Małgorzata Musierowicz: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Małgorzata Musierowicz|Małgorzata Musierowicz]]''' (ur. 1945) – autorka utworów dla dzieci i młodzieży.

<!-- Tam, gdzie to możliwe, dodawaj cytaty w osobnych hasłach! -->

{{osobne|Kłamczucha}}

(wyd. Akapit Press, Poznań 2001)

* (...) dobro jest zaraźliwe. Każdy człowiek ma wrodzony pęd do dobra, do doskonałości.

** Postać: [[Robert Rojek]]

{{osobne|Kwiat kalafiora}}

(wyd. Akapit Press, Poznań 2003)

* Całe dobro, jakie nas otacza, to właśnie suma pojedynczych odpowiedzi na radosne sygnały dobrych ludzi. Ale te sygnały wysyła każdy z nas. Dobre sygnały. I złe. A im więcej wysyłamy tych dobrych, tym większe szanse, że ludzie odpowiedzą nam tym samym.

** Postać: [[Gabriela Borejko]]

{{osobne|Ida sierpniowa}}

(wyd. Akapit Press, Poznań 2002)

* „Wcale nie jesteś Rudym Kościotrópem Jesteś Leprza i Grupsza nawet ot Robin chuda” – przeczytała mama koślawy napis pod rysunkiem, świadczącym o jak najlepszych intencjach twórcy. Rysunek przedstawiał opasłą babę z ogromnymi piersiami i nogami jak dwa salcesony, która to postać miała dziko pomarańczowe włosy, znacząco i starannie zamazane kredką koloru czarnego.

** Opis: list Lisieckich do [[Ida Borejko|Idy]].

{{osobne|Opium w rosole}}

(wyd. Akapit Press, Poznań 2000)

* To, co dają za darmo, na ogół nic nie jest warte.

** Źródło: s. 97

{{osobne|Brulion Bebe B.}}

(wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa 1991)

* Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.

** Źródło: s. 182

===''Noelka'' (1992)===

{{osobne|Noelka}}

** Zobacz też: [[osa]]

 

** Opis: o Idzie.

** Zobacz też: [[miłość]]

{{osobne|Pulpecja}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 2004)

* (...) BOŻE, ZATRZYMAJ ŚWIAT, JA WYSIADAM.

** Opis: graffiti.

{{osobne|Dziecko piątku}}

(wyd. Signum, Kraków 1993)

* Nie ten jest bogaty, kto dużo ma, tylko ten, kto dużo daje.

** Postać: Marta Jedwabińska, babcia Aurelii

{{osobne|Nutria i Nerwus}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 1995)

* (...) człowiek nigdy nie powinien być zbyt pewny tego, że wygrał. Zwłaszcza – z losem.

** Źródło: s. 51

{{osobne|Córka Robrojka}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 1996)

* Gdybym miał podejrzewać przyjaciół na zapas, wolałbym nie żyć (...).

** Postać: [[Robert Rojek]]

===''Imieniny'' (1998)===

{{osobne|Imieniny}}

* (...) kiedy się ma lat szesnaście, nie bardzo jeszcze człowiek zna siebie samego i nie zawsze łatwo mu się zorientować w tej mgle, w której tonie.

 

{{osobne|Tygrys i Róża}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 2006)

* Dobrze jest zdać sobie sprawę ze swej winy, bo inaczej trzeba wciąż przed nią uciekać.

** Postać: [[Robert Rojek]]

===''Kalamburka'' (2001)===

{{osobne|Kalamburka}}

* Mila! Nie płacz. Ludzie odchodzą, ale miłość pozostaje.

** Postać: Gizela Kalemba

===''Język Trolli'' (2004)===

{{osobne|Język Trolli}}

 

* Odrobina ogłady oraz opanowania – i już życie rodzinne biegnie bez zakłóceń.

{{osobne|Żaba (M. Musierowicz)}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 2005)

** Źródło: s. 154

 

** Postać: Hildegarda Schoppe (Żaba)

** Źródło: s. 77

{{osobne|Czarna polewka}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 2006)

* (...) człowiekowi zawsze poprawia się samopoczucie, kiedy widzi, że jest skuteczny i operatywny (...).

** Źródło: s. 42

{{osobne|Sprężyna}}

(wyd. Akapit Press, Łódź 2008)

** Źródło: s. 218

 

** Źródło: s. 101

 

{{osobne|Małomówny i rodzina}}

(wyd. Akapit Press, Poznań 1990)

* Jak apetycik, luba Rzodkiewciu? Czyżbyś przez nieuwagę zostawiła nam jakieś ochłapy?

** Postać: Munio