Urodziny: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
cytaty |
|||
Linia 1:
[[Plik:Gabe-birthday-part.jpg|mały|Tort urodzinowy]]
'''[[w:Urodziny|Urodziny]]''' – zwyczaj świątecznego obchodzenia (czasami hucznego) rocznicy dnia, w którym ktoś się urodził.
==Cytaty z utworów==
* Ale zresztą... czym są urodziny? Dziś są, jutro ich nie ma.
** Autor: [[Alan Alexander Milne]], ''[[Kubuś Puchatek]]''
Linia 15 ⟶ 16:
** Autor: [[Ryszard Rynkowski]] ''Urodziny''
* Gdyby to ode mnie zależało, urodziłbym się martwy.
** Autor: [[Jolanta Stefko]]
==Inne cytaty==
* Grecy wierzyli, że każdy ma swego opiekuńczego ducha, czyli demona, który był obecny przy jego narodzeniu i czuwa nad nim przez całe życie. Ten duch zachowywał mistyczny związek z bogiem, w którego urodziny ów człowiek przyszedł na świat. Również Rzymianie przyswoili sobie takie wyobrażenie. (...) Pogląd ten przetrwał w ludzkiej wyobraźni i znajduje odbicie w wierze w anioła stróża, dobrą wróżkę i świętego patrona. (...) Zwyczaj zapalania świec na ciastach zapoczątkowali Grecy. (...) Okrągłe niby księżyc miodowniki, ozdobione zapalonymi cienkimi świeczkami, stawiano na ołtarzach świątyń [Artemidy]. (...) W ludowych wierzeniach świeczki urodzinowe mają szczególną siłę magiczną w spełnianiu życzeń. (...) Odkąd człowiek zaczął budować ołtarze dla swych bóstw, zapalone świeczki i ogień ofiarny miały specjalne znaczenie mistyczne. Świeczki urodzinowe są zatem wyrazem czci i hołdu dla solenizanta i zapewniają szczęście. (...) Istotnym elementem tego święta są urodzinowe powinszowania i życzenia pomyślności. (...) Pogląd ten zakorzeniony jest w magii. (...) Urodzinowe życzenia wychodzą na dobre albo na złe, ponieważ człowiek jest w tym dniu bliżej świata duchów.
** Autorzy: Ralph i Adelin Lintonowie, ''The Lore of Birthdays'', Nowy Jork 1952, ss. 8, 18-20.
* (...) Hebrajczycy uważali obchodzenie urodzin za element bałwochwalczego kultu. Słuszność ich poglądu aż nadto potwierdzały ówczesne zwyczaje związane z tym dniem.
Źródło: ''The Imperial Bible — Dictionary'', red. Patrick Fairbairn, Londyn 1874, t. 1, s. 225.
* Przeróżne zwyczaje, które się upowszechniły wśród ludzi świętujących urodziny, mają długą historię. Wywodzą się ze sfery magii i religii. Składanie życzeń, dawanie prezentów i świętowanie przy zapalonych świecach miało — jak wierzono w starożytności — chronić solenizanta przed demonami i zapewniać mu bezpieczeństwo w nadchodzącym roku. (...) Aż do IV wieku chrześcijaństwo odrzucało obchodzenie urodzin jako zwyczaj pogański.
** Źródło: notatka prasowa, "Schwäbische Zeitung", dodatek do czasopisma "Zeit und Welt", 3/4 kwietnia 1981, s. 4.
* W tym okresie [starożytności] wszelka myśl o świętowaniu urodzin była chrześcijanom zupełnie obca.
** Autor: [[August Neander]], ''Allgemeine Geschichte der christlichen Religion und Kirche'', 1842, t. 1, s. 518.
| |||