Stefan Batory: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m int.
Madeline 7 (dyskusja | edycje)
m int.
Linia 2:
'''[[w:Stefan Batory|Stefan Batory]]''' (1533–1586) – książę Siedmiogrodu od 1571 roku, król Polski i wielki książę litewski od 1576 roku.
* Fantazji w Polakach dużo, ale gdy się słowa wyczerpią, do czynu ochoty i sił im brak.
** Źródło: ''Leksykon złotych myśli'', wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
** Zobacz też: [[Polacy]]
 
* Jako Żyd tak i starosta są ludzie królewscy.(...)<br />Ja panuję nad ludem, a Bóg nad sumieniami. Trzy albowiem są rzeczy, które Bóg zachował sobie: z niczego coś stworzyć, przyszłość przewidzieć, sumieniami władać.
** Opis: gdy starosta lwowski odrzucił pozew, którego autorem był Żyd; w wyniku interwencji królewskiej urzędnik musiał stanąć przed sądem.
** Źródło: [[Paweł Jasienica]], ''Rzeczpospolita Obojga Narodów. Srebrny Wiek'', Warszawa 1999.
 
* Jestem królem waszym, nie wymyślonym ani malowanym.
** ''Sum rex vester, nec fictus neque pictus.''. (łac.)
** Opis: wypowiedziane w [[Toruń|Toruniu]] na Sejmie w 1576 roku.
 
* Królem jestem ludzi, nie sumienia.
Linia 17:
 
* Nieżywy pies nie gryzie.
** ''Canis mortuus non mordet.''. (łac.)
** Opis: przysłowie łacińskie, zacytowane przez Batorego, skierowane do [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]] o [[Samuel Zborowski|Samuelu Zborowskim]].
 
Linia 26:
* Wszedłbym sam w najnędzniejszy czyściec, by mi nie szło o sławę, puściłbym to królestwo, a miałbych na takie jatki synowca dać.
** Opis: w rozmowie z Andrzejem Opalińskim, który zaproponował jednego z bratanków królewskich na kandydata do polskiej korony. Batory mówiąc o „jatkach”, nawiązał do sporów politycznych toczonych na sejmach ze szlachtą.
** Źródło: Stanisław Grzybowski, ''Dzieje Polski i Litwy (1506–1648)'', Kraków 2000.
 
==O Stefanie Batorym==
* Nie dziw, że Polak w sławie wygórował, <br/ >Zamoyski radzi, Batory panował.
** Źródło: [[Julian Ursyn Niemcewicz]] ''Śpiewy historyczne'', w: [[Janusz Tazbir]] ''Świat panów Pasków'', Łódź 1986.
 
* Takim był panem iż nie jedno lwy wiodąc, jako z łaski bożej naród polski, litewski może lwy nazywać, ale by i jelenie wiódł, nie przegrałby był z nimi.
** Autor: [[Andrzej Zborowski]], marszałek nadworny koronny
** Źródło: Stanisław Grzybowski, ''Dzieje Polski i Litwy (1506–1648)'', Kraków 2000.
 
==Zobacz też:==