Owidiusz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→N: -1 (dubel), drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne, drobne techniczne (-1 dubel), sortowanie |
||
Linia 1:
[[Plik:Publius Ovidius Naso.jpg|mały|<center>Owidiusz</center>]]▼
'''[[w:Owidiusz|Owidiusz]]''' (łac. ''Publius Ovidius Naso''; 43 p.n.e.–17 n.e.) – rzymski poeta.
* Daremnie się trudzisz, okrutny mężu, stawiając stróża przy urodziwej żonie: każda kobieta pilnuje siebie sama i jeżeli dochowuje wierności to nigdy ze strachu.<br />Inne zaś, ponieważ im się zabrania, chętnie broją. A gdy nawet będziesz pilnował jej ciała, będzie cudzołożyć w myśli. A więc, jeżeli nie zechce, nie da się upilnować, choćbyś wszystko pozamykał na klucz. A i ciała nie ustrzeżesz przed zdradą. Wszystkich oddalisz, a gach i tak pozostanie w domu. Ta, której wolno grzeszyć, grzeszy mniej: sama możliwość podcina korzenie występku.▼
* Dążymy do tego, co zakazane i pożądamy rzeczy zabronionych: zawsze choremu smakuje niedozwolony pokarm. Argus miał sto oczu na czole i karku, a mimo to nieraz Amor potrafił wywieść go w pole. Danae, która została zamknięta jako dziewica w komnacie z kamienia i żelaza, wyszła stamtąd jako matka; Penelopa zaś, choć przez nikogo nie pilnowana, zachowała cnotę wśród młodych zalotników.▼
* Truciznę da się łatwo ukryć pod słodkim miodem.▼
* Gdy tak Twórca, ktokolwiek z bogów nim być może;<br />Urządził, gdy na części rozdzielił to brzemię,<br />Natychmiast w postać koła zaokrąglił ziemię.<br />…<br />Sieje obrazy bogów na niebios sklepienie,<br />Skrzelistymi rybami wód przestwór zaplemia.<br />Ptactwem powietrze, zwierzem zaludnia się ziemia.<br />…<br />Człowieka lepi […]<br />A gdy każde ze zwierząt wzrok w ziemię spuszczało,<br />Postawę człowiekowi nadaje wspaniałą<br />I w niebo patrzeć każe, i do gwiazd sklepienia<br />Pozwala mu wyniosłe obracać wejrzenia.▼
* Złoty najpierw wiek nastał. Nie z bojaźni kary,<br/ >Lecz z własnej chęci człowiek cnoty strzegł i wiary.<br/ >Kary i trwogi nie znano. W spiżowych tablicach<br/ >Groźby praw, i wyroku na sędziego licach<br/ >Lud nie czytał: bez sędziów byli bezpiecznemi.▼
** ''Aurea prima sata est aetas...'' (łac.)<!-- tylko początek cytatu -->▼
* Drobiazgi najlepiej schlebiają kobiecej próżności.▼
* Nadzieja, jeżeli jej raz się da wiarę, długo nie ustępuje. I choć jest boginią zwodniczą, chętnie do niej lgniemy.▼
* Nie doradzam wam rozpusty,<br />lecz podkreślam z całą siłą,<br />iż miłością szafowanie<br />nikogo nie zubożyło.▼
* Nie noś za dużych sandałów <br/ >czub twój niechaj się nie jeży. <br/ >Niech twą brodę oraz włosy <br/ >Strzyże najlepszy z balwierzy. <br/ >Pamiętaj czyścić paznokcie. <br/ >Oddech musi pachnieć mile. <br/ >Inaczej – kochanka twoja <br/ >Uciekać będzie na milę.▼
* Niechaj ziemia przyjmie prochy moje.▼
** ''Accipiat cineres terra paterna meos.'' (łac.)▼
* Niewiasta – jak kamienica<br />I od tyłu, i od frontu<br />Jeżeli już jest zniszczona,<br />Dopomina się remontu...▼
* Zwłoka, jeżeli nie jest za długa, zawsze wzmaga namiętność.▼
{{IndeksPL}}
▲[[Plik:Publius Ovidius Naso.jpg|mały|Owidiusz]]
▲==B==
* Być zakochanym, to być szalonym przy zdrowych zmysłach.
===C===
* Ciemność nie sprzyja rozkoszy – oczy są przewodnikami miłości.
Linia 22 ⟶ 57:
* Czas upływa a my starzejemy się wraz z cicho biegnącymi latami.
** ''Tempora labuntur tacitisque senescimus annis.'' (łac.)
** Źródło: ''Fasti'', 6, 771
* Czy dają, czy odmawiają, cieszą się, że się je prosi.
Linia 29 ⟶ 64:
** Źródło: ''Żale'', red. E. Wesołowska, Poznań 2002.
===D===
▲* Daremnie się trudzisz, okrutny mężu, stawiając stróża przy urodziwej żonie: każda kobieta pilnuje siebie sama i jeżeli dochowuje wierności to nigdy ze strachu.<br />Inne zaś, ponieważ im się zabrania, chętnie broją. A gdy nawet będziesz pilnował jej ciała, będzie cudzołożyć w myśli. A więc, jeżeli nie zechce, nie da się upilnować, choćbyś wszystko pozamykał na klucz. A i ciała nie ustrzeżesz przed zdradą. Wszystkich oddalisz, a gach i tak pozostanie w domu. Ta, której wolno grzeszyć, grzeszy mniej: sama możliwość podcina korzenie występku.
▲** Źródło: ''Pieśni miłosne''
▲* Dążymy do tego, co zakazane i pożądamy rzeczy zabronionych: zawsze choremu smakuje niedozwolony pokarm. Argus miał sto oczu na czole i karku, a mimo to nieraz Amor potrafił wywieść go w pole. Danae, która została zamknięta jako dziewica w komnacie z kamienia i żelaza, wyszła stamtąd jako matka; Penelopa zaś, choć przez nikogo nie pilnowana, zachowała cnotę wśród młodych zalotników.
▲** Źródło: ''Pieśni miłosne''
* Dla człowieka nie ma nic pewnego.
* Dopóki będziesz szczęśliwy, wielu będziesz miał przyjaciół, gdy los
** Zobacz też: [[szczęście]]
▲* Drobiazgi najlepiej schlebiają kobiecej próżności.
▲** Źródło: ''Sztuka kochania''
▲==G==
* Gdy braknie wroga, braknie także powodu do tryumfu.
** ''Dum desint hostes, desit quoque causa triumphi'' (łac.)
▲* Gdy tak Twórca, ktokolwiek z bogów nim być może;<br />Urządził, gdy na części rozdzielił to brzemię,<br />Natychmiast w postać koła zaokrąglił ziemię.<br />…<br />Sieje obrazy bogów na niebios sklepienie,<br />Skrzelistymi rybami wód przestwór zaplemia.<br />Ptactwem powietrze, zwierzem zaludnia się ziemia.<br />…<br />Człowieka lepi […]<br />A gdy każde ze zwierząt wzrok w ziemię spuszczało,<br />Postawę człowiekowi nadaje wspaniałą<br />I w niebo patrzeć każe, i do gwiazd sklepienia<br />Pozwala mu wyniosłe obracać wejrzenia.
▲** Źródło: ''Przemiany''
* Godzi się uczyć i od wroga.
** ''Fas est et ab hoste doceri.'' (łac.)
===I===
* I łzy są jakąś rozkoszą.
** ''Est quaedam flere voluptas.'' (łac.)
===J===
* Jedna noc z ukochaną może uczynić mnie Bogiem, mnie – najmniejszego z ludzi.
Linia 65 ⟶ 88:
* Jeśli pragniesz zachować na długo miłość twej pani, chwal to wszystko, co w niej widzisz i to, co widzisz na niej.
===K===
* Każda kobieta jest do zdobycia – wystarczy tylko zastawić sidła.
Linia 76 ⟶ 99:
* Koniec wieńczy dzieło.
** Inaczej: Koniec dowodzi czynów.
** ''Finis coronat opus.'' / ''Finis adest operi.'' (łac.)
* Kropla drąży skałę nie siłą, lecz często padając.
Linia 87 ⟶ 109:
** ''Ad venerem quicumque voles attingere suam, si modo duraris, praemia digna feres.'' (łac.)
===L===
* Lekki jest ciężar, gdy go dźwigasz z ochotą.
===Ł===
* Łagodny spokój przystoi ludziom, a gniew dzikim zwierzętom.
* Łatwo przychodzi wiara w to, czego się pragnie.
===M===
* Miłości nie da się wyleczyć ziołami.
** ''Amor non est medicabilis herbis'' (łac.)
Linia 107 ⟶ 129:
* Moje nadzieje nie zawsze się spełniają, ale zawsze mam nadzieję.
===N===
▲* Nadzieja, jeżeli jej raz się da wiarę, długo nie ustępuje. I choć jest boginią zwodniczą, chętnie do niej lgniemy.
▲** Źródło: ''Sztuka kochania''
▲* Nie doradzam wam rozpusty,<br />lecz podkreślam z całą siłą,<br />iż miłością szafowanie<br />nikogo nie zubożyło.
▲* Nie noś za dużych sandałów <br/ >czub twój niechaj się nie jeży. <br/ >Niech twą brodę oraz włosy <br/ >Strzyże najlepszy z balwierzy. <br/ >Pamiętaj czyścić paznokcie. <br/ >Oddech musi pachnieć mile. <br/ >Inaczej – kochanka twoja <br/ >Uciekać będzie na milę.
▲** Źródło: ''Sztuka kochania'', Księga II, tłum. Julian Ejsmond
* Niechaj każda z pięknych kobiet pozna samą siebie, aby wiedzieć, w jakiej ma postawie prezentować swe powaby.
▲* Niechaj ziemia przyjmie prochy moje.
▲** ''Accipiat cineres terra paterna meos.'' (łac.)
▲* Niewiasta – jak kamienica<br />I od tyłu, i od frontu<br />Jeżeli już jest zniszczona,<br />Dopomina się remontu...
▲** Źródło: ''[[s:Sztuka kochania|Sztuka kochania]]'', Księga III
* Nikt nie pożąda tego, co mogą mieć wszyscy, kusi to, co zakazane.
Linia 130 ⟶ 136:
* Noc, miłość i wino – one nie mogą rozsądnie doradzać.
===O===
* Obfitość czyni mnie biedakiem.
Linia 147 ⟶ 153:
** ''In flammam flammas, in mare fundis aquam.'' (łac.)
===P===
* Pieśni są nieśmiertelne.
** ''Carmina morte carent'' (łac.)
Linia 159 ⟶ 165:
** ''Principiis obsta, sero medicina paratur'' (łac.)
===S===
* Sen pozwala zwykle na wiele rzeczy nieskromnych.
* Stół i wino sprzyjają przyjemnemu spędzeniu czasu.
** ''Aptior est dulci mensa merumque ioco.'' (łac.)
** Zobacz też: [[wino]], [[zabawa]]▼
* Sztuką jest ukrycie (wysiłków) sztuki.
** ''Ars est celare artem.'' (łac.)
===T===
* Teraz są pola uprawne tam, gdzie kiedyś była Troja.
** ''Iam seges est ubi Troia fuit.'' (łac.)
** Źródło: ''Heroidy''
▲* Truciznę da się łatwo ukryć pod słodkim miodem.
▲** Źródło: ''Pieśni miłosne''
* Tu jestem barbarzyńcą, którego nikt nie zrozumie.
** ''Barbarus hic ego sum, qui non intellegor ulli.'' (łac.)
** Opis:
* Twardą skałę drąży miękka woda. Samą Penelopę zdobędziesz, wytrwaj tylko.
** ''Dura tamen molli saxa cavantur aqua. Penelopen ipsam, persta modo, vinces'' (łac.)
==
▲** Zobacz też: [[wino]], [[zabawa]]
▲==U==
* Uniesiony namiętnością nie wyprzedzaj twojej pani, najmilej, gdy jednocześnie przybijecie do przystani.
===W===
* W braku sił, chęć jest chwalebna.
Linia 208 ⟶ 207:
** ''Cuncta fluunt'' (łac.)
===Z===
* Za późno na lekarstwo, gdy zło nabiera siły wskutek zwłoki.
** Zobacz też: [[lekarstwo]]
Linia 221 ⟶ 220:
* Zło niszcz w zarodku.
** ''Principiis obsta'' (łac.)
▲* Złoty najpierw wiek nastał. Nie z bojaźni kary,<br/ >Lecz z własnej chęci człowiek cnoty strzegł i wiary.<br/ >Kary i trwogi nie znano. W spiżowych tablicach<br/ >Groźby praw, i wyroku na sędziego licach<br/ >Lud nie czytał: bez sędziów byli bezpiecznemi.
▲** ''Aurea prima sata est aetas...'' (łac.)
▲** Źródło: ''Metamorfozy'' 1,89
* Zrywajcie kwiat, ponieważ jeśli nie będzie zerwany, sam nędznie opadnie.
** ''Carpite florem, qui nisi carptus erit, turpiter ipse cadet'' (łac.)
▲* Zwłoka, jeżeli nie jest za długa, zawsze wzmaga namiętność.
==Zobacz też==
Linia 238 ⟶ 230:
[[Kategoria:Rzymscy poeci]]
[[bs:Publius Ovidius Naso]]▼
[[br:Ovidius]]
▲[[bs:Publius Ovidius Naso]]
[[bg:Овидий]]
[[ca:Publi Ovidi Nasó]]
| |||