Różaniec: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''[[w:Różaniec|Różaniec]]''' (z łac. rosarium, ogród różany) – nazwa katolickiej modlitwy, pierwotnie znanej pod nazwą Psałterza Najświętszej Maryi Panny i kultywowanej od czasów średniowiecznych, przechodzącej liczne przeobrażenia; obdarzonej przez wielu wiernych szczególną czcią i wiązanej z licznymi objawieniami.
* Tak jak święty Dominik posłużył się Różańcem jak mieczem do zniszczenia ohydnej herezji albigensów, tak i również dzisiaj wierni przyuczeni do posługiwania się bronią, jaką jest codzienne odmawianie Różańca – z łatwością zdołają zniszczyć bezbożność i przerażające błędy szerzące się gdzie okiem nie sięgnąć. (Encyklika Egregiis z 3 grudnia 1856 r.).
** Pius IX
 
* Tak jak święty Dominik posłużył się Różańcem jak mieczem do zniszczenia ohydnej herezji albigensów, tak i również dzisiaj wierni przyuczeni do posługiwania się bronią, jaką jest codzienne odmawianie Różańca – z łatwością zdołają zniszczyć bezbożność i przerażające błędy szerzące się gdzie okiem nie sięgnąć. (Encyklika Egregiis z 3 grudnia 1856 r.).
* Oby Bóg zechciał – jest to Naszym gorącym pragnieniem – aby ta pobożna praktyka wszędzie powróciła na swoje dawne, honorowe miejsce! Oby w miastach i we wsiach, w rodzinach i miejscach pracy, wśród elity i prostego ludu, Różaniec cieszył się miłością i poważaniem jako znakomity wyróżnik wiary chrześcijańskiej i najskuteczniejsza pomoc zapewniająca nam Boską łaskawość (Encyklika Jucunda semper z 8 września 1894 r.).
** Autor: Pius IX, Encyklika Egregiis z 3 grudnia 1856 r.
** Leon XIII
 
* Oby Bóg zechciał – jest to Naszym gorącym pragnieniem – aby ta pobożna praktyka wszędzie powróciła na swoje dawne, honorowe miejsce! Oby w miastach i we wsiach, w rodzinach i miejscach pracy, wśród elity i prostego ludu, Różaniec cieszył się miłością i poważaniem jako znakomity wyróżnik wiary chrześcijańskiej i najskuteczniejsza pomoc zapewniająca nam Boską łaskawość (Encyklika Jucunda semper z 8 września 1894 r.).
** Autor: Leon XIII, Encyklika Jucunda semper z 8 września 1894 r.
 
* Różaniec jest najpiękniejszą i najcenniejszą z wszystkich modlitw do Pośredniczki wszelakich łask: to modlitwa, która najbardziej porusza serce Matki Boga. Odmawiajcie go codziennie.
** Autor: Pius X
 
* Kościół, przede wszystkim za pośrednictwem Różańca, zawsze odnajdywał w Niej [w Maryi] Matkę Łaskawą i Matkę Miłosierną, zgodnie ze słowami zwyczajowo skierowanego do Niej pozdrowienia Ave Maria. Dlatego Papieże aż do chwili obecnej przy każdej okazji zachwalali najpiękniejszymi słowami Różaniec maryjny i wzbogacali go apostolskimi odpustami. (Encyklika Fausto appetente z 29 czerwca 1921 r.).
** Benedykt XV, Encyklika Fausto appetente z 29 czerwca 1921 r.
 
* Różaniec jest „najpotężniejszą bronią odpędzającą demony (...) Poza tym Różaniec Maryi ma wielką wartość nie tylko jako narzędzie do pokonania tych, którzy nienawidzą Boga i wrogów Religii, ale również dlatego, że zachęca, podtrzymuje i przybliża do naszych dusz cnoty ewangeliczne. (Encyklika Ingravescentibus malis z 29 września 1937 r.).
** Autor: Pius XI, Encyklika Ingravescentibus malis z 29 września 1937 r.
 
* Na nic się zda wysiłek zmierzający do zaradzenia dekadencji, w jakiej znalazło się społeczeństwo świeckie, jeżeli rodzina będąca początkiem i fundamentem całej społeczności ludzkiej nie zacznie się stosować z całą gorliwością do prawa Ewangelii. I stwierdzamy, że, do należytego wypełnienia tego trudnego zadania, jest stosowny przede wszystkim zwyczaj odmawiania Różańca w rodzinie. (…) Zatem raz jeszcze nie wahamy się stwierdzić publicznie z całą stanowczością, że pokładamy wielką nadzieję w Różańcu Matki Bożej jako wielkim remedium na zło naszych czasów. (Encyklika Ingruentium malorum z 15 września 1951 r.).
** Autor: Pius XII, Encyklika Ingruentium malorum z 15 września 1951 r.
 
* Jako ćwiczenie pobożności chrześcijańskiej wśród wiernych obrządku katolickiego, (…) Różaniec zajmuje pierwsze miejsce po Mszy Świętej i Brewiarzu, dla duchownych i po uczestnictwie w Sakramentach, dla świeckich. (List apostolski Il religioso convegno z 29 września 1961 r.).
** Autor: Jan XXIII, List apostolski Il religioso convegno z 29 września 1961 r.
 
* Nie przestawajcie zalecać z gorliwością i usilnym naleganiem Różańca maryjnego, formy modlitwy tak drogiej Dziewiczej Matce Boga i tak często propagowanej przez Papieży, za pomocą której daje się wiernym najdoskonalszy środek wypełniania w sposób przyjemny i skuteczny zalecenia Boskiego Nauczyciela: «Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam» (Mt 7,7). (Encyklika Mensę maio z 29 kwietnia 1965 r.).
* Kościół, przede wszystkim za pośrednictwem Różańca, zawsze odnajdywał w Niej [w Maryi] Matkę Łaskawą i Matkę Miłosierną, zgodnie ze słowami zwyczajowo skierowanego do Niej pozdrowienia Ave Maria. Dlatego Papieże aż do chwili obecnej przy każdej okazji zachwalali najpiękniejszymi słowami Różaniec maryjny i wzbogacali go apostolskimi odpustami. (Encyklika Fausto appetente z 29 czerwca 1921 r.).
** Autor: Paweł VI, Encyklika Mense maio z 29 kwietnia 1965 r.
** Benedykt XV
 
* Różaniec, odmawiany powoli i rozważany – w rodzinie, grupie czy osobiście – stopniowo przybliży was do uczuć Jezusa Chrystusa i Jego Matki, przywołując wszystkie wydarzenia będące kluczem do naszego zbawienia. (Allokucja z 6 maja 1980 r.).
* Różaniec jest „najpotężniejszą bronią odpędzającą demony (...) Poza tym Różaniec Maryi ma wielką wartość nie tylko jako narzędzie do pokonania tych, którzy nienawidzą Boga i wrogów Religii, ale również dlatego, że zachęca, podtrzymuje i przybliża do naszych dusz cnoty ewangeliczne. (Encyklika Ingravescentibus malis z 29 września 1937 r.).
** Autor: Jan Paweł II, Allokucja z 6 maja 1980 r.
** Pius XI
 
* Błagam was, żebyście się wystrzegali myślenia o Różańcu jako o czymś bez większego znaczenia – podobnie jak czynią to ludzie nieoświeceni, a nawet kilku wielkich uczonych, lecz dumnych teologów. Będąc pozornie przedmiotem o niewielkiej wartości materialnej, Różaniec jest nieocenionym skarbem, obdarzonym łaską Boga.
* Na nic się zda wysiłek zmierzający do zaradzenia dekadencji, w jakiej znalazło się społeczeństwo świeckie, jeżeli rodzina będąca początkiem i fundamentem całej społeczności ludzkiej nie zacznie się stosować z całą gorliwością do prawa Ewangelii. I stwierdzamy, że, do należytego wypełnienia tego trudnego zadania, jest stosowny przede wszystkim zwyczaj odmawiania Różańca w rodzinie. (…) Zatem raz jeszcze nie wahamy się stwierdzić publicznie z całą stanowczością, że pokładamy wielką nadzieję w Różańcu Matki Bożej jako wielkim remedium na zło naszych czasów. (Encyklika Ingruentium malorum z 15 września 1951 r.).
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, „Tajemnica Różańca Świętego”, Wydawnictwo M, Kraków 2010
** Pius XII
 
* Jeśli już osiągnąłeś, z pomocą łaski Bożej, wysoki stopień praktyk modlitewnych, pilnuj starannie, aby nie zaniedbywać odmawiania Różańca, jeśli chcesz pozostać na tym poziomie i wzrastać w pokorze. Nikt, kto odmawia codziennie Różaniec, nie popadnie w herezję ani nie zwiedzie go diabeł. To oświadczenie, które chciałbym podpisać moją krwią.
* Jako ćwiczenie pobożności chrześcijańskiej wśród wiernych obrządku katolickiego, (…) Różaniec zajmuje pierwsze miejsce po Mszy Świętej i Brewiarzu, dla duchownych i po uczestnictwie w Sakramentach, dla świeckich. (List apostolski Il religioso convegno z 29 września 1961 r.).
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, „Tajemnica Różańca Świętego”, Wydawnictwo M, Kraków 2010
** Jan XXIII
 
* „Od kiedy moc diabła została zmiażdżona przez pokorę i mękę Jezusa Chrystusa – mówi kardynał Hugues – dusza uzbrojona rozważaniem tajemnic życia naszego Pana stała się praktycznie nie do pokonania, a jeżeli Szatan stara się dokuczyć takiej duszy, to z pewnością zostanie sromotnie pokonany. Induite vos armatarum Dei, „obleczcie się w zbroję Bożą, abyście się mogli ostać wobec zasadzek diabelskich” (Ef 6,11)”. Uzbrój się zatem w broń Boga, Różaniec Święty, a zmiażdżysz głowę diabła i nie ulegniesz żadnym jego pokusom. Dlatego nawet sama materialna postać różańca jest tak straszna dla diabła, że święci wykorzystywali ją, aby go spętać i wygnać z ciał tych, którzy byli spętani. Takie zdarzenia nieraz zostały opisane.
* Nie przestawajcie zalecać z gorliwością i usilnym naleganiem Różańca maryjnego, formy modlitwy tak drogiej Dziewiczej Matce Boga i tak często propagowanej przez Papieży, za pomocą której daje się wiernym najdoskonalszy środek wypełniania w sposób przyjemny i skuteczny zalecenia Boskiego Nauczyciela: «Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie, kołaczcie, a otworzą wam» (Mt 7,7). (Encyklika Mensę maio z 29 kwietnia 1965 r.).
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, „Tajemnica Różańca Świętego”, Wydawnictwo M, Kraków 2010
** Paweł VI
 
* Istotna jest nie tyle długość modlitwy, ale żarliwość, z jaką się ją odmawia, co podoba się Bogu i dotyka jego serca. Jedno właściwie odmówione Zdrowaś Maryjo jest warte więcej niż sto pięćdziesiąt wypowiedzianych źle. Większość katolików odmawia Różaniec w ten sposób, że albo odmawia cały, to jest pietnaście tajemnic, lub pięć z nich, albo co najmniej kilka dziesiątek. Niemniej jednak tylko niewielu umie zrezygnować z grzechów i czyni postępy w cnocie, ponieważ nie modli się tak, jak należy.
* Różaniec, odmawiany powoli i rozważany – w rodzinie, grupie czy osobiście – stopniowo przybliży was do uczuć Jezusa Chrystusa i Jego Matki, przywołując wszystkie wydarzenia będące kluczem do naszego zbawienia. (Allokucja z 6 maja 1980 r.).
** Autor: św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, „Tajemnica Różańca Świętego”, Wydawnictwo M, Kraków 2010
** Jan Paweł II