Różaniec: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
-cytaty bez źródła, kat. |
||
Linia 1:
'''[[w:Różaniec|Różaniec]]''' (z łac. rosarium, ogród różany) – nazwa katolickiej modlitwy, pierwotnie znanej pod nazwą Psałterza Najświętszej Maryi Panny i kultywowanej od czasów średniowiecznych, przechodzącej liczne przeobrażenia; obdarzonej przez wielu wiernych szczególną czcią i wiązanej z licznymi objawieniami.
* Błagam was, żebyście się wystrzegali myślenia o Różańcu jako o czymś bez większego znaczenia – podobnie jak czynią to ludzie nieoświeceni, a nawet kilku wielkich uczonych, lecz dumnych teologów. Będąc pozornie przedmiotem o niewielkiej wartości materialnej, Różaniec jest nieocenionym skarbem, obdarzonym łaską Boga.
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
** Źródło: ''Tajemnica Różańca Świętego'', Wydawnictwo M, Kraków 2010
* Istotna jest nie tyle długość modlitwy, ale żarliwość, z jaką się ją odmawia, co podoba się Bogu i dotyka jego serca. Jedno właściwie odmówione Zdrowaś Maryjo jest warte więcej niż sto pięćdziesiąt wypowiedzianych źle. Większość katolików odmawia Różaniec w ten sposób, że albo odmawia cały, to jest pietnaście tajemnic, lub pięć z nich, albo co najmniej kilka dziesiątek. Niemniej jednak tylko niewielu umie zrezygnować z grzechów i czyni postępy w cnocie, ponieważ nie modli się tak, jak należy.
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
** Źródło: ''Tajemnica Różańca Świętego'', Wydawnictwo M, Kraków 2010
* Jako ćwiczenie pobożności chrześcijańskiej wśród wiernych obrządku katolickiego, (…) Różaniec zajmuje pierwsze miejsce po Mszy Świętej i Brewiarzu, dla duchownych i po uczestnictwie w Sakramentach, dla świeckich.
** Autor: Jan XXIII
Linia 25 ⟶ 16:
** Źródło: ''Tajemnica Różańca Świętego'', Wydawnictwo M, Kraków 2010
* Kościół, przede wszystkim za pośrednictwem Różańca, zawsze odnajdywał w Niej [w Maryi] Matkę Łaskawą i Matkę Miłosierną, zgodnie ze słowami zwyczajowo skierowanego do Niej pozdrowienia Ave Maria. Dlatego Papieże aż do chwili obecnej przy każdej okazji zachwalali najpiękniejszymi słowami Różaniec maryjny i wzbogacali go apostolskimi odpustami.
** Autor: Benedykt XV
** Źródło: encyklika ''Fausto appetente'', 29 czerwca 1921.
* Na nic się zda wysiłek zmierzający do zaradzenia dekadencji, w jakiej znalazło się społeczeństwo świeckie, jeżeli rodzina będąca początkiem i fundamentem całej społeczności ludzkiej nie zacznie się stosować z całą gorliwością do prawa Ewangelii. I stwierdzamy, że, do należytego wypełnienia tego trudnego zadania, jest stosowny przede wszystkim zwyczaj odmawiania Różańca w rodzinie. (…) Zatem raz jeszcze nie wahamy się stwierdzić publicznie z całą stanowczością, że pokładamy wielką nadzieję w Różańcu Matki Bożej jako wielkim remedium na zło naszych czasów.
** Autor: Pius XII
** Źródło: encyklika ''Ingruentium malorum'', 15 września 1951.
* Nie przestawajcie zalecać z gorliwością i usilnym naleganiem Różańca maryjnego, formy modlitwy tak drogiej Dziewiczej Matce Boga i tak często propagowanej przez Papieży, za pomocą której daje się wiernym najdoskonalszy środek wypełniania w sposób przyjemny i skuteczny zalecenia Boskiego Nauczyciela:
** Autor: Paweł VI
** Źródło: encyklika ''Mense maio'', 29 kwietnia 1965.
* „Od kiedy moc diabła została zmiażdżona przez pokorę i mękę Jezusa Chrystusa – mówi kardynał Hugues – dusza uzbrojona rozważaniem tajemnic życia naszego Pana stała się praktycznie nie do pokonania, a jeżeli Szatan stara się dokuczyć takiej duszy, to z pewnością zostanie sromotnie pokonany. Induite vos armatarum Dei,
▲* „Od kiedy moc diabła została zmiażdżona przez pokorę i mękę Jezusa Chrystusa – mówi kardynał Hugues – dusza uzbrojona rozważaniem tajemnic życia naszego Pana stała się praktycznie nie do pokonania, a jeżeli Szatan stara się dokuczyć takiej duszy, to z pewnością zostanie sromotnie pokonany. Induite vos armatarum Dei, „obleczcie się w zbroję Bożą, abyście się mogli ostać wobec zasadzek diabelskich” (Ef 6,11)”. Uzbrój się zatem w broń Boga, Różaniec Święty, a zmiażdżysz głowę diabła i nie ulegniesz żadnym jego pokusom. Dlatego nawet sama materialna postać różańca jest tak straszna dla diabła, że święci wykorzystywali ją, aby go spętać i wygnać z ciał tych, którzy byli spętani. Takie zdarzenia nieraz zostały opisane.
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
** Źródło: ''Tajemnica Różańca Świętego'', Wydawnictwo M, Kraków 2010
Linia 60 ⟶ 36:
** Źródło: encyklika ''Jucunda semper'', 8 września 1894.
* Różaniec, odmawiany powoli i rozważany – w rodzinie, grupie czy osobiście – stopniowo przybliży was do uczuć Jezusa Chrystusa i Jego Matki, przywołując wszystkie wydarzenia będące kluczem do naszego zbawienia.
** Autor: Jan Paweł II
** Źródło: allokucja z 6 maja 1980.
Linia 76 ⟶ 44:
** Źródło: encyklika ''Ingravescentibus malis'', 29 września 1937.
* Tak jak święty Dominik posłużył się Różańcem jak mieczem do zniszczenia ohydnej herezji albigensów, tak i również dzisiaj wierni przyuczeni do posługiwania się bronią, jaką jest codzienne odmawianie Różańca – z łatwością zdołają zniszczyć bezbożność i przerażające błędy szerzące się gdzie okiem nie sięgnąć.
** Autor: Pius IX
** Źródło: encyklika ''Egregiis'', 3 grudnia 1856.
* Zdrowaś Maryjo dobrze odmawiane, czyli uważnie, z nabożeństwem i pokorą, jest według świadectwa świętych nieprzyjacielem szatana, którego zmusza do ucieczki, jest młotem, który go miażdży, jest uświęceniem duszy, radością aniołów, śpiewem wybranych, pieśnią Nowego Testamentu, radością Maryi i chwałą Trójcy Przenajświętszej. Zdrowaś Maryjo jest rosą niebieską, która czyni duszę urodzajną; jest czystym i pełnym miłości pocałunkiem, jaki składamy Maryi; jest czerwoną różą, którą Jej ofiarujemy, kosztowną perłą, którą Jej składamy w ofierze; jest czarą ambrozji i boskiego nektaru, który Jej dajemy. Wszystkie te porównania pochodzą z ust świętych. Błagam więc was usilnie, przez miłość, którą ku wam w Jezusie i Maryi w sercu noszę, odmawiajcie codziennie, o ile wam czas pozwoli, cały Różaniec, a w chwili śmierci błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli.
▲* Zdrowaś Maryjo dobrze odmawiane, czyli uważnie, z nabożeństwem i pokorą, jest według świadectwa świętych nieprzyjacielem szatana, którego zmusza do ucieczki, jest młotem, który go miażdży, jest uświęceniem duszy, radością aniołów, śpiewem wybranych, pieśnią Nowego Testamentu, radością Maryi i chwałą Trójcy Przenajświętszej. Zdrowaś Maryjo jest rosą niebieską, która czyni duszę urodzajną; jest czystym i pełnym miłości pocałunkiem, jaki składamy Maryi; jest czerwoną różą, którą Jej ofiarujemy, kosztowną perłą, którą Jej składamy w ofierze; jest czarą ambrozji i boskiego nektaru, który Jej dajemy. Wszystkie te porównania pochodzą z ust świętych. Błagam więc was usilnie, przez miłość, którą ku wam w Jezusie i Maryi w sercu noszę, odmawiajcie codziennie, o ile wam czas pozwoli, cały Różaniec, a w chwili śmierci błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli.
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort
** Źródło: ''Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny '', Promic wydawnictwo Księży Marianów, Warszawa 2010
[[Kategoria:Chrześcijaństwo]]
[[Kategoria:Przedmioty użytkowe]]
|