowie?
** Źródło: ''Osoba. Fakt i tajemnica'', Rzeszów 2010, str. 49.
* Papież nie ma w zakresie ordynacji kobiet żadnej władzy. Pełnomocnictwo dotyczy absolutnej wierności Prawdzie, woli Chrystusa! Niedopuszczanie kobiet do święceń kapłańskich nie jest ich dyskryminacją, lecz wyrazem wierności wobec mądrości Pana wszechświata.
** Źródło: ''Kapłaństwo kobiety - tak i nie'', Lublin 2000, str. 53.
* Proces stawania się istotą świadomą, zarówno w filogenezie, jak i w ontogenezie, możemy określić za T.de Chardinem (w filogenezie) i za I.A. Caruso (w ontogenezie) mianem procesu progresywnej personalizacji.
| |||