A lasy wiecznie śpiewają: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m kosmetyka |
m zob. też |
||
Linia 2:
'''[[w:A lasy wiecznie śpiewają|A lasy wiecznie śpiewają]]''' (norw. ''Og bakom synger skogene'') – powieść [[Trygve Gulbranssen]]a z 1933 roku; tłum. Henryk Goldmann.
* Być może zadaniem człowieka na ziemi jest przebijać się cierpliwie przez wszystkie niezrozumiałe sprawy i nigdy nie zwątpić. W taki sposób każdy osiągnie stopień dojrzałości odpowiadający jego siłom i zdolnościom, a osiągnięta dojrzałość jest rezultatem życia każdego człowieka. Jeden zachodzi daleko, drugi nie, ale istotą rzeczy jest to, czy każdy zrobił w tym względzie wszystko, co było w jego mocy.
* Cokolwiek człowieka spotyka – powinien zawsze się podnieść i dążyć naprzód, wciąż naprzód, przez całe życie.
* Dobro za zło niełatwo przyjmować...
** Zobacz też: [[dobro]], [[zło]]
* Dobrzy ludzie posiadają moc. Nie tylko w życiu, nie, nawet i po śmierci.
* Kto raz stał się samotny, będzie nim do końca życia.
** Zobacz też: [[samotność]]
* Najwyższym obowiązkiem jest miłosierdzie.
** Postać: Dorota
** Zobacz też: [[miłosierdzie]]
* Od pieniędzy serce się staje twarde.
Linia 19 ⟶ 23:
* Pieniądz wiele żąda od swego właściciela – zabierze mu nawet duszę, jeśli nie będzie na siebie uważał.
** Zobacz też: [[dusza]]
* Pieniądz rządzi światem, tak biednymi, którym go brak, jak i bogatymi, którzy są jego niewolnikami.
** Zobacz też: [[bieda]]k, [[bogacz]], [[niewolnik]]
* Po twoich słowach nie mam teraz nigdzie swego miejsca na świecie...
Linia 30 ⟶ 36:
* Za pieniądze można kupić wszystko: ludzi, duszę (...), ale nie można kupić za nie szczerych i uczciwych słów. Szczerość ucieka przed pieniędzmi.
** Postać: kapitan Klinge
▲** Zobacz też: [[pieniądze]]
|